Η διακοπή πνευματικής κοινωνίας από τους αποκλίνοντες εκ της Αγίας Γραφής, εκφράζεται με την διακοπή της αναφοράς του ονόματος του αποκλίνοντος επισκόπου, στις προσευχές εντός ναού και την τέλεση της θείας ευχαριστίας. Η δημιουργία κατ' οίκον συναθροίσεων με προσευχή και μελέτη των Γραφών, ως διαμαρτυρία για την κατάσταση που κυριαρχεί στη ορθόδοξη εκκλησία, δεν είναι σχίσμα. Μπορεί μάλιστα να βοηθήσει στην αναγέννηση των πιστών εν Χριστώ, αν γίνει σωστά.
Πολλές φορές στην ιστορία του ορθοδόξου χριστιανισμού, πιστοί που ασχολούντο με τα αιρετικά παραστρατήματα των επισκόπων, διέκοπταν την πνευματική κοινωνία μαζί τους, από αγάπη για την αλήθεια του Χριστού και για να επαναφέρουν στην βιβλική οδό τους επισκόπους που ξεστράτιζαν από την Αγία Γραφή. Η αγάπη είναι το κίνητρο και όχι η εμπάθεια. Αν δεν υπάρχει αγάπη τότε η επιστροφή στο ευαγγέλιο του Ιησού είναι αδύνατη.
Ο Άγιος Μάρκος επίσκοπος Εφέσσου ο Ευγενικός, διέκοψε πνευματική κοινωνία με όσους υπέγραψαν την ένωση με τους παπικούς στην Φλωρεντία το 1439. Δεν χειροτόνησε επισκόπους, δεν δημιούργησε σχίσμα στην εκκλησία με την ίδρυση δικής του παρατάξεως. Ήξερε πως τα όρια είναι μόνο η αποτείχιση, όχι η δημιουργία συνόδων επισκόπων εκεί που ακόμη υπάρχουν επίσκοποι που δεν έχουν καθαιρεθεί.
Αν ένας επίσκοπος χειροτονηθεί σ' επαρχία που υπάρχει ήδη προγενέστερος επίσκοπος, τότε πως θα θεραπευθεί το Σώμα του Χριστού από τους αιρετικούς, είτε επισκόπους, είτε θεολόγους, είτε μοναχούς, είτε οιονδήποτε; Γι' αυτό η δημιουργία συνοδικών σχημάτων χωρίς πρώτα την θεραπεία της αιρέσεως είναι σχίσμα και μεγάλη πλάνη, που δεν βοηθά στην θεραπεία εκ της αιρέσεως, αλλά κάνει ακριβώς το αντίθετο.
Πολλές φορές στην ιστορία του ορθοδόξου χριστιανισμού, πιστοί που ασχολούντο με τα αιρετικά παραστρατήματα των επισκόπων, διέκοπταν την πνευματική κοινωνία μαζί τους, από αγάπη για την αλήθεια του Χριστού και για να επαναφέρουν στην βιβλική οδό τους επισκόπους που ξεστράτιζαν από την Αγία Γραφή. Η αγάπη είναι το κίνητρο και όχι η εμπάθεια. Αν δεν υπάρχει αγάπη τότε η επιστροφή στο ευαγγέλιο του Ιησού είναι αδύνατη.
Ο Άγιος Μάρκος επίσκοπος Εφέσσου ο Ευγενικός, διέκοψε πνευματική κοινωνία με όσους υπέγραψαν την ένωση με τους παπικούς στην Φλωρεντία το 1439. Δεν χειροτόνησε επισκόπους, δεν δημιούργησε σχίσμα στην εκκλησία με την ίδρυση δικής του παρατάξεως. Ήξερε πως τα όρια είναι μόνο η αποτείχιση, όχι η δημιουργία συνόδων επισκόπων εκεί που ακόμη υπάρχουν επίσκοποι που δεν έχουν καθαιρεθεί.
Αν ένας επίσκοπος χειροτονηθεί σ' επαρχία που υπάρχει ήδη προγενέστερος επίσκοπος, τότε πως θα θεραπευθεί το Σώμα του Χριστού από τους αιρετικούς, είτε επισκόπους, είτε θεολόγους, είτε μοναχούς, είτε οιονδήποτε; Γι' αυτό η δημιουργία συνοδικών σχημάτων χωρίς πρώτα την θεραπεία της αιρέσεως είναι σχίσμα και μεγάλη πλάνη, που δεν βοηθά στην θεραπεία εκ της αιρέσεως, αλλά κάνει ακριβώς το αντίθετο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου