Ομολογία Συνάθροισης Καρδιακής Προσευχής.

Είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Αποδεχόμαστε ως βάση για την πίστη μας την Αγία Γραφή και τα δόγματα των αγίων επτά οικουμενικών συνόδων. Χριστιανισμός που είναι ανακόλουθος αυτών δεν γνωρίζουμε τί χριστιανισμός είναι. Αυτό που βιώνουμε -για όποιον στενάζει για την κατάσταση- τα λέει όλα. Ελπίζουμε ο αναγνώστης να καταλάβει εξ όσων γράφουμε παρακάτω. 

Εμείς προσπαθούμε μέσα από την μελέτη των Γραφών και την καθημερινή μετάνοια να είμαστε συνειδητοί ορθόδοξοι, αλλά η ορθοδοξία μας δεν έχει πολλές ομοιότητες με τις καταστημένες ορθοδοξίες των καιρών μας, ορθοδοξίες που έχουν κάποιοι στο μυαλό τους. Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Δεν ασχολούμαστε με ατέρμονες κανονολoγίες, δικανισμούς, ψυχολογικές πηδαλιολατρείες, ανθρώπινα πρωτεία τιμής ή εξουσίας, συναισθηματικές προσωπολατρείες, αντιχριστιανικά αλάθητα, παρατάξεις, ημερολόγια που δήθεν σώζουν και κολάζουν. Δεν είμαστε οπαδοί ομάδων ή προσώπων που μιλούν σε συνέδρια απέναντι σε κοινό που επί ώρες ακούει, ακούει, ακούει, αλλά διάλογος δεν γίνεται. 

Δεν ασχολούμαστε με υποχρεωτικά κανόνων και δυνητικά, με τσιπάκια, αντιχριστολογίες, προφητείες κάθε χρόνο για το τέλος του κόσμου και την εμφάνιση του αντιχρίστου, σφραγίσματα ανύπαρκτα και λοιπές θεωρίες προδρομικών δήθεν χαραγμάτων πριν τους δύο προφήτες του 11ου κεφαλαίου της θεοπνεύστου Αποκαλύψεως. 

Ένα χάραγμα υπάρχει, αυτό που αναφέρει στο θεόπνευστο κείμενο, στο 13ο κεφάλαιο, μετά το μαρτύριο των δύο προφητών Ηλία και Ενώχ όπως περιγράφεται στο 11ο κεφάλαιο. Το αυτό γράφει και ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος στο έργο του, ''Λόγος στην παρουσία του Κυρίου, και για την συντέλεια του κόσμου και στην παρουσία του Αντιχρίστου'', τόμος 4ος των Ασκητικών του έργων, σελ. 125, εκδόσεις ''Περιβόλι της Παναγιάς'', έτους 1992, ''Πρωτού μάλιστα να συμβούν αυτά θα στείλει ο Κύριος ως εύσπλαχνος τον Ηλία τον Θεσβίτη και τον Ενώχ''. Πριν τους δύο προφήτες κατά τον όσιο Εφραίμ, χάραγμα δεν υπάρχει. Ερμηνεύει ορθοδόξως την Αποκάλυψη και ποτέ κάποιος άγιος ή άλλος ερμηνευτής δεν παρατήρησε τον άγιο πως έκανε λάθος. Σήμερα ακούμε πρωτάκουστα πράγματα που δεν συμφωνούν με την Αποκάλυψη και τους αγίους ερμηνευτές της.

Αντιβιβλικές ''θεολογίες'' που αναιρούνται από πάρα πολλά κείμενα αγίων, θάβουν το σωτήριο έργο του Θεού για μας, κάτω από τόνους μελάνης και χρόνιες συζητήσεις γι' ανούσια θέματα και όχι για το ένα και μόνο σωτήριο θέμα, τον Ιησού από την Ναζαρέτ. Οι άνθρωποι χωρίζονται μεταξύ τους με σχίσματα αναίτια και η καρδιά ίσως γεμίζει από εμπάθεια και ζήλο χωρίς επίγνωση.

Αν ο Θεός Πατέρας, μας έσωζε μέσω ημερολογίων και κανόνων θα μας έστελνε κάποιον αστρονόμο ή κανονολόγο. Αν η σωτηρία μας εξαρτάτο από συνέδρια, πτυχία ή χρόνια διαμονής στο τάδε μοναστήρι θα μας έστελνε καθηγητές και γέροντες αυθεντίες. Αλλά επειδή μόνο Θεός μπορούσε να σώσει το πλάσμα του, ο Πατέρας μάς έστειλε τον ομοούσιο Υιό του. Επειδή μόνο θείο αίμα μπορούσε να θεραπεύσει τις αμαρτίες μας, ο Υιός και Θεός Λόγος του Πατρός έδωσε το αίμα του πάνω στο σταυρό για να μας ελευθερώσει και να μας εισάγει στη νέα εποχή της χάριτος! Όλα είναι ανοικτά εμπρός μας, χάρη στον Θεάνθρωπο Ιησού. Είμαστε πλυμένοι από το θείο αίμα του Θεού Λόγου, που δέχτηκε να σταυρωθεί για εμάς όντας αθώος. Για σένα και τον κάθ' ένα μας προσωπικώς. 

Ο Υιός του Πατρός, ο μόνος σωτήρας Χριστός, δεν ήρθε με άμφια αστραφτερά και πολυτελείς σταυρούς και εγκόλπια, μιλώντας για εξουσίες και ιεραρχίες, αλλά έζησε πτωχός ξυλουργός και παρέδωσε το πνεύμα του εκούσια, καρφωμένος πάνω στο ξύλο του σταυρού, εγκαταλελειμμένος σχεδόν απ' όλους. Έτσι μας θεράπευσε από την αμαρτία. Αυτός είναι ο δρόμος του αληθινού Χριστιανού, ο ανήφορος του Γολγοθά.

Το ανεκτίμητο αυτό δώρο δεν μπορεί να φυλακιστεί σε αυτόκλητες συνόδους, αλάθητους γέροντες και πνευματικούς, παρατάξεις, κανόνες, ημερολόγια, δεσποτοκρατίες, θρόνους, πομπές με άμφια απαστράπτοντα, ανθρώπινες παραδόσεις και κατεστημένα παντός είδους. Ο Κύριος μας έδωσε την άφεση των αμαρτιών μας πάνω στο σταυρό. Σ' εμάς απομένει ν' αναγνωρίσουμε το σωτήριο έργο του Χριστού και να τον δεχτούμε ως τον μόνο προσωπικό μας σωτήρα και Θεό, να γονατίσουμε ενώπιον του, είναι πανταχού παρόν, και να του ζητήσουμε συγγνώμη για όσα κακά σκεφτήκαμε, είπαμε και πράξαμε εναντίον του και εναντίον των συνανθρώπων μας, όλων ανεξαιρέτως, χωρίς κανέναν διαχωρισμό.

Ο Κύριος τόσο μας αγάπησε ώστε έδωσε το άγιο αίμα του ακόμα και γι' αυτούς που τον σταύρωναν την ώρα εκείνη. Εμείς το μόνο που ωφείλουμε, είναι ν' αναγνωρίσουμε την δωρέαν σωτηρία που μας δίνει και ν' αναγεννηθούμε από Εκείνον με συνεχή προσωπικό αγώνα, ομολογώντας του τις αμαρτίες μας τώρα, σήμερα. Ο Κύριος είναι εκείνος που γεμίζει το παν και είναι παντού, μας ακούει ανά πάσα στιγμή και γνωρίζει τις διαθέσεις της καρδιάς μας, ας αρνηθούμε τον παλαιό άνθρωπο της αμαρτίας που έχουμε μέσα μας κι ας του ζητήσουμε μ' όλη μας την καρδιά, νά 'ρθει να μας συγχωρήσει, να σβήσει τα λάθη, τις κακίες, τις αμαρτίες, κάθε ακαθαρσία της καρδιάς μας. Αν τον εμπιστευθούμε απολύτως θα μας κάνει νέους ανθρώπους, αφοσιωμένους στην υπηρεσία του και στην διακονία του συνανθρώπου μας, μετόχους στο ευαγγέλιο του. Τότε θα είμαστε ικανοί να σκεφτούμε, να πούμε και να πράξουμε το καλό για την δόξα του. Τότε θ' αλλάξουμε τον κόσμο, ξεκινώντας από μέσα μας ν' αλλάζουμε χάρη σ' εκείνον, τον ζωντανό Ιησού, τον αναστημένο Χριστό μας. Τότε θα βρούμε μέσα μας την ειρήνη που έδωσε στους μαθητές του.

Καθημερινή μελέτη των Γραφών και προσευχή είναι τα φάρμακα της ψυχής στον αγώνα της ζωής αυτής. Αν υπάρχει κάποιος φωτισμένος κι αγιασμένος αδελφός και πατέρας, να βοηθήσει στην εν Χριστώ πορεία μας θα ήταν πολύ θετικό για την πνευματική μας πρόοδο. Τέτοιοι πρεσβύτεροι και γέροντες είναι σπάνιοι πια αλλά ακόμα υπάρχουν. Κάπου μόνοι, έξω από βολέματα, κατεστημένα και ανθρώπινες επινοήσεις. Ας κλάψουμε στον Κύριο να μας φέρει στον δρόμο μας έναν τέτοιον. Ως τότε ας κλαίμε για τις αμαρτίες μας, για να μας δώσει ο Ιησούς την άφεση των αμαρτιών μας.

Ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων στην 4η κατήχηση του στην παράγραφο 17, διδάσκει τους κατηχουμένους να μελετούν τις Γραφές για να δούν αν αυτά που τους κατηχεί είναι όπως τα λέει η Γραφή. Το ίδιο πρέπει να κάνει κάθε Χριστιανός που θέλει να είναι κοντά στον Χριστό. Να συνομιλεί μ' ανθρώπους που ακολουθούν τις Γραφές και την ορθή διδαχή των αγίων. Αλλιώς αν κάποιος αδελφός δεν βρίσκει να συμβουλευθεί πιστό μαθητή στις Γραφές, πρέπει με ταπείνωση να ζητήσει από τον Κύριο να τον καθοδηγεί με βάση πάντα την Γραφή και τις διδασκαλίες των αγίων. Να μην απελπίζεται στην πνευματική του μοναξιά διότι δεν είναι μόνος. Είναι πάντα και παντού ο Χριστός, έτοιμος να μας αρπάξει από το χέρι και να μας σηκώσει όρθιους από τις πτώσεις στην μάχη εναντίον των δαιμόνων. 

Ο πόλεμος που διεξάγουμε οι Χριστιανοί δεν είναι εναντίον ανθρώπων. Ο πόλεμος του Χριστιανού είναι πνευματικός, όχι βίαιος και με κοσμικά μέσα. Όποιος έχει νοθεύσει τον πνευματικό πόλεμο με τέτοιες ιδέες, πρέπει να προσανατολιστεί σωστά και ν' ακούσει τον Παύλο που μας μιλά μ' απλά λόγια και μας εξηγεί πως οι εχθροί μας είναι τ' ακάθαρτα πνεύματα, δηλαδή ο διάβολος κι οι δαίμονες του, όχι οι άνθρωποι, όποιοι κι αν είναι.

Αυτό δεν σημαίνει πως ο Χριστιανός της ορθής πίστεως δεν διατρέχει πνευματικό κίνδυνο όταν εντάσσεται σε λέσχες, στοές, κόμματα, συλλόγους, σωματεία που οι ιδέες τους ή οι πρακτικές τους, είναι εναντίον του ευαγγελίου του Χριστού, αντιθέτως πρέπει ν' απέχει από τέτοιου είδους δραστηριότητες. Όταν συνάνθρωποι μας υιοθετούν ιδέες ή πρακτικές που αντιστρατεύονται το ευαγγέλιο του Χριστού, πρέπει να μην συμμετέχουμε αλλά να προσευχόμαστε για την μετάνοια των αδελφών που πλανήθηκαν από τον διάβολο.  

Μετάνοια, ταπείνωση, νηστεία, πίστη, ελπίδα, αγάπη, μελέτη Αγίας Γραφής και πάρα πολλή προσευχή, αυτά είναι τα όπλα του πιστού. Μ' αυτά τα όπλα νίκησαν οι Χριστιανοί τους διώκτες τους.

Ωφέλιμο είναι ν' αναζητούμε χριστιανούς αδελφούς, ώστε να προσευχόμαστε συντροφικώς, αληθινώς και πνευματικώς, όπως έκαναν οι αρχαίοι Χριστιανοί κι αναφέρεται στις Πράξεις και στις επιστολές του αποστόλου Παύλου. Οι αρχαίοι αδελφοί συναθροίζοντο αρχικώς στον ναό της Ιερουσαλήμ και κατ' οίκον, αργότερα εν καιρώ διωγμών στις κατακόμβες ή και πάλι κατ' οίκον αλλά με πολλές προφυλάξεις. Ν' αναζητούμε μ' ελπίδα και πίστη, έναν αληθινό πνευματικό αδελφό, διάκονο του ευαγγελίου του Ιησού. Αν το κάνουμε με πραγματική λαχτάρα για την χριστιανική μας πρόοδο θα βρούμε σίγουρα άνθρωπο του Θεού, που θα μιλά μέσα του το Άγιο Πνεύμα. Ο όσιος Μάρκος ο Ασκητής, γράφει: ''Πρέπει κανείς να φροντίζει να μένει ή τουλάχιστον να συνομιλεί συχνά με ανθρώπους που έχουν πνευματική γνώση''. Η γνώση αυτή αποκτάται με πλήρη παράδοση στο θέλημα του Κυρίου, με καρδιακή ταπείνωση στη μελέτη των Γραφών και προσευχή, με πίστη ακλόνητη στο έργο του Θεανθρώπου Ιησού για την σωτηρία μας, μ' ελπίδα πως είμαστε δικοί του, ελπίδα πως θα μας σώσει με το αίμα του. Είναι δύσκολο και σπάνιο ν' αποκτηθεί πνευματική γνώση, αν νοθεύεται το ευαγγέλιο μ' ανθρώπινες ερμηνείες και παραδόσεις.

Όσοι κατανόησαν πως έχουμε επιλέξει έναν μοναχικό δρόμο, μακρυά από πάσης φύσεως δεσποτοκρατικά στεγανά, ανθρώπινες παραδόσεις, σωτήρια ημερολόγια, παρατάξεις, επίσημα και ανεπίσημα θρησκευτικά κατεστημένα, ομάδες, ιεραρχίες, οπαδικές νοοτροπίες και αυθεντίες όλων των αποχρώσεων, μακρυά από λέσχες, εταιρείες, τάγματα, σωματεία και κόμματα, αν του ταιριάζει η προσπάθεια μας κι έχει ζυγίσει καλώς τις δυνάμεις του και τί θέλει πραγματικά, αν έχει προσευχηθεί ταπεινά στον Χριστό μας και έχει εσωτερική πληροφορία ότι δεν αναπαύεται στα υπάρχοντα κατεστημένα, τότε ας έρθει σ' επικοινωνία μαζί μας ανατρέχοντας στην ετικέτα: Επικοινωνία Email, αναμένοντας με υπομονή την ανταπόκριση μας, γνωρίζοντας πως ανηφορίζουμε στον πνευματικό μας δρόμο, μη δεχόμενοι συμβιβασμούς ούτε με τον οικουμενισμό, ούτε με τον ημερολολατρικό ζηλωτισμό, ούτε με την εξίσωση της ορθής δόξας με την πλάνη, ούτε με τον φονταμενταλισμό και την δογματοποίηση της αποτειχίσεως. Ούτε με το υποχρεωτικό ούτε με το δυνητικό. Εκτός αν ζήσουμε την ένωση και το κοινό ποτήριο. Τότε οι αληθινοί μαθητές του Χριστού δεν πρέπει να έχουν καμία σχέση με το σκοτάδι των αιρετικών και απίστων στο ευαγγέλιο, είτε αυτοί φορούν ορθόδοξα ράσα και άμφια, είτε όχι. Δεχόμαστε μόνο την Αγία Γραφή, τα δόγματα των αγίων επτά οικουμενικών συνόδων και την ορθή διδασκαλία των αγίων πατέρων. Οι κανόνες έγιναν για τον άνθρωπο, όχι οι άνθρωποι για τους κανόνες.

Το διαδίκτυο το χρησιμοποιούμε όχι ως αυτοσκοπό, αλλά ως μέσον συναντήσεως με αδελφούς. Σκοπός μας είναι η συνάντηση καρδιάς με καρδιά, πρόσωπο με πρόσωπο και η πνευματική αληθινή λατρεία σε συνάθροιση, όπως έκαναν οι αρχαίοι αδελφοί μας, με απλότητα, με προσευχές απ' όλους τους αδελφούς, με άσκηση νοεράς προσευχής, με αγάπη ευαγγελίου. Χωρίς περιθώρια για εγωϊσμούς και ανθρώπινες παραδόσεις, αλλά θυσία του εαυτού μας για χάρη του αδελφού.  

Δεν προσφέρεται το παρόν ιστολόγιο για διαλόγους χωρίς νόημα, σχόλια επί σχολίων, ύβρεις, απαντήσεις σε ειρωνικές ερωτήσεις και λοιπά θλιβερά φαινόμενα. Όποιος συμφωνεί με την ομολογία μας απλώς έρχεται σ' επικοινωνία μαζί μας. Όποιος διαφωνεί του ευχόμαστε να τον σκεπάζει ο Τριαδικός Θεός και να τον οδηγήσει στην σωτηρία της αθανάτου ψυχής του.

Είμαστε αμαρτωλοί μαθητές του ευαγγελίου του Ιησού. Είμαστε χριστιανοί αδελφοί. Εμπνευστής της προσπάθειας είναι αμαρτωλός αδελφός, ρασοφόρος, κήρυκας του ευαγγελίου, με το πνεύμα των αρχαίων αδελφών μας, απομακρυσμένος απ' όλα και όλους σχεδόν, όχι από έπαρση, αλλά από δίψα για τον Χριστό και το ευαγγέλιο του. Η συνάθροιση λειτουργεί με την μορφή αρχαίας χριστιανικής κατακόμβης εν καιρώ διωγμών. Μετριοπάθεια, σεβασμός, ταπείνωση, αγάπη, είναι όσα προσπαθούμε να έχουμε μεταξύ μας.

Ο καθένας αναλόγως της προσωπικότητος του μπορεί ν' αγιάσει εκεί που είναι, στο μοναστήρι, στο διαμέρισμα της πολυκατοικίας, άγαμος ή έγγαμος με όσα παιδιά, πτωχός ή πλούσιος, ακαδημαϊκός ή απόφοιτος δημοτικού. Νικητής στον πνευματικό αγώνα θ' αναδειχθεί ο ταπεινός, αυτός που αγαπά τον συνάνθρωπο. Όχι εκείνος που έχει διαβάσει τα πολλά, αλλά αυτός που βιώνει τα χρήσιμα, τα από τον ουρανό και πάνω!

Δεν κηρύττουμε πως αυτό που κάνουμε είναι για όλους, είναι το τέλειο, είναι το υποχρεωτικό, τουλάχιστον μέχρι εδώ που βρίσκονται τα εκκλησιαστικά πράγματα. Αυτό νομίζουμε πως μας ταιριάζει και το κάνουμε για τις ψυχές μας. Αν κάνουμε λάθος τότε ο Κύριος ας μας δείξει τον δρόμο. Το τί ταιριάζει στον καθένα να κάνει για την ψυχή του δεν το γνωρίζουμε και δεν αποφαινόμαστε δίκην οικουμενικής συνόδου. Απλώς δεν μας αρέσει η πορεία των σημερινών ορθοδόξων χριστιανικών ηγεσιών παγκοσμίως εκτός κάποιων εξαιρέσεων. Δεν αναπαυόμεθα στην εσωστρεφή επιδερμική τυπική χριστιανική ζωή πολλών μελών της Εκκλησίας του Χριστού, ειδικώς πολλών κληρικών, κάτι που το μεταδίδουν ακουσίως και στο λοιπό ποίμνιο. Δεν αναπαυόμεθα στις πολυτελείς ιερατικές αμφιέσεις επισκόπων και πρεσβυτέρων την ώρα που μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού είναι άνεργο, κι αν εργάζεται πληρώνεται με μισθούς πείνας πολλές φορές. Το να ζουν ακόμη κάποιοι στον δικό τους κόσμο ενδεδυμένοι με άμφια που αξίζουν μερικούς μισθούς ενός χαμηλόμισθου εργαζομένου είναι για την εποχή μας εκτός τόπου και χρόνου. 

 

Πρέπει οι επίσκοποι και οι πρεσβύτεροι να αντιληφθούν επιτέλους πως οι οπαδοί των ανατολικών ινδουϊστικών θρησκειών χρόνια τώρα έχουν κερδίσει έδαφος στην πρώην ορθόδοξη Ελλάδα, οι αιρετικοί διαμαρτυρόμενοι έχουν συναθροίσεις σε όλη σχεδόν την χώρα και το ισλάμ ήδη εργάζεται για την διάδοση του. Τα λαμπρά άμφια με τους πολυτελείς σταυρούς και τα εγκόλπια στο στήθος δεν έχουν να πουν τίποτα απολύτως στον σύγχρονο άνθρωπο, το αντίθετο μάλιστα. Ένα ξύλινο εγκόλπιο ή ένας ξύλινος σταυρός με μία απλή λευκή βαμβακερή ιερατική στολή αρκούν. Η δε επισκοπική μίτρα και ο σάκος ως αυτοκρατορικά και όχι εκκλησιαστικά διακριτικά της επισκοπικής διακονίας, ήρθε η ώρα τους να καταργηθούν και οι επίσκοποι να φορούν αυτά που φορούσαν παραδοσιακώς οι αρχαίοι επίσκοποι. 

 

Το πνευματικό κενό που υπάρχει δεκαετίες στους ορθοδόξους και τους αλλοπίστους δεν γεμίζει με τις πολυτελείς ενδυμασίες και τις απαστράπτουσες μίτρες, αλλά με την ζωντανή σχέση με τον Χριστό μας, κάτι που έχουν χρέος να σπείρουν στο ποίμνιο και στους εκτός Εκκλησίας, οι ποιμένες. Απλή ζωή, πνευματικός ενθουσιασμός για κήρυγμα, για ευαγγελισμό του ακατηχήτου λαού, ουσιαστική μετάνοια απ' όλους μας, εκλογές επισκόπων απ' τον λαό της εκάστοτε μητροπόλεως, άμεσα και με διαφάνεια, ανοικτοί οι ναοί από τις 07:00 το πρωί ως την δύση του ηλίου, ζωντανή παρουσία των πρεσβυτέρων μέσα στην κοινωνία, δίπλα στους αστέγους, στα σπίτια εκείνων που έχουν χρέη υλικά και πνευματικά, όλοι, όχι οι κάποιες περιπτώσεις πρεσβυτέρων που διακονούν τον συνάνθρωπο επάξια.

Μας αρέσει ο αγώνας των αρχαίων αδελφών μας που ζούσαν εκτός του αμαρτωλού φρονήματος του κόσμου τούτου, κι επιθυμούσαν την άνω Ιερουσαλήμ. Αγαπούσαν όλους τους ανθρώπους το ίδιο, ακόμη κι εκείνους που τους έκαιγαν, τους έριχναν στα λιοντάρια, τους αποκεφάλιζαν για την πίστη τους στον Ιησού, τον Κύριο του παντός. Αυτό προσπαθούμε κι εμείς για εμάς και για τους συνανθρώπους μας. Χριστιανός σημαίνει είμαι μαθητής Εκείνου, ζώ όπως έζησε Εκείνος, ταπεινά, πτωχά, ασυμβίβαστα, προδομένος, μόνος στο δικό μου ανήφορο, συγχωρώντας όλους για όλα, μ' όλη την καρδιά μου. Όπως ακριβώς έκανε Εκείνος, ο Ένας Σωτήρας, ο Ιησούς.

Δόξα, τιμή και λατρεία στον μόνο αληθινό τριαδικό Θεό, τον Πατέρα, τον Υιό και τον Παράκλητο. Τιμή και μακαρισμός στην αειπάρθενο Μαριάμ, μητέρα του Κυρίου μας, στους αγίους φίλους και θεράποντες του Τριαδικού Θεού και στα αρχαγγελικά και αγγελικά τάγματα.

Παραμονή της εορτής της κοιμήσεως της μητέρας του Θεού, αειπαρθένου και Θεοτόκου Μαρίας, 14 Αυγούστου 2018.

Συνάθροιση Καρδιακής Προσευχής