Η Ορθοδοξία στο Los Angeles της California των ΗΠΑ, ORTHODOX HEART.

Αν δούμε με προσοχή τα λόγια των πρώην αιρετικών αδελφών μας και πώς βιώνουν την αληθινή πίστη μέσα στην ορθόδοξη ομολογία, θα διαπιστώσουμε πως η ορθοδοξία έχει τόσο πλούτο ακριβώς γιατί βασίζεται στις Γραφές. Σε όλη την Γραφή!

Δυστυχώς οι άλλες ομολογίες στερούνται του πνευματικού βάθους της ορθοδοξίας, λόγω της μή καθολικής σύλληψης της Γραφής! Αυτό συμβαίνει διότι η κάθε αίρεση δίνει πιο πολύ βάρος σε κάποια αποσπάσματα των Γραφών και παραγκωνίζει άλλα. Όταν αίρει κάποιος ένα κομμάτι εις βάρος άλλων κομματιών ενός κειμένου, τότε ονομάζεται αιρετικός.

Η ορθόδοξη πίστη στηρίζεται σε όλη την Γραφή και στους αγίους αδελφούς και πατέρες, οι οποίοι βίωσαν την Γραφή και κατόπιν την ερμήνευσαν. Μετά από πολλά δάκρυα μετανοίας, πολλή προσευχή και μελέτη. Με κλειδί την ταπείνωση! Έτσι όταν σε κάποιο σημείο ο μελετητής των Γραφών δυσκολεύεται, απλώς ανατρέχει σε κάποιον άγιο που μίλησε για το συγκεκριμένο απόσπασμα ή εδάφιο. Δεν εμπιστεύεται μόνο τον εαυτό του, αλλά ταπεινώνεται ν' ακούσει και την γνώμη κάποιων άλλων, κι ας έζησαν αιώνες πριν.

 

https://www.youtube.com/watch?v=YyExYoIX6iM

Τζόναθαν Τζάκσον - Ένα μήνυμα για την ορθόδοξη Ελλάδα...

Ο διάσημος ηθοποιός ανακάλυψε τον πλούτο της ορθοδοξίας, είναι ενθουσιασμένος, αισθάνεται άλλος άνθρωπος, μοιράζεται τις σκέψεις του και τις εμπειρίες του. Εμείς οι εκ γεννετής ορθόδοξοι, δεν έχουμε ιδέα τί είναι ορθοδοξία! Λυπηρό αλλά είναι γεγονός... Ευτυχώς υπάρχουν κι εξαιρέσεις.

Ο Αμερικανός ηθοποιός μας παρακαλάει να μην χάσουμε αυτό που έχουμε! Τον πλούτο της ορθοδοξίας! Αλήθεια πόσοι έχουμε μελετήσει τα κείμενα των πατέρων μας, που πέρασαν όλη την ζωή τους μέσα στην μετάνοια που δίδαξε ο Χριστός; Πόσοι γνωρίζουμε ποιά είναι η όντως ορθόδοξη παράδοση των αγίων μας;

Έχει μελετήσει ο σύγχρονος Έλληνας την Φιλοκαλία; Την εσωτερική χριστιανική ζωή που διδάσκουν οι πατέρες, την οποία βίωσαν πρώτοι με την μετάνοια, την κάθαρση εκ των παθών, την φώτιση και την κατά χάριν θέωση;

Οι διάφορες αιρέσεις που δρουν στην πατρίδα μας, έχουν μία επιφανειακή σύλληψη των Γραφών. Έχουν απορρίψει την παράδοση των αγίων, η οποία είναι η συνέχεια της αποστολικής πίστης. Έτσι με την ατομική τους προσπάθεια μέσα απ' την μελέτη και την προσευχή δεν μπορούν να πάνε πολύ μακρυά αφού δεν συμβουλεύονται εκείνους που αιώνες πριν μελέτησαν με ταπείνωση, προσευχήθηκαν με ταπείνωση κι έγραψαν τις προσωπικές τους πνευματικές εμπειρίες. Θα είχαν αποφύγει πολλές πλάνες και αιρέσεις.

Δεν είναι τυχαίο πως υπάρχουν παγκοσμίως, χιλιάδες προστεσταντικές ομολογίες που η κάθε μία υποστηρίζει την δική της ερμηνεία των Γραφών! Στην χώρα μας υπάρχουν δεκάδες προτεσταντικές ομάδες που δεν έχουν σχέσεις μεταξύ τους εξαιτίας του λόγου αυτού. Αυτό θα είχε λυθεί αν δεν έδειχναν τόση εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, αλλά μελετούσαν τους αγίους και διαπίστωναν πως όσα γράφουν έρχονται σε αρμονία με την Γραφή. Άλλωστε όσα λάθη διατύπωσαν κάποιοι άγιοι δεν έγιναν αποδεκτά από το σώμα του Χριστού, την εκκλησία του! Μόνο λίγη ταπείνωση χρειάζεται απ' όλους όσους θέλουν αληθινά να γνωρίσουν το βάθος της Αγίας Γραφής!

Ο Τζόναθαν Τζάκσον άφησε ανοικτή την καρδιά του και γνώρισε την αληθινή ερμηνεία της Γραφής, την ορθόδοξη!

 

https://www.youtube.com/watch?v=vGrUNgi8n1A

Ο ηγούμενος της μονής Δοχειαρίου, γέροντας Γρηγόριος λέει αλήθειες...

Γεννήθηκε παιδί που το όνομα του σημαίνει: ''Ο Θεός είναι μαζί μας''.

 

Μέγα το μυστήριο της του Θεού Λόγου ενανθρωπήσεως. Ανθρώπινος νούς αδυνατεί να συλλάβει πώς ο Θεός έλαβε ανθρώπινη φύση. Κι όμως είναι τόση η αγάπη του Δημιουργού για το πλάσμα του, που έφτασε σε τέτοιο σημείο ταπείνωσης. Ο ίδιος ο Θεός, δέκτηκε να πεινάσει, να ιδρώσει, να κοιμηθεί, να περπατήσει πορείες από το ένα μέρος στο άλλο. Ποιός; Αυτός που έφτιαξε τα σύμπαντα. Αυτός που μ' ένα του νεύμα, ούτε καν μ' αυτό, φέρνει στο είναι από το μηδέν το παν.

Αυτός που με τον Λόγο του έφερε στην ύπαρξη τον άνθρωπο, του έδωσε πνεύμα ζωής, τον έκανε το τέλειο δημιούργημα του, δέκτηκε να γίνει όμοιος του λαμβάνοντας την φύση του πλάσματος του, ώστε να του ανοίξει τον δρόμο προς την αθανασία, τον δρόμο που ο άνθρωπος επέλεξε ν' αφήσει, να ξεχάσει και να πορευθεί το δικό του εσφαλμένο μονοπάτι. Μακρυά από την ευτυχία της κοινωνίας με τον Κύριο του. Μακρυά από την θεία πατρική εστία, τρώγοντας ξυλοκέρατα. Μένοντας μόνος και παγωμένος μέσα στην εγωϊστική πορεία του. 

Ο τριαδικός Θεός που είναι αγάπη, δεν έμεινε αδιάφορος στο δράμα του παιδιού του. Δεν άφησε το ελεύθερο πλάσμα του να σπαράζει που άσκησε με λάθος τρόπο την ελευθερία του. Ήρθε, ήρθε εκείνος σε 'μάς, παίρνοντας την φύση μας και ανακαινίζοντας αυτήν. Μας άνοιξε τον δρόμο και πάλι με την δική του ταπείνωση, με την δική του βούληση. Αυτός δέκτηκε να γίνει άνθρωπος, ο μόνος αληθινός Θεός, ο Θεός Λόγος του Πατρός. 

Δεν είναι θρησκεία ο Χριστιανισμός, είναι αποκάλυψη του Θεού στον άνθρωπο, επίσκεψη ιστορική και χρονική, τομή στην ιστορία του κόσμου, ανακαίνιση, αναγέννηση η γέννηση του Λόγου ως Χριστού Ιησού.

Όσοι δεν θέλουν ή δεν ξέρουν πώς να ματώσουν για να λάβουν πνεύμα, παλεύουν με την νόηση να καταλάβουν τί έκανε ο Θεός. Καταφεύγουν σ' εγκεφαλικές επινοήσεις, γεννούν ιδέες που αίρουν την αλήθεια, δηλ. γεννούν αιρέσεις. Πολλοί αλλάζουν πίστη και βρίσκουν καταφύγιο για την ψυχολογική νοησιαρχία τους σε ανθρώπινες θρησκείες και φαντασίες.

Η Αλήθεια, η Οδός, η Ζωή, ο Χριστός, δεν κατανοείται, βιώνεται, βιώνεται καρδιακά. Η ταπεινή μελέτη των θείων Γραφών, η ταπεινή προσευχή για εκζήτηση της βιβλικής αλήθειας, η ταπεινή προσευχή για κάθαρση της ψυχής εκ των παθών, με ακρίβεια οδηγεί στην βίωση του μυστηρίου που λέγεται ενσάρκωση του Θεού.

Δεν φυλακίζεται ο αληθινός Θεός σ' ανθρώπινα κατασκευάσματα που δεν οδηγούν κοντά του, αντιθέτως απομακρύνουν. Η πνευματική αληθινή προσκύνηση του Θεού οδηγεί στο βίωμα της μαθητείας στις αλήθειες της Γραφής, στην καρδιακή εμπειρία του να είσαι μαθητής Εκείνου, και όχι οπαδός ανθρώπων.

Ορίστε η μακαριότητα, ορίστε η πληρότητα, ορίστε, εδώ είναι η βασιλεία του Θεού, μέσα μας, στη καρδιά μας. Όταν όμως εκεί, θρονιάζεται ο Χριστός και κατοικεί, όχι τα είδωλα ανθρώπων.

Γεννήθηκε παιδί που το όνομα του σημαίνει, ο Θεός είναι μαζί μας. Η δόξα ανήκει στον μόνο αληθινό τριαδικό Θεό, Πατέρα, Υιό, Παράκλητο. Τριάδα ομοούσια και αχώριστη!

Συνάθροιση Καρδιακής Προσευχής

Σπάνιο video απ' τη ζωή του Αγίου Ιωάννη Μαξίμοβιτς (+1966).

Παρότι έχω πεθάνει είμαι ακόμη ζωντανός!

 

 https://www.youtube.com/watch?v=CyoJWIBdJAg

Ένα μικρό αφιέρωμα στον Άγιο Ιωάννη Μαξίμοβιτς.

 

https://www.youtube.com/watch?v=VWIxqIqkiR4

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΟΞΦΟΡΔΗΣ ΜΕ ΤΙΣ ΕΝΤΕΚΑ ΓΛΩΣΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑΚΙ.

 

https://www.youtube.com/watch?v=ldZndNaVQKY

Ακούστε αυτές τις 20 συμβουλές.

 

https://www.youtube.com/watch?v=VQgXl4k8KsI

H προσευχή που αλλαξε τη ζωή μου.

 

https://www.youtube.com/watch?v=pakFGxO-Ilc

Γραφές, φώς της ψυχής και πάθη.

''Η συνεχής μελέτη των θείων Γραφών είναι το φώς της ψυχής και μας προφυλάσσει από τα πάθη''.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος.

Η πνευματική πτώση της παγκόσμιας χριστιανοσύνης έχει μία λύση κι αυτή είναι το άνωθεν ρητό του αγίου Ισαάκ. Μέσα σε μία πρόταση εμπεριέχει τόση γνώση και σοφία που αδυνατούμε να την αναπτύξουμε λόγω της πνευματικής μας πενίας και λόγω χώρου.

Ανακύπτουν κάποια ερωτήματα στα οποία πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις και παραδείγματα προς μίμηση. 

Γιατί οι σημερινοί Χριστιανοί είναι τόσο μακρυά από τους Χριστιανούς των πρώτων αιώνων; Γιατί τόσα σχίσματα, αιρέσεις, πλάνες, πάθη, πρωτεία εξουσίας και τιμής, ημερολατρεία, τυπολατρεία, προσωπολατρεία, ομάδες, διαιρέσεις, αυτόκλητοι δάσκαλοι και αυθεντίες; Γιατί τόση άγνοια εκ μέρους του λαού για το πιστεύω του και γιατί τα περιμένει όλα απ' το ιερατείο; Γιατί το ιερατείο έχει θέση εξουσίας στο ποίμνιο και όχι θέση διακονίας; Γιατί τόση πολυτέλεια αμφίων και πολυπλοκότητα τελετουργικών; Γιατί τόση κανονολογία και εμφάνιση προφητειών και προφητών που διαψεύδονται μονίμως;

Μήπως η απομάκρυνση από το πνεύμα των Γραφών γέννησε τόσα ξένα φαινόμενα και ανθρώπινες παραδόσεις που σκέπασαν την βιβλική διδαχή; Μήπως η καθημερινή ταπεινή μελέτη των Γραφών θα έφερνε ένα νέο φώς στην παγκόσμια Χριστιανοσύνη;

Μπορεί ένας ομιλητής που φορά άμφια έστω και λίγων χιλιάδων ευρώ να εμπνεύσει το ακροατήριο του, σε μία εποχή που οι νέοι ειδικώς δεν συγκινούνται απ' αυτά; Τί είδους πνευματική αναγέννηση μπορεί να επιφέρει μία ομιλία για την ταπείνωση, όταν ο ομιλητής κάθεται σε θρόνο, με μία μίτρα επί κεφαλής και κρατώντας μία ράβδο που αστράφτει; Ο ομιλητής που μονολογεί μπροστά σε ακροατήριο που μονίμως ακούει, ακούει, ακούει, καταφέρνει κάτι εκτός απ' το να έχει ακροατές; Καταφέρνει να κάνει τον κάθ' ένα που τον ακούει να πάει σπίτι του και να ζητήσει μ' όλη του την καρδιά, τον ζωντανό Ιησού να έρθει στη ζωή του και να τον κάνει ανακαινισμένη κτίση, ένα νέο άνθρωπο;

Δυστυχώς, εμείς από την παρακολούθηση των ομιλητών στο διαδίκτυο βλέπουμε πολλοί ρασοφόροι ομιλητές να είναι πλανεμένοι και μακράν της Αγίας Γραφής. Άλλοι προφητεύουν την έλευση του αντιχρίστου, άλλοι ερμηνεύουν την Αποκάλυψη με βάση λογικές της εποχής μας, άλλοι αρνούνται ιερές εικόνες που τιμούσαν άγιοι τόσων αιώνων και προσφάτως του αιώνος που μας πέρασε, όπως ο άγιος Νεκτάριος ο εν Αιγίνη. Άλλοι αλληλομαχούν για κανόνες και μυστήρια, άλλοι κάτι άλλο κοκ.

Αν δεν κάνουμε καθημερινή μελέτη των Γραφών, στη ψυχή μας υπάρχει σκοτάδι και πάθη. Ο άγιος Ισαάκ καθαρά μας το λέει πως αν μελετάμε την Γραφή θα έχουμε φώς και θα φυλαχθούμε από τα πάθη. Αν λοιπόν υπάρχει τόσο σκοτάδι τότε δεν υπάρχει μελέτη των Γραφών. Αν υπάρχουν πάθη τότε δεν υπάρχει εσωτερική εργασία μέσα μας. Δεν μελετάμε την Αγία Γραφή κάθε μέρα. Όχι τυπική ανάγνωση, αλλά με ταπείνωση και προσευχή, να ζητήσουμε να μας ανοίξει τα μάτια ο Κύριος να νιώσουμε τον λόγο του, να τον καταλάβουμε, να τον κάνουμε βίωμα μας και να τον έχουμε ζωντανό μέσα μας.

Αν είχαμε τον λόγο του Ιησού καθημερινό μας βίωμα, μαρτυρία προς όλους, αν είχαμε εργαστεί εσωτερικά στην καρδιά μας εναντίον του ίδιου μας του εαυτού, του εγώ μας, θα είμασταν τόσο μακρυά από τον λόγο του Χριστού; ΌΧΙ.

Αλλά, το λάθος όλων μας είναι πως δεν θέλουμε να ματώσει η ψυχή μας για να συναντηθούμε με τον ταπεινό και φτωχό ξυλουργό της Ναζαρέτ, θέλουμε έτοιμη μασημένη τροφή από τους πολλούς πια, ομιλητές του διαδικτύου. Τρέχουμε ν' ακούσουμε τον τάδε ξακουστό γέροντα, τον πάτερ τάδε και τον πάτερ δείνα. Καλό κι αυτό, αλλά δεν αρκεί. 

Βαριόμαστε να σκύψουμε μία ώρα την ημέρα να μελετήσουμε την Γραφή, τα λόγια του ίδιου του Θεού μας. Προτιμούμε ν' ακούμε διδασκαλίες ανθρώπων που κάποιες φορές δεν έχουν καμία σχέση με τα λόγια του Χριστού και δεν έχουμε ιδέα τί είπε ο Κύριος και σωτήρας μας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορούμε να συγκρίνουμε αν αυτά που λένε οι ιεροκήρυκες είναι λόγια δικά τους, λόγια του διαβόλου ή λόγια της Γραφής.

Δεν είναι τυχαίο πως πολλοί ορθόδοξοι, δεν ξέρουν τί ν' απαντήσουν σ' αιρετικούς που τους χτυπούν την πόρτα και τους ρίχνουν το δηλητήριο της πλάνης τους. Διότι αντί να καθήσουν με ταπείνωση κι επιμονή να διαβάσουν τις Γραφές, αναπαύονται ν' ακούν τον αλάθητο πνευματικό τους ή τον τάδε πασίγνωστο ιεροκήρυκα.

Ποιός μιλά για αιώνια κόλαση; Ποιός μιλά για καθημερινή εξομολόγηση στον Κύριο; Ποιός διδάσκει τους αδελφούς να προσπαθούν με νύχια και με δόντια να έχουν με τον Χριστό μία αληθινή κονωνία; Ποιός διδάσκει την καρδιακή προσευχή για την οποία οι νηπτικοί πατέρες έχυσαν αίμα και ιδρώτα να την μάθουν και να μας την διδάξουν με τα συγγράμματα τους;

Φώς οι Γραφές κι όσο τις έχουμε στο ράφι να σκονίζονται, τόσο σκονίζονται οι ψυχές μας απ' το σκοτάδι της πλάνης. Και δυστυχώς πολλές φορές την πλάνη την διδάσκουν ρασοφόροι αδόκιμοι στην Γραφή και τον αιώνιο πλούτο της.

Ταπείνωση, προσευχή για φωτισμό, έργα αγάπης είναι μία καλή αρχή για να έρθουμε κοντά στον Ιησού.

Η δόξα και η προσκύνηση ανήκουν μόνο στον ένα αληθινό Θεό, Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα.

Συνάθροιση με θέμα τις πλάνες κάποιων ρασοφόρων.

 

πηγή εικόνας Αγίας Τριάδος: amalialpappa.files.wordpress.com

Την Κυριακή που μας πέρασε, πραγματοποιήθηκε συνάθροιση κατ' οίκον, κατά τις απογευματινές ώρες, σε προάστιο των Αθηνών.

Το θέμα της συνάθροισης ήταν κατά κύριο λόγο οι πλάνες που κυκλοφορούν και ριζώνουν στον λαό του Θεού και δυστυχώς βγαίνουν από χείλη ρασοφόρων. Από μοναχούς μέχρι πατριάρχες.

Ο κήρυκας του ευαγγελίου πατέρας Χ. καυτηρίασε έντονα για άλλη μία φορά το θλιβερό φαινόμενο και παρότρυνε τους πιστούς να μην αναμένουν την σωτηρία τους απ' τους αλάθητους πνευματικούς και γέροντες αλλά να μελετούν την Γραφή κάθε μέρα, με ταπείνωση και προσευχή ώστε να καταλάβουν τί λέει ο λόγος του Θεού.

Οι ομάδες, οι παρατάξεις, ο οπαδισμός και η προσωπολατρεία δεν είναι χριστιανικά σημεία αρετής και προόδου της εν Χριστώ πορείας του πιστού και γι' αυτό πρέπει επιτέλους να σκύψουν οι πιστοί στις Γραφές, με πνευματικό ενθουσιασμό, αγάπη για τον Ιησού τον σωτήρα όλων μας, με ταπείνωση και απόλυτη πίστη πως εκεί, στην μελέτη των Γραφών και την ταπεινή προσευχή, θα βρουν τον δρόμο που ίσως τους στερούν οι αυθεντίες.

Οι απέραντες κανονολογίες, προφητολογίες, ημερολογίες και αντιχριστολογίες, έχουν αποτύχει. Δεν έχουν άλλωστε θέση στην αναγέννηση των ορθοδόξων πιστών. Η αναγκαιότητα της ιστορικής περιόδου που διανύουμε δεν σχετίζεται μ' επιπλέον αλάθητους ομιλητές. Οι πιστοί δεν έχουν ανάγκη από αυθεντίες, έχουν ανάγκη από βιβλικό λόγο, από βιωματική μαρτυρία και όχι από νοητικούς συλλογισμούς σε μορφή διάλεξης.

Οι ομιλίες γέμισαν το διαδίκτυο και τους ναούς, τα πτυχία είναι δεδομένα, αλλά το αποτέλεσμα του ενός και μόνο κηρύγματος του Πέτρου δεν το βλέπουμε. Εκείνος μ' ένα κήρυγμα οδήγησε τρείς χιλιάδες ψυχές στο βάπτισμα. Σήμερα με τρείς χιλιάδες κηρύγματα πόσοι βαπτίζονται; 

Με τρείς χιλιάδες ομιλίες πόσοι αναγεννώνται; Πόσοι μετανοούν και γνωρίζουν τον σωτήρα Χριστό; Πόσοι κάνουν τα σπίτια τους εκκλησιές και τα σώματα και τις ψυχές τους ναούς του Αγίου Πνεύματος; Πόσοι κάνουν την Γραφή καθημερινή τους παρέα στη δουλειά, στο ταξί, στο λεωφορείο, στο δρόμο; Κάποτε υπήρχε πρακτική δυσκολία, έπρεπε να κοιτάς το βιβλίο. Σήμερα με την τεχνολογία και τις εφαρμογές που υπάρχουν, με δύο ακουστικά και ένα κινητό ακούς τον λόγο του Θεού όπου και νά 'σαι.

Πρέπει οι ρασοφόροι, το απαιτούν κι οι καιροί, να στρέψουν τον πιστό στην Γραφή και οι ίδιοι να γίνουν Χριστοί, με ταπεινά ενδύματα, απλή ζωή, απλή και κατανοητή στο λαό λατρεία και φρόνημα υπηρέτη, όχι εξουσιαστή. 

Εκεί, στον Χριστό θα βρεί ο πονεμένος την θεραπεία, ο μόνος την συντροφιά, ο πληγωμένος την παρηγοριά, ο απελπισμένος την ελπίδα, ο στερημένος αγάπης την αγάπη. Ο αμαρτωλός την άφεση των αμαρτιών και την απελευθέρωση της ψυχής του. Εκεί είναι όλα, στις Γραφές.

Δεν βλέπουν την απομάκρυνση του λαού από τον Κύριο; Δεν βλέπουν την κούραση του κόσμου από τις έριδες, τις διχόνοιες και τα σχίσματα; 

Τα κοσμικά κηρύγματα, κι αυτό φαινόμενο της εκκοσμικευμένης εποχής μας, ελκύουν πολλούς. Αλλά ο διάβολος χαίρεται ν' ακούει πλάνες που κηρύττουν ρασοφόροι, ευτυχώς όχι όλοι. Είτε ακραίες θέσεις τυπολατρείας και νομικισμού, είτε ουδέτερες θέσεις που χαϊδεύουν τα ώτα ακουώντων. Άλλοι περιμένουν την σωτηρία από τους Ρώσους, άλλοι από την αποθήκευση τροφίμων, άλλοι από την φυγή σε δάση και τροχόσπιτα, άλλοι απ' την σύνοδο τους.

Αναγέννηση θα έρθει μόνο όταν οι πιστοί καταλάβουν πως οι κληρικοί δεν είναι τίποτ' άλλο από διάκονοι τους, με αποστολή να βοηθούν τους πιστούς στην οδό της σωτηρίας τους. Τότε θ' αρχίσουν να εργάζονται μόνοι τους και δεν θα περιμένουν τους αυτόκλητους σωτήρες και μεσάζοντες. Αλλά θα παλεύουν να έχουν μία καθημερινή ζωντανή σχέση με τον Χριστό μας, και να ψάχνουν για όντως πνευματικούς οδηγούς που θα συμφωνεί η διδαχή τους και η πράξη τους με την Αγία Γραφή.

Η συνάθροιση προχώρησε με διάλογο. Αποχαιρετιστήκαμε εναγκαλιζόμενοι και ασπαζόμενοι αλλήλους. Ευχηθήκαμε να συναντηθούμε ξανά.

Αν είναι θέλημα Κυρίου, και ωφελεί την σωτηρία της ψυχής μας ας συναθροισθούμε πάλι. Αμήν!

ΠΑΝΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ: ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ.

Μέσα απ' τον λόγο του Θεού, τις Γραφές, αποδεικνύεται απλά και καθαρά το ποιά ήταν η μητέρα του Θεανθρώπου. Ο θεολόγος και φιλόλογος Νικόλαος Σωτηρόπουλος, παραθέτει βιβλικές αποδείξεις για το αειπάρθενο της Παναγιάς μας, και αναιρεί τις πλάνες τον διαμαρτυρομένων αιρετικών αδελφών μας.

Η Θεοτόκος Μαρία ας πρεσβεύει για την φώτιση των αιρετικών και την σωτηρία των ψυχών μας. Αμήν!

 

 https://www.youtube.com/watch?v=5uIm3Go4Z6g

RISKING HIS LIFE FOR A BIBLE!

Ένας κρατούμενος έθεσε την ζωή του πολλές φορές σε κίνδυνο για να έχει μία Αγία Γραφή να μελετά και να παίρνει δύναμη.

Οι Έλληνες δεν έχουμε ιδέα τί γράφει ο λόγος του Θεού. Αν υπάρχει σε κάποια βιβλιοθήκη ή σε κάποιο συρτάρι, ζήτημα είναι. Μας αρκεί η τυπική παρουσία στο ναό, η υποταγή σε κάποιον γέροντα-αυθεντία, ο σταυρός που πολλοί τον κάνουμε σαν να ξυνόμαστε στο στήθος.

Αυτός ο άνθρωπος εκεί μέσα στη ζούγκλα πολλά έχει να μας διδάξει, αν έχουμε ταπείνωση.

 

https://www.youtube.com/watch?v=9zRUVtlcdUs

Συνάθροιση με θέμα την αντιμετώπιση των αιρετικών με αγάπη και σαφή όρια.

Την Κυριακή στις 18 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκε συνάθροιση κατ' οίκον στα περίχωρα των Αθηνών, σε φιλόξενη χριστιανική οικογένεια. Το θέμα ήταν η αντιμετώπιση των αιρετικών διδασκαλιών υπό πλανεμένων αδελφών μας, πολλών εξ αυτών ορθοδόξων ονομαζομένων. 

Συμβουλές και κατευθύνσεις έδωσε ο κήρυκας του ευαγγελίου, πατέρας Χ. σε διάλογο με τους αδελφούς του.

Μελετήσαμε ομαδικώς αποσπάσματα από την Καινή Διαθήκη και μιλήσαμε με σκοπό την κατάρτιση των αδελφών σε θέματα που αφορούν στις επαφές των ορθοδόξων πιστών με κληρικούς που έχουν πλανημένες απόψεις και θεωρούν εαυτούς ορθοδόξους. Η αγάπη όντας κυρίαρχο και σημαντικότατο κεφάλαιο στη ζωή του χριστιανού, δεν αγγίζει το θέμα του δόγματος, έτσι δεν πρέπει να παρασύρεται ο πιστός του ευαγγελίου και να καταφέρεται με μίσος κατά των αδελφών του, που έχουν πλανηθεί μακρυά από το ευαγγέλιο του Ιησού. 

Αντιθέτως ο χριστιανός πρέπει ν' αγαπά το ίδιο τους αιρετικούς και τους ομόφρονες αδελφούς του. Να προσεύχεται πιο πολύ για τους αιρετικούς συνανθρώπους του να έρθουν στο φως του ευαγγελίου του Ιησού. Αν αγαπάμε μόνο όσους συμφωνούν μ' εμάς, ποιό το όφελος; Ο Κύριος ήρθε και σταυρώθηκε για όλους μας, ακόμη και για 'κείνους που τον σταύρωσαν. Γι' αυτούς μάλιστα προσευχήθηκε πάνω στο σταυρό με τα καρφιά να διαπερνούν τα χέρια και τα πόδια του και ζήτησε από τον Πατέρα να τους συγχωρήσει γιατί δεν ήξεραν τί έκαναν. 

Το παράδειγμα του πρέπει να ακολουθούμε κι εμείς αν θέλουμε να είμαστε γνήσια παιδιά του ευαγγελίου του! Η αγάπη μας προς όλους δεν συνεπάγεται πως δεν μας επιτρέπεται να βοηθούμε με την στάση μας τον πλανημένο αδελφό μας. Με την ευγενική μας συμπεριφορά να του υποδεικνύουμε τα λάθη του, να μιλάμε για τον μόνο σωτήρα Χριστό και ν' αναμένουμε την επιστροφή στην βιβλική πίστη με υπομονή, αγάπη και προσευχή. 

Πρό πάντων προσευχή. Η προσευχή μετακινεί βουνά. Αντί να υψώνουμε την φωνή μας και να κουνάμε το δάκτυλο, να λέμε δύο φορές όσα λέει η Γραφή, όχι δικά μας λόγια, και αν ο συνομιλητής επιμένει στις αντιβιβλικές του ιδέες, τότε αποχωρούμε και προσευχόμαστε για τον αδελφό με αγάπη θερμή. Ζωντανή.

Μετά την μελέτη κατατέθηκαν ενώπιον όλων, κάποια προβλήματα που πηγάζουν από την καθημερινότητα και ο πατέρας Χ. προσπάθησε να βοηθήσει με τις ελάχιστες πνευματικές του δυνάμεις.

Πιο πολύ προέτρεψε τα διαφωνούντα μέρη να προσευχηθούν θερμά στον Κύριο της ζωής μας, τον Χριστό, ώστε να έρθει και να στηρίξει στα δύσκολα μονοπάτια της βιωτής τα παιδιά του.

Ο διάλογος συνεχίστηκε με αναφορές στην παρούσα εκκλησιαστική κατάσταση και την άμεση ανάγκη να τρέξουν οι πιστοί κάθε διακονίας, στον ίδιο τον Ιησού Χριστό, γιατί μόνο από 'κείνον και μόνο σ' εκείνον μπορούν να βρουν αληθινή βοήθεια και ανάπαυση.

Τέλος η οικοδέσποινα παρέθεσε νοστιμότατα εδέσματα που παρηγόρησαν και εύφραναν αρκούντως τους παρευρισκομένους! Με πνεύμα αγάπης και καρδιακά χαμόγελα αποχαιρετήσαμε ο ένας τον άλλον και αποχωρήσαμε.

Αν θέλει ο Κύριος της ζωής, ας ευλογήσει το έργο αυτό προς σωτηρία των αθανάτων ψυχών μας! Το θέλημα του να γίνει! Αμήν!

Βγείτε από το Facebook, μεγαλώστε!

 

https://www.youtube.com/watch?v=NSRx1i1Q6LM

Νικόλαος Σωτηρόπουλος - Αποδείξεις της αναστάσεως του Χριστού!

 

https://www.youtube.com/watch?v=MErNieOFvIY

ΠΑΝΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΑΠΛΑ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΥΠΟΜΟΝΗ. SAINT DIMITRIOS HERIMITAGE FATHER GALAKTION

 

https://www.youtube.com/watch?v=3ZENCuxCwOE

Η Καθαρή προσευχή!

 

https://www.youtube.com/watch?v=GzgTPvHCpdM

Οι δυο κρυπτομοναχές - Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου "Ωφέλιμες Διηγήσεις" (13)

 

https://www.youtube.com/watch?v=ixeSdl-rhJ8

Ενότητα στο πρόσωπο του Χριστού των ευαγγελίων.

 

 Φωτό:diakonima.gr

Μακάρι όλοι οι ενιστάμενοι και αντιτιθέμενοι στην παναίρεση του οικουμενισμού να κατανοήσουν πως ο εχθρός του ευαγγελίου του Ιησού είναι ο θρησκευτικός συγκρητισμός που προωθεί ο οικουμενισμός, και ν' αφήσουν στην άκρη -κατά το κοινώς λεγόμενον- τις δικές τους ιδέες περί του τί είναι θέμα σωτηρίας και τί δεν είναι.

Ενότητα για όποιον την εννοεί βιβλικά και πατερικά είναι η ενότητα σε θέματα που αφορούν στη σωτηρία μας. Οι άγιοι δεν ασχολήθηκαν με τους τύπους και την εξωτερική εκδήλωση της πίστης του ποιμνίου αλλά με την ουσία. Πώς θα γίνουμε αληθινοί μαθητές του ευαγγελίου. Το φαγητό, το ημερολόγιο, η μακριά γενειάδα, η αλουσία, τα εορτολόγια, τα άμφια και τα πολύπλοκα τελετουργικά δεν καθαρίζουν το έσω άνθρωπο. Ο εσωτερικός άνθρωπος, καθαρίζει όταν με αγάπη Χριστού προσπαθεί να συναντήσει τον συνάνθρωπο, τον αδελφό του. Όταν η καρδιά μας συν-χωρέσει τους πάντες, χωρίς διακρίσεις και όρους, τότε γίνεται Χριστιανή καρδιά. Χριστιανή ψυχή.

Αν ο οιοσδήποτε από μας βάζει δικούς του όρους και πλαίσια στην ενότητα των αδελφών και νομίζει πως αυτό είναι κατά Θεόν, κατά την ταπεινή μας άποψη σφάλλει. Όλα τα κακά ξεκινούν από την άγνοια των Γραφών, λέει και ξαναλέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Ο ταπεινός επίσκοπος της Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος πλήρωσε με την ζωή του, τ' ότι πολέμησε το πολιτικό και ιερατικό κατεστημένο της εποχής.

Αν όλοι μας είχαμε καθημερινή πνευματική τροφή την Αγία Γραφή ΔΕΝ θα βάζαμε τους δικούς μας όρους στην ενότητα του αντιαιρετικού αγώνα αλλά θα είχαμε πυξίδα την Γραφή και μόνο. Δυστυχώς αντί της θεόπνευστης Γραφής πολλοί από μάς έχουμε ανάγει σε σοβαρά θέματα τις δικές μας αντιλήψεις για το τί είναι δόγμα σωτηρίας και έχουμε παραμερίσει την διδασκαλία του Χριστού.

Ας ευχηθούμε, κάποτε ΌΛΟΙ μας να καταλάβουμε ότι η Αγία Γραφή είναι υπεράνω των ανθρωπίνων παραδόσεων. Εμείς ως Χριστιανοί δεχόμαστε όποιον αδελφό ορθόδοξο επιθυμεί να συμπορευθεί μαζί μας. Όποιος ομολογεί όσα γράφονται στην Γραφή και τους όρους των οικουμενικών συνόδων είναι δεκτός σε πνευματική κοινωνία. Δεν μας νοιάζει αν ακολουθεί το τάδε ημερολόγιο, αν νηστεύει τότε ή μετά ή πριν, αν είναι στον τάδε πνευματικό ή στον δείνα. Ένα ζητά από μάς ο Κύριος, να είμαστε αυστηροί με τον εαυτό μας και ανοικτοί στους άλλους, όπως κι ο απόστολος Παύλος ήταν ασκητικός με τον εαυτό του αλλά προσαρμοζόταν με τους άλλους για να τους φέρει κοντά στον μόνο Σωτήρα, τον Ιησού. 

Ο σκοπός του χριστιανού είναι να γνωρίσουν οι συνάνθρωποι του τον ταπεινό διδάσκαλο από την Ναζαρέτ. Αμήν!

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, Έτσι είναι ο Χριστός,Φωνή του οσίου Πορφυρίου.

 

https://www.youtube.com/watch?v=XcrgDokvIhk

Metropolitan Anthony Bloom - Interview on the CBC - On Suffering (1973)

 

https://www.youtube.com/watch?v=l2OtD5OkHHo

Συνάθροιση με θέμα την μελέτη της Γραφής, τις ευθύνες των ρασοφόρων αδελφών και τα κακώς κείμενα.

Χθες Κυριακή, ημέρα αφιερωμένη στον Κύριο, πραγματοποιήθηκε μικρή  συνάθροιση νέων με τον κήρυκα του ευαγγελίου πατέρα Χ. Η συνάθροιση ήταν διαλογική όπως αρέσει στον κήρυκα και οι ερωτήσεις ελεύθερες. Οι απόψεις και οι διαφωνίες εκφράσθηκαν ανοικτά και οι απαντήσεις δόθηκαν με ζήλο για την αλήθεια, συνοδευόμενες με το γνωστό ελεγκτικό ύφος του κήρυκα για τα κακώς κείμενα στα πάσης φύσεως εκκλησιαστικά κατεστημένα.

Τονίσθηκε εκ μέρους του να προσέχουν οι νέοι από τους πνευματικούς που διεκδικούν το αλάθητο και τους γέροντες που απαιτούν απόλυτη υπακοή. Τους συμβούλευσε να μην υποδουλώνονται στην αυθεντία του ρασοφόρου απερίσκεπτα, αλλά να κρίνουν τις διδαχές των πνευματικών και των επισκόπων, με γνώμονα τις Γραφές και την στάση και διδαχή των αγίων της εκκλησίας, και να το κάνουν αυτό με πνεύμα ταπείνωσης και διάθεση για οικοδομή του λαού του Θεού και των ψυχών τους. Όχι με πνεύμα κατάκρισης, καταδίκης, ισοπέδωσης, έπαρσης. Όχι με πονηρή σκοπιμότητα για άνετη ζωή που συνδυάζει το κοσμικό φρόνημα και την εθιμοτυπική συμμετοχή στην πνευματική λατρεία.

Ο κήρυκας τόνισε αρκετές φορές σ' όλη την ομάδα των νέων και σε κάθ' έναν χωριστά να μελετούν την Αγία Γραφή και να προσεύχονται ώστε να γνωρίσουν τον Κύριο Ιησού.

Οι νέοι άκουσαν μάλλον με σοβαρότητα την συμβουλή περί καθημερινής μελέτης του ευαγγελίου. Διατήρησαν κάποιες διαφωνίες τους σε σχέση με τις ευθύνες που έχουν τινές ποιμένες για την απομάκρυνση νέων από τον Θεό και την λατρευτική συνάντηση πιστών στους ναούς. 

Με πνεύμα ελευθερίας η συνάθροιση έληξε και προτάθηκε επανάληψη συνάθροισης στο μέλλον. 

Αν ο Κύριος θέλει και είναι για το συμφέρον των ψυχών μας, ας συναντηθούμε πάλι με επικέντρο τον Ιησού από την Ναζαρέτ. Τον θεάνθρωπο σωτήρα μας. Αμήν!

Τα ''χαρίσματα'' του διαβόλου.

 

https://www.youtube.com/watch?v=q_OadgSFpYA

Ο άγιος Νικόλαος Πλανάς και τα υπερφυσικά της θείας λειτουργίας.

Ο άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς και η θεωρία της εξελίξεως.

 
Ὁ ὅσιος πατήρ Ἰουστίνος Πόποβιτς γεννήθηκε στίς 25 Μαρτίου 1884 στήν πόλη Βράνε τῆς νοτίου Σερβίας. Ἐκοιµήθη ὁσιακά στίς 25 Μαρτίου τό 1979. Σπούδασε Θεολογία στή Σερβία, Ρωσία καί Ἀγγλία καί ἀνεκηρύχθη τό 1926 διδάκτωρ τῆς Θεολογίας ὑπό τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ πανεπιστηµίου Ἀθηνῶν.

Τό 1935, ἐξελέγη ὑφηγητής καί µετά καθηγητής τῆς Δογµατικῆς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Βελιγραδίου. Τό 1945, ἐπικρατήσαντος τοῦ κοµµουνιστικοῦ καθεστῶτος ὑπεχρεώθη νά ἐγκαταλείψει τό Πανε­πι­στήµιο καί ἔζησε στήν Ἱερά Μονή τῶν Ἀρχαγγέλων Τσέλιε, κοντά στό Βάλιεβο ὡς πνευµατικός, συνεχίζοντας ἐκεῖ, κάτω ἀπό δυσχερεῖς συν­θῆκες, τό πνευµατικό καί συγγραφικό του ἔργο.

Συνέγραψε τρίτοµο ἔργο «Ὀρθόδοξος φιλοσοφία τῆς Ἀληθείας», τήν γνωστή Δογµατική του, ἑπτά τόµους ἑρµηνεία τῆς Καινῆς Διαθήκης καί Δώδεκα τόµους Βίους Ἁγίων καί πολλά ἄλλα Θεολογικά καί Φιλοσοφικά.

Ἐφέτος συµπληρώνονται τριάντα χρόνια ἀπό τήν ὁσιακή κοίµησή του. Θεωρεῖται ἀπό τούς µεγαλύτερους Θεολόγους τοῦ 20ου αἰῶνος, ἀκολούθησε κατά πάντα τήν Θεολογική ἐµπειρία καί ἄσκηση τῶν µεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἡ κρυφή συνείδηση τῆς Σερβικῆς Ἐκκλησίας. Πολλά βιβλία του ἔχουν µεταφραστεῖ στά Ἑλληνικά. Ἕνα λαµπρό ἄρθρο του γιά τήν θεωρία τῆς ἐξελίξεως παραθέτουµε κατωτέρω:

Ἡ Θεανθρώπινη ἐξέλιξη.

Ζητᾶς νά σοῦ ἀπαντήσω στό ἐρώτηµα, ἄν µπορεῖ ἡ ἐπιστηµονική ἀντίληψη περί τῆς ἐξελίξεως τοῦ κόσµου καί τοῦ ἀνθρώπου νά συνυπάρξει µέ τήν παραδοσιακή Ὀρθόδοξη αἴσθηση καί γνώση. Ἀκόµη, ρωτᾶς ποιά, τό ποιά εἶναι στήν περίπτωση αὐτή ἡ στάση τῶν Πατέρων καί γιά τόν ἄν ὑπάρχει γενικῶς ἡ ἀνάγκη γιά µία τέτοια συνύπαρξη.

Μέ πολλή συντοµία λοιπόν γράφω τά ἑξῆς:

Ἡ ἀνθρωπολογία τῆς Καινῆς Διαθήκης στήκει καί πίπτει ἐπάνω στήν ἀνθρωπολογία τῆς Παλαιᾶς. Ὅλο τό Εὐαγγέλιο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ὁ ἄνθρωπος εἰκόνα τοῦ Θεοῦ! Ὅλο τό Εὐαγγέλιο τῆς Καινῆς Διαθήκης ὁ Θεάνθρωπος εἰκόνα τοῦ ἀνθρώπου. Ὅ,τι ἐπουράνιο, θεῖο αἰώνιο, ἀθάνατο καί ἀµετάβλητο στόν ἄνθρωπο ἀποτελεῖ µέσα του τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, τό θεοειδές τοῦ ἀνθρώπου.

Αὐτό τό θεοειδές στόν ἄνθρωπο κακοποιήθηκε µέ τήν ἐθελούσια ἁµαρτία ἐκείνου, µέ τήν σύµπραξη µέ τόν διάβολο, µέσῳ τῆς ἁµαρτίας καί τοῦ θανάτου ὡς ἀπόρροιας τῆς παραβάσεως.

Γι’ αὐτό καί ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος, γιά νά ἀνακαινίσει τήν ἐφθαρµένη ἀπό τήν ἁµαρτία εἰκόνα Του. Γι’ αὐτό ἐνηνθρώπησε καί ἔµεινε στόν κόσµο τῶν ἀνθρώπων ὡς Θεάνθρωπος, ὡς Ἐκκλησία, γιά νά προσφέρει στήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, τόν ἄνθρωπο, ὅλα τά ἀπαραίτητα µέσα, ὥστε αὐτός ὁ παραµορφωµένος θεόµορφος ἄνθρωπος νά µπορέσει µέσα στό Θεανθρώπινο σῶµα τῆς Ἐκκλησίας, µέ τήν βοήθεια τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων καί τῶν ἀρετῶν, νά ὡριµάσει «εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς µέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώµατος τοῦ Χριστοῦ» (Ἔφ. 4,13). Αὐτή εἶναι ἡ θεανθρώπινη ἀνθρωπολογία.

Ὁ σκοπός τοῦ θεοειδοῦς ὄντος πού λέγεται ἄνθρωπος εἶναι ἕνας: νά γίνει σταδιακά τέλειος, ὅπως ὁ Θεός Πατήρ, νά γίνει Θεός κατά χάριν, νά ἐπιτύχει τήν θέωση, τήν θεοποίηση, τήν Χριστοποίηση, τήν Τριαδικοποίηση. Κατά τούς Ἁγίους Πατέρες, «Θεός ἐνηνθρώπησε, ἵνα ὁ ἄνθρωπος Θεός γένηται» (Μέγας Ἀθανάσιος).

Ὅµως οἱ ἀποκαλούµενες «ἐπιστηµονικές» ἀνθρωπολογίες διόλου δέν ἀναγνωρίζουν τό θεοειδές τῆς ἀνθρώπινης ὑπάρξεως. Μέ αὐτό, ἀρνοῦνται προκαταβολικά τήν θεανθρώπινη ἐξέλιξη τοῦ ἀνθρωπίνου ὄντος.

Ἄν ὁ ἄνθρωπος δέν ἀποτελεῖ τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, τότε ὁ Θεάν­θρωπος καί τό Εὐαγγέλιό Του ἀποτελοῦν κάτι τό ἀφύ­σικο γιά ἕναν τέτοιον ἄνθρωπο, κάτι τό µηχανικό καί ἀπραγ­µατοποίητο. Τότε ὁ Θεάνθρωπος Χριστός εἶναι ἕνα ροµπότ, πού κατασκευάζει ἄλλα ροµπότ. Ὁ Θεάνθρωπος γίνεται ἕνας δυνάστης, ἀφοῦ θέλει ἀπό τόν ἄνθρωπο, διά τῆς βίας, νά πλάσει ἕνα ὄν τέλειο, ὅπως ὁ Θεός. Στήν οὐσία µιλᾶµε γιά µία δικανική οὐτοπία, µία αὐταπάτη καί ἕνα ἀπραγµατοποίητο «ἰδανικό». Στό τέλος τέλος, πρόκειται γιά ἕνα µῦθο, γιά µία ἀφήγηση.

Ἄν ὁ ἄνθρωπος λοιπόν, δέν εἶναι µία θεοειδής ὕπαρξη, τότε καί ὁ ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος εἶναι περιττός, ἀφοῦ οἱ ἐπιστηµονικές θεωρίες περί ἐξέλιξης δέν δέχονται οὔτε τήν ἁµαρτία, ἀλλά οὔτε καί τόν Σωτῆρα τῆς ἁµαρτίας. Στόν ἐπίγειο κόσµο τῆς «ἐξέλιξης» τά πάντα εἶναι φυσικά καί χῶρος γιά ἁµαρτία δέν ὑπάρχει. Γι’ αὐτό καί εἶναι κωµικό νά γίνεται λόγος περί Σωτῆρος καί σωτηρίας, ἀπό τήν ἁµαρτία. Σέ τελική ἀνάλυση τά πάντα εἶναι φυσικά: ἡ ἁµαρτία, τό κακό καί ὁ θάνατος. Γιατί, ἄν ὅλα στόν ἄνθρωπο συµβαίνουν καί δίδονται ὡς ἀποτέλεσµα τῆς ἐξέλιξης, τότε δέν ὑπάρχει κάτι τό ὁποῖο χρειάζεται νά σωθεῖ σέ αὐτόν, ἀφοῦ τίποτε τό ἀθάνατο καί ἀµετάβλητο δέν ἔχει µέσα του, παρά ὅλα εἶναι γήινα καί χοϊκά καί σάν τέτοια εἶναι παροδικά, φθαρτά καί νοητά.

Μέσα σέ ἕναν τέτοιο κόσµο τῆς «ἐξέλιξης» δέν ἔχει θέση οὔτε ἡ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία εἶναι τό σῶµα τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ. Ἡ θεολογία πάλι ἡ ὁποία θεµελιώνει τήν ἀνθρωπολογία της ἐπάνω στήν «ἐπιστηµονική» θεωρία τῆς ἐξέλιξης δέν εἶναι τίποτε περισσότερο ἀπό µία αὐτοαναίρεση. Πρόκειται στήν οὐσία γιά θεολογία δίχως Θεό καί ἀνθρωπολογία δίχως ἄνθρωπο. Ἄν ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι ἡ ἀθάνατη αἰώνια καί θεανθρώπινη εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, τότε ὅλες οἱ θεολογίες καί ὅλες οἱ ἀνθρωπολογίες δέν εἶναι παρά µία ἀνόητη φάρσα, µία τραγική κωµῳδία.

Ἡ ὀρθόδοξη θεολογία καί ἡ σχέση, πού ἔχουµε µέ τούς Ἁγίους Πατέρες, εἶναι ἡ ὁδός καί ἀνάβασή µας πρός τήν Θεανθρώπινη, τήν Ὀρθόδοξη Παναλήθεια. Αὐτό εἶναι κάτι, πού θέλει ἀνάλυση, εἶναι γιά ὅσους ἀσχολοῦνται µέ τά εὐαγγελικά ζητήµατα ἐπάνω στόν πλανήτη. Ὅλα πάλι τά εὐαγγελικά προβλήµατα ἐπικεντρώνονται οὐσιαστικά σέ ἕνα µόνο πρόβληµα, ἐκεῖνο τοῦ Θεανθρώπου. Μονάχα ὁ Θεάνθρωπος ἀποτελεῖ τήν λύση στό καθολικό αἴνιγµα πού λέγεται ἄνθρωπος. Δίχως Θεάνθρωπο καί ἔξω ἀπό τόν Θεάνθρωπο, ὁ ἄνθρωπος πάντα –συνειδητά ἡ ὄχι– µεταλλάσσεται σέ ὑπάνθρωπο, σέ ὁµοίωµα ἀνθρώπου, σέ ὑπεράνθρωπο, σέ διαβολάνθρωπο. Ἀπόδειξη καί ἀποδείξεις γιά τοῦτο; Ὅλη ἡ ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους!

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 135.Νοέμβριος 2013

Σηµείωση:Τό ἀνωτέρῳ κείµενο δηµοσιεύθηκε ἀπό τόν µακαριστό Ἀρχιµ. π. Μᾶρκον Μανώλην στό Περιοδικό πού ὁ ἴδιος δηµιούργησε, στά «Ἐνοριακά Νέα», τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Διονύσου Ἀττικῆς, στό τεῦχος Μαΐου 2009.

Πηγή: pronews.gr

Ο όσιος Ιουστίνος της μονής Τσέλιε για τον οικουμενισμό!

 

Ο όσιος Ιουστίνος περιορισμένος απ' το κομμουνιστικό καθεστώς της Γιουγκοσλαυίας, στη μονή Τσέλιε, αλληλογραφούσε και δεχόταν επισκέψεις απ' όσους είχαν το θάρρος να τον δουν υπό την άγρυπνη παρακολούθηση των αθέων. 

Το 1973 ο όσιος Ιουστίνος αποτειχίστηκε από το πατριαρχείο Σερβίας, χωρίς να προχωρήσει σε θεολογικές πλάνες, δηλ. να κηρύξει τα μυστήρια της τοπικής εκκλησίας της Σερβίας άκυρα, χωρίς να θεωρεί τον εαυτό του αλάθητο γέροντα και πνευματικό, χωρίς να χτίσει ένα τείχος γύρω του από πολλά ''εγώ'' ώς συμβαίνει σήμερα δυστυχώς.

  

 

Οι Μητροπολίτες Δράμας και Νεαπόλεως σε μουσουλμανικό νεκροταφείο.

Ο Χριστιανός δεν επιτρέπεται να έχει αταίριαστους δεσμούς με συνανθρώπους μας, απίστους στον Χριστό. Δεν επιτρέπεται από την Αγία Γραφή η πνευματική σχέση πιστού στο πρόσωπο του Κυρίου, με άπιστο στον Κύριο Χριστό μας.

Δεν έχουν άλλωστε πνευματική σχέση μεταξύ τους όσα κι αν κάνουν από κοινού, αφού ένας αλλόδοξος δεν πιστεύει τον Ιησού όπως ο ίδιος αποκαλύπτει τον εαυτό του στις Γραφές. Άρα έχει ιδίαν εικόνα για τον Ιησού Χριστό και όχι την μαρτυρία που δίνει ο ίδιος ο Ιησούς για τον εαυτό του.

Γράφει στους Χριστιανούς της Εφέσου ο απόστολος των εθνών Παύλος, 4: 5, ''Ένας Κύριος υπάρχει, μία πίστη, ένα βάπτισμα'', και παρακάτω 4: 15, ''έχοντας την αληθινή πίστη και την αγάπη, ας φτάσουμε σε όλα μας αυτόν που είναι η κεφαλή, δηλαδή τον Χριστό''.

Ένας Κύριος υπάρχει ο Τριαδικός Θεός, μία πίστη σ' αυτόν και ένα βάπτισμα σ' αυτόν. Η αληθινή πίστη σ' αυτόν συνοδεύεται και από αγάπη. Δεν συμπορευόμαστε με συνανθρώπους μας στην πλάνη τους, αλλά η αγάπη, μας υποχρεώνει τρόπον τινά, να διδάξουμε στον αδελφό μας την αληθινή πίστη που έχουμε ως αποκάλυψη από τις Γραφές, Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Αυτά είναι τα βιβλία που αποκαλύπτουν τον αληθινό Θεό. 

Όταν συμπορευόμαστε με την πλάνη του συνανθρώπου μας δεν τον αγαπάμε αληθινά αφού έτσι τον αφήνουμε πρακτικά στην λάθος γνώση που έχει διδαχθεί περί Θεού. Στην επιστολή του προς τον Τίτο, ο Παύλος γράφει, 3: 10-11, ''Τον άνθρωπο που ακολουθεί πλανερές διδασκαλίες, συμβούλευσε τον μία δύο φορές, κι αν δεν ακούσει άφησε τον, με την βεβαιότητα πως αυτός έχει πια διαστραφεί και αμαρτάνει, καταδικάζοντας έτσι ο ίδιος τον εαυτό του''. Όχι μόνο δεν επιτρέπει ο μέγας απόστολος συμπροσευχές και κοινή λατρεία μεταξύ Χριστιανού και πλανημένου αδελφού, αλλά γράφει περί νουθεσίας μέχρι δύο φορές και μετά αν επιμένει, τότε ο πιστός αφού έκανε το σωστό με αγάπη και ταπείνωση προς τον αδελφό του, τον αφήνει στις απόψεις του. Εδώ συναντούμε γι' άλλη μία φορά απουσία νουθεσίας και επί πλέον συμπόρευση των Χριστιανών επισκόπων με αλλόδοξους, οι οποίοι δεν θεωρούν τον Χριστό, Υιό Θεού, αλλά απλό προφήτη! Πλήρης απόκλιση λοιπόν από την Αγία Γραφή η οποία είναι θεόπνευστη.

Η αποτείχιση από την πνευματική κοινωνία μ' επισκόπους που μετέχουν σε τέτοιες αντιβιβλικές πρακτικές, είναι η πατερική οδός που προστατεύει απ' την αίρεση του οικουμενισμού, εκείνους που γνωρίζουν τι ΑΚΡΙΒΩΣ συμβαίνει και έχουν συνειδησιακό πρόβλημα. Αποτείχιση σημαίνει πως διακόπτει κάποιος την συμπροσευχή και την πνευματική κοινωνία με όσους συμμετέχουν στην οικουμενική κίνηση, η οποία έχει ανοίξει τα φτερά της όχι μόνο προς τους αιρετικούς χριστιανούς αλλά ακόμη και προς εκείνους που δεν θεωρούν καν τον Χριστό Θεάνθρωπο όπως οι μουσουλμάνοι συνάνθρωποι μας.

 

https://www.youtube.com/watch?v=de17ZT8rv6Q

Ο Άγιος Παΐσιος Ομιλεί για την Ταπείνωση - Ελληνικοί Υπότιτλοι

 

 https://www.youtube.com/watch?v=SZ5IIUlIK3Y

The Age of Aisha - Mohammed's Child Bride (Pedophilia in Islam)

 

https://www.youtube.com/watch?v=ElM597LzxB8

10 Reasons to Reject Islam.

 

https://www.youtube.com/watch?v=QTFDnhsi8JQ

Ο Ινδουισμός και η «θεραπεία της αγελάδας»

Ινδία: Αγελάδες καλούνται να φέρουν στον «ίσιο δρόμο» τους κρατουμένους! Η «θεραπεία της αγελάδας», όπως την αποκαλούν, εκτιμάται ότι θα κοστίσει συνολικά 1,5 εκατ. δολάρια.

Οι «μαγικές δυνάμεις» των αγελάδων θα μπορούσαν να ξαναβάλουν στον ίσιο δρόμο τους φυλακισμένους: ένα κρατίδιο της βόρειας Ινδίας σχεδιάζει να εγκαταστήσει στα σωφρονιστικά ιδρύματά του καταφύγια για αυτά τα ζώα που θεωρούνται ιερά από τους ινδουιστές.
 
Μια επιτροπή που συγκρότησε η κυβέρνηση του κρατιδίου Χαριάνα, που συνορεύει με το Νέο Δελχί και κυβερνάται από εθνικιστές ινδουιστές, ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να αγοράσει 600 αγελάδες που θα ενταχθούν στο πρόγραμμα. Η «θεραπεία της αγελάδας», όπως την αποκαλούν, εκτιμάται ότι θα κοστίσει συνολικά 1,5 εκατ. δολάρια.
 
Η Γκάου Σέβα Ααγιόνγκ (Επιτροπή Προστασίας των Αγελάδων) θεωρεί ότι η εγκατάσταση στάβλων για τις αγελάδες στις έξι φυλακές του κρατιδίου θα έχει θετική επίδραση στους κρατούμενους. «Οι αγελάδες έχουν μαγικές δυνάμεις για εκείνους που τις φροντίζουν», είπε ο Μπάνι Ραμ Μάνγκλα, πρόεδρος της Επιτροπής, κάνοντας λόγο για τα «αμέτρητα οφέλη» που θα έχει αυτό το πρόγραμμα.
 
Το γάλα των αγελάδων θα μπορούσε, για παράδειγμα, να «εξαγνίσει» τους φυλακισμένους. Η κοπριά και τα ούρα τους, που υποτίθεται ότι έχουν αναζωογονητικές ιδιότητες, θα μπορούσαν να πωλούνται στις τοπικές αγορές.
 
Από το 2014, όταν ανέλαβαν την εξουσία στην Ινδία οι εθνικιστές ινδουιστές, πολλά κρατίδια έχουν υιοθετήσει νόμους για την προστασία των ιερών αγελάδων. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι παραβάτες μπορεί να καταδικαστούν ακόμη και σε ισόβια κάθειρξη.
 
Τα τελευταία χρόνια η χώρα έχει συγκλονιστεί από αλλεπάλληλα λιντσαρίσματα μουσουλμάνων και νταλίτ (παρίες) από αυτόκλητους «προστάτες» των αγελάδων. Ο πρωθυπουργός της Ινδίας Ναρέντρα Μόντι έχει καταδικάσει αυτές τις δολοφονίες, ωστόσο ακτιβιστές για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θεωρούν ότι οι δράστες παραμένουν ατιμώρητοι.

Πηγή: aktines.blogspot.com

Από δασκάλα της Γιόγκα στους Γκουρού της Ινδίας.

Εμπειρίες από μία χριστιανή που έζησε τα μονοπάτια της γιόγκα...

 

δείτε στον σύνδεσμο...

https://www.youtube.com/watch?v=-HQa9Qi-Mc0&feature=youtu.be

Κλάους Κένεθ - Η Γιογκα δεν ειναι γυμναστικη.

 

https://www.youtube.com/watch?v=-veh0VLTuzE

Οι ισλαμιστές σκότωσαν 1.173 χριστιανούς σε έναν χρόνο.

Άρθρο του 12.01.2017

Δεν έχουν σταματημό οι λυσσώδεις διώξεις εναντίον των χριστιανών, καθώς εξαπλώνονται σε καθεστώτα και χώρες που μέχρι σήμερα δεν θεωρούνταν «υψηλού κινδύνου».

Ο θρησκευτικός φανατισμός κερδίζει έδαφος στη νότια και τη νοτιοανατολική Ασία -με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Ινδία, όπου με την άνοδο στην εξουσία του εθνικιστικού κόμματος Bharatiya Janata απελευθερώθηκε ένα κύμα θρησκευτικών διώξεων εναντίον χριστιανών-, όπως και στην Υποσαχάρια Αφρική (όπου διαπιστώνεται ενισχυμένη ροή χρηματοδότησης σε ισλαμιστές πολιτικούς, σχολεία και άλλες δομές). Σε περιοχές όπου είναι κυρίαρχο το φανατικό Ισλάμ οι διώξεις των χριστιανών θεωρούνται δεδομένες, παρότι σε χώρες όπως το Ιράκ και η Συρία ο αριθμός των διωκόμενων παρουσιάζει φέτος μείωση, καθώς πλέον έχουν απομείνει ελάχιστοι χριστιανοί έπειτα από χρόνια σφαγών και καταδίωξης.

Δολοφονίες

Σύμφωνα με την οργάνωση Open Doors (Ανοιχτές Πόρτες), 1.173 χριστιανοί δολοφονήθηκαν, για λόγους που συνδέονται με το θρήσκευμά τους, από τον Νοέμβριο του 2015 έως τον Οκτώβριο του 2016, ενώ 215.000.000 παραμένουν θύματα σφοδρών, πολύ ισχυρών ή ακραίων διώξεων.

Η εδρεύουσα στο Έρμελο της Ολλανδίας μη κυβερνητική οργάνωση που έχει ως αποστολή της την υποστήριξη των διωκόμενων χριστιανών σε πάνω από 60 χώρες έδωσε στη δημοσιότητα την ετήσια έκθεσή της για τις 50 χώρες στις οποίες οι χριστιανοί υφίστανται τον μεγαλύτερο διωγμό.

Στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης παραμένει για 16η συνεχόμενη χρονιά η κομμουνιστική Βόρεια Κορέα και ακολουθούν οι Σομαλία -ανέβηκε τέσσερις θέσεις στην κορυφαία δεκάδα, εξαιτίας της μαζικής εξόντωσης των μουσουλμάνων που ασπάστηκαν τον χριστιανισμό το εν λόγω διάστημα-, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Σουδάν, Συρία, Ιράκ, Ιράν, Ερυθραία και Υεμένη. Η έκθεση εστιάζει επίσης σε περιστατικά φονικών επιθέσεων εναντίον χριστιανών στην Ευρώπη, όπως του καθολικού ιερέα Ζακ Χαμέλ που δολοφονήθηκε από δύο τζιχαντιστές μέσα σε μια εκκλησία στη δυτική Γαλλία, αλλά και του Ιρανού μετανάστη που δολοφονήθηκε από συμπατριώτες του μέσα σε καταυλισμό προσφύγων στη Γαλλία, διότι είχε ασπαστεί τον χριστιανισμό.

Πηγή: dimokratianews.gr

Αποτείχιση, διαιρέσεις, ενότητα, προτάσεις.

Η αλήθεια είναι δυστυχώς θλιβερή. Η κίνηση της αποτείχισης ενώ είναι θεάρεστη όταν υφίσταται ρεύμα αίρεσης εντός του σώματος του Χριστού, δηλ. της εκκλησίας του, πήρε μία τροπή αποθαρρυντική. Οι αποτειχισμένοι χωρίστηκαν μεταξύ τους για διάφορους λόγους. Κάποιοι θεωρούν πως η αποτείχιση πρέπει να συνοδεύεται από την υιοθέτηση του λεγομένου παλαιού ημερολογίου. Και το θεωρούν αυτό ως όρο ένωσης, ευτυχώς όχι όλοι, προκειμένου να έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με τους αποτειχισμένους που ακολουθούν το λεγόμενο νέο ημερολόγιο. 

Κάποιοι θεωρούν πως η αποτείχιση πρέπει να γίνεται με βάση την ερμηνεία του 15ου κανόνος της ΑΒ' συνόδου επί αγίου Φωτίου του Μέγα, ως υποχρεωτικού. Άλλοι με βάση την ερμηνεία του κανόνος ως δυνητικού.

Όταν υπάρχει μία τόσο βλάσφημη και σ' έκταση δυναμική αίρεση ως ο οικουμενισμός, που προσπαθεί ν' αλλάξει τα πάντα, είναι δυνατόν ν' ασχολούμαστε με ημερολόγια; Είναι δυνατόν να γίνει σοβαρή αντίσταση -πνευματική εννοείται- κατά του οικουμενισμού όταν αναλωνόμαστε σε ημερολογιομαχίες; Είναι δυνατόν ν' ασχολούμαστε με την υποχρεωτική ή δυνητική ερμηνεία του 15ου κανόνος και ν' αδυνατίζουμε τον αγώνα κατά του οικουμενισμού, χωριζόμενοι λόγω της διαφορετικής ερμηνείας που δίνει ο κάθ' ένας εξ ημών;

Υποστηρίζουν σθεναρώς οι ακολουθούντες το παλαιό, πως η αλλαγή του ημερολογίου ήταν η αρχή του οικουμενισμού. Στην πραγματικότητα ήταν χρονική επιστροφή στο ημερολόγιο της εποχής των αγίων της Α' οικουμενικής συνόδου, όχι αλλαγή ημερολογίου, ούτε υιοθέτηση του γρηγοριανού ημερολογίου.  Οι πατέρες βέβαια δεν δογμάτισαν κανένα ημερολόγιο στην Α' οικ/κή σύνοδο. Ιστορικώς αυτό είναι μύθος.

Με βάση το σκεπτικό τους όμως, άρα και για την οικουμενιστική στροφή που έκαναν τα πατριαρχεία Μόσχας, Σερβίας, Ιεροσολύμων ευθύνεται το παλαιό ημερολόγιο που ακολουθούν. Για την μνημόνευση του πατριάρχη Κων/πόλεως στο Άγιο Όρος ευθύνεται το παλαιό ημερολόγιο που επίσης ακολουθούν και εκεί. 

Είν' εύκολο λοιπόν να καταλάβει ο οποιοσδήποτε πως δεν ευθύνονται τα ημερολόγια, που είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα μέτρησης χρόνου, αλλά οι άνθρωποι που έχουν το αυτεξούσιο και ελεύθερα κάνουν τις επιλογές τους. Είναι αδιανόητο να πιστεύει κάποιος πως για την αιρετική στροφή στον οικουμενισμό φταίει ένα ημερολόγιο, το αποκαλούμενο νέο. Τότε γιατί τα πατριαρχεία που κράτησαν το παλαιό στράφηκαν κι αυτά στον οικουμενισμό; Ας δούμε τα πράγματα καθαρά όπως τα καταγράφει η Γραφή και όχι μέσα από τις δικές μας λογικές. 

Η Αγία Γραφή μας διδάσκει να μην ασχολούμαστε με ημέρες, εποχές, νουμηνίες, σάββατα, εορτές, ανθρώπινες διατάξεις και διδασκαλίες, αλλά ν' ασχολούμαστε με την κεφαλή του σώματος της εκκλησίας, την μόνη πραγματικότητα, τον Χριστό. Μελετήστε το κεφάλαιο 4 προς Γαλάτας και το κεφάλαιο 2 προς Κολοσσαείς.

Κάποιοι δυστυχώς προχωρούν πιο μακριά και υποστηρίζουν πως εκείνοι που ακολουθούν το νέο ακόμα κι αν είναι αποτειχισμένοι, είναι λίγο έστω, αλλά είναι οικουμενιστές γιατί το νέο είναι η αρχή του οικουμενισμού όπως νομίζουν. Δηλαδή κάποιος που δεν συμπροσεύχεται με οικουμενιστή στο φρόνημα αλλά διατηρεί το νέο ημερολόγιο για τις εορτές του χρόνου είναι κι αυτός οικουμενιστής, λιγότερο απ' τον οικουμενιστή στο φρόνημα, αλλά είναι, (το έχουμε ακούσει κι αυτό). Μπροστά σε τέτοια επιχειρήματα τί μπορεί κανείς ν' αντιτάξει; Πώς να γίνει συζήτηση με τέτοιες ιδεοληψίες που δεν έχουν καμία σχέση με την ενότητα που πρεσβεύει ο Χριστός και οι απόστολοι του;

Είναι δυνατόν όλοι να μιλάμε για ενότητα των αποτειχισμένων και ο καθένας μας να βάζει όρους για την ενότητα αυτή; Υπάρχουν ευτυχώς κάποιοι που δεν σκέπτονται έτσι και το αποδεικνύουν, παραμερίζοντας το ανούσιο θέμα του ημερολογίου ή το αν είναι υποχρεωτικός ή δυνητικός ο κανόνας. Εμείς ως συνάθροιση αποτειχισμένων αδιαφορούμε και για τα δύο αυτά δήθεν σοβαρά θέματα. Πολλοί όμως ενώ καλούν σ' ενότητα και μάλιστα μιλούν για την ενότητα που εύχεται ο Κύριος, θέτουν ως σοβαρό ζήτημα τις ημερομηνίες, τα ημερολόγια και τις ημέρες. 

Αυτή την ενότητα εύχεται ο Κύριος; Την ημερομηνιακή ή ημερολογιακή; Δηλαδή ο Κύριος εύχεται στην Γραφή την ενότητα να εορτάζουμε όλοι μαζί την ίδια μέρα την ανάσταση του; Την γέννηση του; 

Όχι βέβαια, διότι η πίστη και η ενότητα που εννοούνται στις Γραφές είναι η ενότητα στο πρόσωπο του Χριστού και η πίστη στο πρόσωπο του Χριστού. Αν η ενότητα βασιζόταν στο κοινό ημερολόγιο τότε γιατί οι παρατάξεις των παλαιοημερολογιτών είναι περίπου 15; Άρα η ενότητα είναι στην απόκτηση του Αγίου Πνεύματος. Όταν ενεργήσει μέσα μας ο Παράκλητος, αναλόγως της καρδιακής κάθαρσης που έχουμε κάνει από τα πάθη, τότε βιώνουμε την εσωτερική αληθινή πνευματική ενότητα, όχι την εξωτερική και τυπική που δεν έχει κάποιο νόημα για τον μαθητή του ευαγγελίου της αγάπης.

 

Μια σπάνια εικόνα της Παναγίας Μητέρας του Κυρίου να Τον κανακεύει σαν μωρό και να γνέθει για να Του πλέξει ρουχαλάκια. Η εικόνα βρίσκεται στην πατριαρχική μονή του αγίου Γεωργίου Καΐρου.

πηγή: petraxili.blogspot.com

Ο Θεός είναι πνεύμα και θέλει οι προσκυνητές του να τον λατρεύουν πνευματικά και αληθινά. Η ψυχολογική εξάρτηση -από τυπικές διατάξεις, τελετουργικά, ανθρώπινες παραδόσεις και επινοήσεις, όπως τα ημερολόγια, οι πολύπλοκες τελετές και τα εξωτερικά σχήματα λατρείας όπως τα άμφια- δεν συνεπάγεται πως πάντα επιφέρει και την πνευματική λατρεία.

Αντιθέτως όσο μεγαλύτερη σημασία δίνει κάποιος στο πότε θα εορτάσει τον τάδε άγιο τόσο απομακρύνεται από το πώς θα εορτάσει τον άγιο. Όσο μεγαλύτερη σημασία δίνει κάποιος στους κανόνες και στην ερμηνεία τους, τόσο εμποδίζει τον εαυτό του να συναντηθεί με τον αδελφό του στον κοινό αγώνα κατά της νοθείας του ευαγγελίου. Διότι η σχολαστική ερμηνεία όλο και κάποιες διαφορές θα δημιουργεί με τις ερμηνείες των άλλων.

Κάτι ακόμα που θα βοηθούσε στην πνευματική συνάντηση μεταξύ αδελφών Χριστιανών είναι η ανάρτηση όλων των σχολίων όταν γίνεται ένας διάλογος σε όποιον ιστότοπο. Η ανάρτηση μερικών σχολίων κάποιου σχολιαστή και όχι όλων όσων γράφει, δεν βοηθά στην απρόσκοπτη διεξαγωγή του διαλόγου.

Όσοι επιθυμούν τον διάλογο και την ένωση, όποια εκκλησιαστική τοποθέτηση κι αν έχουν, ας ξεκινήσουν απ' το να αναρτούν ΟΛΑ τα σχόλια των αναγνωστών που τους γράφουν. Όποιος έχει με το μέρος του το δίκαιο δεν φοβάται να κάνει διάλογο, ούτε να δίνει φωνή σ' όλες τις γνώμες.

Τί θα μπορούσε να γίνει με τα υπάρχοντα δεδομένα;

Όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, καλό θα ήταν να γινόταν μία πανελλαδική σύναξη αποτειχισμένων. Εμείς θα επιθυμούσαμε να παρευρίσκονται και μή αποτειχισμένοι αλλά προβληματισμένοι αδελφοί, ώστε να μας προσφέρουν με την κριτική τους. 

Να διαρκέσει τουλάχιστον δύο μέρες. Να συνδράμουν τον οβολό τους οι έχοντες, ώστε να έρθουν και οι μή έχοντες την οικονομική δυνατότητα μετακίνησης, να προσφέρουν οι πιστοί φιλοξενία σε όσους δεν έχουν δυνατότητα ενοικίασης δωματίου. 

Να συναθροισθούμε με πνεύμα ταπείνωσης και επίγνωση πως δεν είμαστε τίποτα σπουδαίοι, κανένας μας, είτε είμαστε πτυχιούχοι πανεπιστημίου, είτε απόφοιτοι πρώτης δημοτικού. Ο Θεός μας βλέπει όλους το ίδιο. Είμαστε όλοι ίσοι. Άλλωστε το χρέος μας κάνουμε, παλεύοντας να μην έχουμε πνευματική κοινωνία μ' εκείνους που σχετικοποιούν την αλήθεια του Χριστού. 

Να γίνει διάλογος και όχι μακρόχρονοι μονόλογοι. Ν' ακουστούν ΟΛΕΣ οι θέσεις, με ΑΓΑΠΗ. Να μιλήσουν όλοι, από τον γεροντότερο μέχρι τον νεότερο, ανεξαρτήτως διακονίας στο σώμα του Χριστού. 

ΟΛΟΙ οι αδελφοί, και οι πρεσβύτεροι και οι μοναχοί. Τα νέα κορίτσια, όσα θα υπάρχουν, οι νέοι, όσοι θα υπάρχουν, η γιαγιούλα, ο θεωρούμενος άσχετος, ο θεωρούμενος μορφωμένος, ΟΛΟΙ. Με όριο χρόνου ώστε να μην κρατήσει η σύναξη ένα μήνα. Ολοι να έχουν δεκαπέντε λεπτά να πουν τις απόψεις τους, τις προσδοκίες τους από την αποτείχιση, την πίκρα τους από τα αρνητικά φαινόμενα. Όλα όμως με αγάπη. Και η σύναξη από μόνη της θα προχωρήσει, αρκεί να γίνει διάλογος, με αγάπη.

Τότε μπορεί να γίνει μία καλή αρχή. Αν επαναληφθεί αυτό πολλές φορές, ίσως να μπουν οι βάσεις για αντιαιρετικό αγώνα με κατά Θεόν ενότητα. Ενότητα κατά Θεόν σημαίνει ενότητα εν αγάπη και αληθεία. Όταν εν ονόματι των ιδεών μας περί παράδοσης της εκκλησίας, διακόπτουμε σχέσεις με αδελφούς ομοπίστους μας, τότε καταργούμε τον νόμο του ευαγγελίου, που είναι ο νόμος της αγάπης.

Εκείνοι που θέλουν πράγματι την ενότητα θα φανούν και εκείνοι που απλώς φαντάζονται την ενότητα όπως εκείνοι την επιθυμούν επίσης θα φανούν. Ο λαός θ' αποφασίσει ποιους θα στηρίξει, οι ρασοφόροι αδελφοί θα δουν πόσο ο λαός είναι έτοιμος για αγώνα και όχι μόνο ν' ακούει ομιλητές, γιατί και ο λαός, όλος, πρέπει να μπει μπροστάρης, όχι να περιμένει όλα να του τα λύνουν οι ρασοφόροι αδελφοί του. Υπάρχουν και στον λαό του Θεού πολλοί που δεν σκέπτονται έτσι, είναι αλήθεια. Για μας δεν υπάρχει διαχωρισμός του λαού σε κατώτερους κι ανώτερους, σε ρασοφόρους και λαϊκούς, χρησιμοποιούμε αυτές τις εκφράσεις γιατί έχουν επικρατήσει και έτσι να γίνουμε κατανοητοί.  

Έτσι μαζί, ένα σώμα, θα πορευτούμε, όποιοι και όσοι πορευτούμε, χωρίς αρχηγίες, αυθεντίες και αλάθητους γέροντες. Εμείς αυτό επιθυμούμε για το σώμα του Χριστού, που μόνη κεφαλή και ΑΡΧΗΓΟ έχει τον Ιησού τον Κύριο όλων μας.

Αυτά τα λίγα με πνεύμα αγάπης, ταπείνωσης και διάθεση διαλόγου με βάση της Αγία Γραφή και τους όρους των οικουμενικών συνόδων. Τίποτα εκτός αυτών. Το θέλημα του Κυρίου να γίνει κι όχι το δικό μας!

Πηγή φωτογραφίας: pravoslavie.ru

Έτσι βλέπω τον κόσμο Ε05: Επιστήμη και Θεολογία

Ο ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ Ο ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ - Π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ.

 

https://www.youtube.com/watch?v=NFW5Myb_zf8

Βιώματα διπλα στον Άγιο Παΐσιο (Α.Ρακοβαλής/Μητρόπολη Λεμεσού 21/4/2016)

https://www.youtube.com/watch?v=E5j6nh4DuOU

Επιτρέπεται η Θεία Κοινωνία χωρίς νηστεία;

Μέσα στην Αγία Γραφή ακούγεται η πρόσκληση «υιέ μου δος μοι σην καρδίαν». Την καρδιά του ανθρώπου ζητά ο Θεός, για ναζει και να αναπνέει με το θέλημά Του.

Μέσα ακόμη όμως και στον χώρο των λεγομένων πιστών δεν κυριαρχεί, δυστυχώς, το θέλημα του Θεού, αλλά το ίδιον θέλημα. Εδώ τα πράγματα γίνονται τραγικά, διότι ενώ γνωρίζουν το λόγο του Θεού, όμως τον διαμορφώνουν σύμφωνα με τα μέτρα τους.

Πνευματικοί «γέροντες» κόβουν και ράβουν όπως βολεύει στην άνεση και την ευκολία των τέκνων τους, μόνο και μόνο για να μη τους χάσουν και να ονομάζονται οι ίδιοι καλοί και άγιοι και όχι για να καθοδηγούν αυτούς που τους εμπιστεύτηκε ο Θεός προς την σωτηρία τους. Νομοθετούν δικές τους γνώμες και παραθέτουν παραδόσεις που έλαβαν χωρίς να ελέγξουν αν είναι η Παράδοση της Εκκλησίας, άσχετα αν είναι κάτι το παλαιικό. Κάθε παλαιικό δεν είναι και παράδοση του Ευαγγελίου. Το θέλημα του Θεού αντικαθίσταται με ένα «έτερον ευαγγέλιον» και γίνεται ένας σκοτεινός ανελεύθερος γεροντισμός με παραδόσεις ανίερες και εντάλματα ανθρώπων χάριν επιβολής εξουσίας πνευματικής και αιχμαλωσίας ψυχών.
 
Έτσι π.χ. για το θέμα της Θείας Κοινωνίας δεν επικρατεί το θέλημα του Θεού, αλλά η παράδοση των ανθρώπων. Φορτώνουν τους χριστιανούς με δυσβάστακτα βάρη και «παραδόσεις» και αυτό γίνεται έμμεσα η αιτία να απομακρύνονται από την Θεία Κοινωνία. Επιβάλλουν δηλαδή νηστείες του λαδιού και του αλάδωτου με έντονο τον καταναγκασμό και τον φόβο. Ορίζουν χρόνους και διαστήματα προσέλευσης στο Μυστήριο, αγνοώντας το λόγο του Χριστού και την Ιερά Παράδοση της Εκκλησίας περί συνεχούς Θείας Κοινωνίας. Απαιτούν την νηστεία ως απαραίτητο γεγονός πριν από την μετοχή τους στο Μυστήριο, πράγμα που δεν υπάρχει πουθενά γραμμένο αλλά από την άλλην μεριά… παραδεδομένο. Όλα εστιάζονται στο τι θα φάγουν και τι θα πιουν και πότε και μέχρι ποια ώρα, και αφήνουν την κύρια καλλιέργεια της πνευματικής προετοιμασίας που συγκεκριμενοποιείται στην πρόσκληση: «μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης προσέλθετε». Πολλοί χριστιανοί λοιπόν απέχουν της Θείας Κοινωνίας, διότι δεν νήστεψαν παρ’ όλον που ο πόθος τους είναι ασυγκράτητος και η μετάνοια ενεργή και ζώσα…αντιθέτως πολλοί θρησκευόμενοι έρχονται και κοινωνούν επειδή νήστεψαν με ένα άγριο κυνηγητό αποχής του φαγητού, ικανοποιημένοι με το έργο τους αυτό, διότι ζει μέσα τους φαρισαϊκά ένας εσωτερικός αυτοηδονισμός του δήθεν αγίου και αξίου.
 
Για να προσέλθουμε λοιπόν στο Μέγα Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι, έχοντας βεβαίως πάρει και την ευλογία του πνευματικού μας πατέρα ο οποίος βλέποντας την μετάνοιά μας, αναγνωρίζοντας την διάθεσή μας να μεταμορφωθούμε σε καινούς ανθρώπους μας προτρέπει μετά φόβου πίστεως και αγάπης να προσέλθουμε στο Μέγα Μυστήριο.
 
Για να μην παρεξηγηθούμε λοιπόν, ο κάθε χριστιανός θα πρέπει να προετοιμάζεται ορθά για να λάβει τον ίδιο τον Κύριο μέσα του. Όμως όσον αναφορά την αποχή από τις τροφές (νηστεία), πουθενά η Εκκλησία δεν έχει βάλει κάποιον τέτοιον κανόνα, αλλά η Εκκλησία λέγει: ο Χριστιανός θα πρέπει να νηστεύει την Τετάρτη και την Παρασκευή, την Σαρακοστή Χριστουγέννων και Πάσχα, Δεκαπενταύγουστο κ.τ.λ. Η Εκκλησία λοιπόν έχει συγκεκριμένες ημέρες μέσα στο έτος και προτρέπει τους πιστούς να νηστέψουν.
 
ΠΟΥΘΕΝΑ η Εκκλησία δεν έχει πει ότι είναι κανόνας να νηστέψεις για να κοινωνήσεις. Νηστεύεις όλες τις καθορισμένες νηστείες της Εκκλησίας μας; Εάν ναι τότε δεν θα έπρεπε να σε απασχολεί άλλο αυτό το θέμα. Όμως εάν ο πνευματικός σου πατέρας κρίνει ότι για την δική σου καλύτερη προετοιμασία καλό θα ήταν να νηστέψεις π.χ. μία ημέρα, θα το κάνεις για την υπακοή στον πνευματικό σου και όχι διότι είναι κανόνας της Εκκλησίας μας.
 
Εάν δεν ίσχυε το παραπάνω τότε είναι παράλογο η Εκκλησία να θεσπίσει συγκεκριμένες νηστίσιμες ημέρες του έτους, αλλά θα έλεγε να νηστεύουμε 1,2,3 ημέρες πριν κοινωνήσουμε. Επίσης τα μικρά παιδιάκια θα έπρεπε να νηστεύουν και αυτά, να κάνουν αλάδωτο!!! Νηστεία λοιπόν και Θεία Κοινωνία δεν συνδέονται άμεσα, ίσως έμμεσα υπό το πρίσμα του ασκητικού φρονήματος που θα πρέπει να έχουμε όλοι.
 
Το παράλογο είναι ότι πολλές φορές επιμένουμε τόσο πολύ στην προετοιμασία μας πριν την Θεία Μετάληψη και όταν πλέον κοινωνήσουμε χαλαρώνουμε. Δηλαδή από την μία μεριά όταν δεν έχουμε τον Χριστό μέσα μας, απέχουμε από τροφές, εγκρατευόμαστε κ.λ.π. (και καλά κάνουμε), όμως όταν έχουμε μέσα μας τον Χριστό όταν έχουμε κοινωνήσει το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου μας το ασκητικό αυτό φρόνημα εξαφανίζεται, λες και δεν χρειάζεται πλέον μιας και ο σκοπός επιτεύχθηκε, κοινωνήσαμε!
 
Όμως πως είναι δυνατόν ενώ δεν έχω τον Χριστό μέσα μου να ασκούμε και όταν τον πάρω μέσα μου πλέον να γίνομαι απρόσεκτος όσον αναφορά πνευματικά θέματα; Όταν δηλαδή, πριν κοινωνήσω μου «απαγορευόταν» να κάνω κάποια πράγματα, τώρα που κοινώνησα, τώρα που έγινα και εγώ χριστός να μην μου απαγορεύονται;
 
Άρα διαπιστώνουμε ότι το σκεπτικό πολλών αν όχι όλων των χριστιανών είναι λάθος. Δεν σημαίνει ότι αφού κοινώνησα μπορώ χωρίς καμία αναστολή να κάνω το οτιδήποτε, αντιθέτως αφού έχω κοινωνήσει θα πρέπει ακόμα περισσότερο να είμαι προσεκτικός, σε πνευματική εγρήγορση ώστε όντως η Θεία Κοινωνία να ενεργήσει μέσα μου και να με μεταμορφώσει, να με βοηθήσει να ξεπεράσω αδυναμίες και να γίνει όντως το εφόδιο αυτό το οποίο θα με οδηγήσει στην Αιώνια Ζωή.
 
Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Μητρόπολη Βεροίας

Πηγή: pentapostagma.gr

Συνάθροιση: Καλό και βοηθητικό για τον χριστιανό που προσέρχεται στην θεία ευχαριστία είναι να κάνει δύο ή τρείς μέρες νηστεία πριν. Δεν υπάρχουν απόλυτες αποφάσεις περί αυτού, αλλά πολλοί άγιοι έχουν εκφρασθεί θετικά για την νηστεία πρό της θείας ευχαριστίας. 

Δεν θα πρέπει οι πιστοί να χρησιμοποιούμε την μή ύπαρξη αυστηρής και απόλυτης γνώμης της εκκλησίας για την πρό της θείας ευχαριστίας νηστεία, για να είμαστε χαλαροί και να προσερχόμαστε γεμάτοι και κορεσμένοι από φαγητά και ποτά, στο μέγα μυστήριο.

Η νηστεία έτσι ή αλλιώς καθορίζεται αναλόγως της δυνατότητας του πιστού, αναλόγως της σωματικής του κράσεως, σε σχέση με τα προβλήματα υγείας που ίσως έχει, οπότε θα υπολογιστεί καθοριστικά και η άποψη του ιατρού για το διαιτολόγιο του προσερχομένου στη θεία ευχαριστία, αναλόγως της εργασίας του, της ηλικίας του, των οικογενειακών προβλημάτων που ίσως αντιμετωπίζει και αναλόγως πλήθους παραγόντων που θα πρέπει οι πνευματικοί να εξετάζουν για όλες τις νηστείες του έτους, με αγάπη και ταπείνωση, όχι μ' εξουσιαστική διάθεση.

Φαινόμενα δογματοποίησης της νηστείας, απολυτοποίησης της μ' ένα δεδομένο τροπο, συνταγή για όλους δηλαδή, χωρίς τον συνυπολογισμό των ατομικών ιδιαιτεροτήτων του κάθε πιστού, είναι μία τυπολατρική, εξωτερική νηστεία που παραπέμπει σε εποχές πρό Χριστού.

Η νηστεία είναι μέσον και όχι αυτοσκοπός. Όποιος στέκεται στα μέσα και χάνει τον τελικό σκοπό, αποπροσανατολίζει και τον πιστό από την ορθή ερμηνεία της νηστείας. Η νηστεία είναι μέσον για να ζήσουμε το φτωχικό τραπέζι του άπορου αδελφού μας που άγνωστο που βρίσκεται, δεν τρώει όπως εμείς κάθε μέρα, πολλά και νόστιμα αδέσματα. Η νηστεία βοηθά στην ταπείνωση του σώματος και του πνεύματος όταν γίνεται με διάκριση. Όποιος νηστεύει για να δώσει τα τρόφιμα του σε φτωχούς βρίσκεται μέσα στο ορθό νόημα της νηστείας. Η νηστεία βοηθά στην συγκέντρωση του νού και της καρδιάς στην καρδιακή προσευχή. Αυτές είναι κάποιες σωστές διαστάσεις της νηστείας.

Η διδασκαλία της τυπικής αποχής από κάποια φαγητά και η εφεύρεση άλλων νηστίσιμων, κατασκευασμένων από υποκατάστατα, δεν οδηγεί στην βιβλική σημασία της νηστείας. Το να έχουμε περισσότερα τρόφιμα και πιο νόστιμα στο τραπέζι την μεγάλη σαρακοστή, απ' όσα έχουμε μία απλή μέρα δεν είναι και το ζητούμενο στη ζωή του πιστού...

Κλείνοντας να πούμε πως η νηστεία της κοιλίας είναι ευκολότερη απ' την νηστεία των ματιών, δηλ. να μην κοιτάμε όσα δεν πρέπει και να μην κοιτάμε με πλεονεξία και λαγνεία. Ευκολότερη από την νηστεία των ώτων, να μην μετέχουμε σε συζητήσεις και παρέες που ακούγονται όσα δεν πρέπει ν' ακούει ο πιστός, κατακρίσεις, γνώμες γι' ανούσια θέματα, πολιτικές ή εκκλησιαστικές έριδες και φιλαθλητικούς φανατισμούς. Ας κοιτάξουμε την νηστεία ολικά και όχι μόνο στο τραπέζι μας.