Πνευματική γνώση.

 

''Πρέπει κανείς να φροντίζει να μένει μαζί ή τουλάχιστον να συνομιλεί συχνά με ανθρώπους που έχουν πνευματική γνώση''. 

Όσιος Μάρκος ο Ασκητής

Ένας πνευματικώς ώριμος και φτασμένος όσιος πατέρας του Σώματος του Χριστού, ο Μάρκος ο Ασκητής, μας άφησε πολλά συγγράμματα του για να καταδυθούμε στο νόημα των Γραφών και της χριστιανικής ζωής. Το απόσπασμα παραπάνω είναι κλειδί για την κατάσταση σήμερα. 

Πόσοι έχουν όντως πνευματική γνώση; Πόσοι έχουν την διάκριση να ανατέμνουν μία πονεμένη ψυχή και να την βοηθήσουν στην πάλη κατά των δαιμόνων, του σαρκικού και κοσμικού φρονήματος, χωρίς να την ταράξουν με ανθρώπινες παραδόσεις και μεσαιωνικές ενοχές; 

Πόσοι μπορούν να μεταδώσουν ευαγγέλιο Χριστού ώστε ν' αναπαύσουν πνευματικώς τον πληγωμένο αδελφό; Λίγοι, ίσως περισσότεροι απ' όσους νομίζουμε αλλά μάλλον λίγοι. Συνάνθρωποι μας αναπνέουν πνευματικά καυσαέρια από διδασκαλίες μακρινές του ευαγγελίου. Τύποι και ρηχότητα έχουν θάψει πολλές φορές το έργο του πτωχού Χριστού. Του Χριστού που κατηγόρησε το ιερατείο της εποχής του για την παράδοση που είχε επιβάλλει  στους ισραηλίτες.

''Αλοίμονο σας γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές'', είπε πολλές φορές ο Κύριος σ' αυτά τα δύο κινήματα των ιουδαίων, όπως διαβάζουμε στο 23ο κεφάλαιο του Ματθαίου. Τα θρησκευτικά κινήματα των γραμματέων και φαρισαίων διακρίνονταν για την τήρηση του γράμματος του νόμου, έδιναν σημασία στους εξωτερικούς καθαρμούς και στις παραδόσεις των παλαιοτέρων πρεσβυτέρων. Είχαν απομακρυνθεί από το νόημα του λόγου του Θεού της Παλαιάς Διαθήκης. Είχαν φτιάξει δική τους παράδοση, ξένη από 'κείνη του Θεού. Έλεγαν αλλά δεν έπρατταν, έβαζαν φορτία βαριά στους ώμους των ανθρώπων, ό,τι έκαναν τό 'καναν για τις εντυπώσεις, φάρδαιναν τις άκρες απ' τα ιμάτια τους, τους άρεσαν οι πρώτες θέσεις στη συναγωγή και οι καλύτερες στα δείπνα, τους άρεσε να τους προσφωνούν ''δάσκαλε μου''.

Αυτά τα χαρακτηριστικά δεν αρμόζουν σε πνευματικούς ανθρώπους. Έτσι ισχύει σε κάθε εποχή. Ας κλάψουμε για την πνευματική κατάσταση μας, πρώτα τη δική μας και μετά για την γενική. Ας βγάλουμε προσευχές μέσα απ' την καρδιά μας, να μας οδηγήσει ο Χριστός στην πραγματική του παράδοση και να ξεφύγουμε από τις παραδόσεις των ανθρώπων που φαίνονται σημαντικές αλλά δεν είναι παρά ανθρώπινες επινοήσεις.

Πού θα βρούμε τις παραδόσεις του Θεού; Πού αλλού παρά στην Αγία Γραφή. Στον λόγο του Θεού. Ειδικώς η Καινή Διαθήκη είναι η νέα συνθήκη σωτηρίας του ανθρώπου. Δώρο Θεού και όχι κατόρθωμα ανθρώπινο. Κάθε μέρα να μελετάμε την Καινή Διαθήκη για να μην μας παρασύρει ο άνεμος κάθε ανθρώπινης διδασκαλίας που έχει το ένδυμα της δήθεν σωτήριας παραδόσεως. Ας ευχηθούμε εκ καρδίας να μας στείλει ο Ιησούς από την Ναζαρέτ, ο Κύριος και Σωτήρας μας, αδελφούς και πατέρες με όντως πνευματική γνώση που αποκτάται από την ταπεινή μελέτη και προσευχή. Με θεμέλιο την αγάπη. Χωρίς αγάπη και ταπείνωση η μελέτη των Γραφών δεν ωφελεί σε τίποτα. Αντιθέτως πολλοί μελέτησαν, αλλά έβγαλαν δικά τους συμπεράσματα και γέννησαν αιρέσεις, σχίσματα, έριδες, πλάνες.

Όποιος μελετά και προσεύχεται ταπεινά δεν κινδυνεύει.