Η ελευθερία του λόγου και ο φασισμός της μισαλλοδοξίας στην Ελλάδα του 2019.

Γεώργιος Ναπ. Ρούντας
 
Η Ελευθερία της Εκφράσεως και η Παρρησία του Λόγου είναι δύο από τις θεμελιώσεις αξίες του Ελληνορθόδοξου πολιτισμού μας, του Ρωμαίικου Γένους μας, οι οποίες γεννήθηκαν μέσα στα σπλάχνα της αρχαίας Ελληνικής διανόησης και διατηρήθηκαν αλώβητες μέσα στην μακρόχρονη ιστορία της Ρωμηοσύνης και έφθασαν μέχρι τις μέρες μας. Συνδέονται απόλυτα με την έννοια της Αλήθειας, τόσο στο Θεολογικό επίπεδο όσο και στο εθνικό επίπεδο, διότι η Αλήθεια ενυπάρχει μόνο σε καθεστώς Ελευθερίας και Παρρησίας Λόγου, Σκέψεως και Εκφράσεως.

Το Γένος μας θεμελίωσε την Πνευματική του υπόσταση αλλά και όλες τις εθνικές, κοινωνικές, πολιτικές και πολιτειακές του δομές πάνω σε αυτό το πρότυπο, της Αγιοπατερικής Αλήθειας και της Πνευματικής και Εθνικής Ελευθερίας. Γι’ αυτό και αντιστάθηκε και νίκησε σε κάθε ολοκληρωτική προσπάθεια καταδυνάστευσης, η οποία έγινε εναντίον του τόσο στο εθνικό όσο και στο Πνευματικό του βίωμα, αυτό της Ορθόδοξης κατήχησης και Σωτηρίας. Αυτή εξάλλου είναι και η ειδοποιός διαφορά της Ρωμαίικης παραδόσεώς μας με την δυτική εκλογικευμένη, πεπερασμένη, χοϊκή και τετράγωνη λογική, από την ουσία της οποία απουσιάζει παντελώς Ο Θεός και η οποία χοΐκή λογική , γέννησε εκ των υστέρων τον δήθεν Διαφωτισμό και την δήθεν ευρώπη των λαών της συναδέλφωσης και της ειρήνης.

Δυστυχώς, όμως για άλλη μία φορά στην ιστορία της η πατρίδα μας αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της τον κίνδυνο της φίμωσης της Ελεύθερης γνώμης, της επιβολής μίας και μόνο άποψης, αυτής της πολιτικής ορθότητος, η οποία εκπορεύεται και επιβάλλεται από τον εγγενή ολοκληρωτισμό της δήθεν ελεύθερης και δημοκρατικής ευρώπης των λαών, αυτής της ευρώπης στην οποία δεν χωρούν οι ελεύθεροι πνευματικά και εθνικά άνθρωποι, γιατί διάφοροι κοσμικά ισχυροί παράγοντες νομίζουν εσφαλμένως, ότι μπορούν να καθορίζουν τις τύχες των ανθρώπων.

Ο νόμος στις ανθρώπινες κοινωνίες εκτός των άλλων ορίζει και το σημασιολογικό περιεχόμενο εννοιών και αξιών και τις μεταφέρει, τις εναρμονίζει για την ακρίβεια στην βιωτή τους ως πρότυπο συμπεριφοράς και τις καθιστά προσωπικό τους αξιακό σύστημα ζωής και επιλογών, την προσβολή των οποίων και προστατεύει. Βέβαια οι αξίες αυτές, έχουν μέσα τους αυταπόδεικτη την ουράνια πνευματική τους αξία, σημασία και το κυριότερο ερμηνεία.

Οι απολυταρχικές και αυταρχικές κοινωνίες και πολιτεύματα, έδιναν μέσω των νόμων στρεβλές και κίβδηλες ερμηνείες, προκειμένου να εδραιώσουν τα σκοτεινά και εμπαθή θελήματά τους, για απόκτηση και άσκηση καταδυναστευτικής εξουσίας, ώστε ο πολιτισμός και η ελευθερία να καταλύεται απολύτως.

Αντιθέτως στις κοινωνίες όπου θεμέλιο είναι η Ελευθερία της Εκφράσεως και της Παρρησίας του Λόγου εν καθεστώς Αληθείας οι αξίες αυτές αναπτύσσονταν υγιώς χωρίς παρερμηνείες και στρεβλώσεις, αφήνοντας το ίδιο το νόημα και την σημασία που κρύβονται μέσα τους, να απλωθούν φυσικά και χωρίς πιέσεις μέσα στις κοινωνίες. Οπότε και οι κοινωνίες αυτές υψώνονταν στα ουράνια και αποκτούσαν ανδρείους, φωτεινούς και Ελεύθερους πολίτες, τόσο εθνικά όσο και Πνευματικά. Αν μάλιστα προστεθεί και η Αγιοπατερική μας παράδοση, τότε εκτός των άλλων οι πολίτες αυτοί καθίσταντο Ουρανοπολίτες με βιωματική κατάσταση νήψεως.

Στην Ελλάδα λοιπόν του 2019, σε αυτόν εδώ τον τόπο, τον οποίο τον Καθαγίασαν και τον τίμησαν Άγιοι, ήρωες και σοφοί, όπου παγκοσμίως πρώτα αναπτύχθηκαν οι αξίες αυτές και δόθηκαν μάχες μέχρις εσχάτων για την υπεράσπισή τους, η ίδια η Ελληνική Πολιτεία αποφάσισε αυταρχικά, ότι έπρεπε να δώσει νέο νόημα στις αξίες αυτές, νομοθετώντας με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε πλέον απλά και μόνο η έκφραση αντίθετης απόψεως από αυτήν, την οποία επιβάλλει η πολιτική ορθότητα, θα διώκεται ποινικά και θα χαρακτηρίζεται ως κοινωνικά απορριπτέα και κατακριτέα.

Συγκεκριμένα ο λόγος γίνεται για τρία νομοθετήματα, δύο του εθνικού μας δικαιϊκού συστήματος και ένα του ευρωπαϊκού δικαϊκού συστήματος. Τα δύο πρώτα είναι οι νόμοι :

α) 4285/10-09-2014// ΦΕΚ Α-191/2014 ,

β) 4356/24-12-2015// ΦΕΚ Α-181/2015 ,

γ) : ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΌ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑΣ της Οδηγίας 2013/40/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τις επιθέσεις κατά συστημάτων πληροφοριών και την αντικατάσταση της απόφασης – πλαισίου2005/222/ΔΕΥ του Συμβουλίου.

Το πρώτο νομοθέτημα είναι ο λεγόμενος αντιρατσιστικός νόμος ενώ το δεύτερο είναι ο λεγόμενος νόμος του συμφώνου συμβίωσης. Μια ενδελεχής ματιά και ανάγνωση στα τρία αυτά νομοθετήματα μας πληροφορεί, ότι :

Α) πλέον στην χώρα μας έχει συσταθεί ένα Εθνικό Συμβούλιο, το λεγόμενο Εθνικό Συμβούλιο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, αποτελούμενο από γενικούς γραμματείς υπουργείων, στελέχη της Ελληνικής Αστυνομίας, μέλη του Συμβουλίου Ένταξης Μεταναστών του Δήμου Αθηναίων,του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης,της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών,της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και αρκετούς άλλους φορείς, οι οποίοι θα σχεδιάζουν τις πολιτικές και άρα και τις μεθόδους και προφανώς και τους σχετικούς νόμους για την πρόληψη και καταπολέμηση του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας, της ομοφυλοφιλίας και όλων των συναφών εκδηλώσεων και απόψεων,θα επιβλέπει την εφαρμογή όλων των σχετικών νόμων και θα φροντίσει να εναρμονίζονται όλοι οι νόμοι και η εφαρμογή τους με το Ευρωπαϊκό – Κοινοτικό Δίκαιο, θα εκπονεί μελέτες, κατευθυντήριες οδηγίες και ερμηνείες και θα προτείνει μέσα καταστολής, θα αναπτύσσει πάσης φύσεως δραστηριότητες στον τομέα της τυπικής εκπαιδεύσεως, θα αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για την επιμόρφωση δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών, υπηρετούντων στα σώματα ασφαλείας και υπαλλήλων υπηρεσιών και φορέων του στενού και του ευρύτερου δημοσίου τομέα σε θέματα αντιμετώπισης του ρατσισμού και της ρατσιστικής βίας, θα προωθεί την πρόληψη και την αντιμετώπιση της ρατσιστικής βίας, καθώς και την ενίσχυση των μηχανισμών καταγραφής του φαινομένου, εκτός των άλλων θα μπορεί να συνεργάζεται το συμβούλιο και με Μ.Κ.Ο., δηλαδή όλες οι χρηματοδοτούμενες από το εξωτερικό Μ.Κ.Ο.

Β) θεσπίστηκε το έγκλημα με ρατσιστικά χαρακτηριστικά, το οποίο πλέον θα είναι το άρθρο 81Α Ποινικού Κώδικα, με ποινές τόσο για την πλημμεληματική μορφή όσο και για την κακουργηματική επί το αυστηρότερο.

Γ) ότι όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή δια του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, υποκινεί, προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις, μίσος ή βία κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων θα τιμωρείται. Τόπος πράξεως των αδικημάτων του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας είναι το διαδίκτυο και εκτός των άλλων θα το διαπράττει και όποιος συγκροτεί ή συμμετέχει σε οργάνωση ή ένωση προσώπων οποιασδήποτε μορφής που επιδιώκει συστηματικά την τέλεση των πράξεων αυτών.

Δ) τα αδικήματα του αντιρατσιστικού νόμου διώκονται αυτεπάγγελτα και μάλιστα ο παθών θα μπορεί να παρίσταται ως πολιτικώς ενάγων χωρίς την καταβολή παραβόλου.

Ε) Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου ο ορισμός «ρατσιστικό και ξενοφοβικό υλικό» περιλαμβάνει κάθε είδους έγγραφο υλικό (π.χ. κείμενα, βιβλία, περιοδικά, δηλώσεις, μηνύματα κ.λπ.), εικόνες (π.χ. αναπαραστάσεις, φωτογραφίες, σχέδια κ.λπ.) και οποιουδήποτε είδους ανάπτυξη ιδεών ή θεωριών, ρατσιστικής ή ξενοφοβικής φύσης, με μορφή που να επιτρέπει την αποθήκευση, την επεξεργασία ή τη μετάδοσή τους, μέσω συστήματος υπολογιστή, τα οποία προάγουν το μίσος και την διάκριση μεταξύ ατόμων με διαφορετικές εθνικές, φυλετικές, θρησκευτικές προσεγγίσεις

Ζ) οι προβλεπόμενοι από τις διατάξεις του Προσθέτου Πρωτοκόλλουτου Συμβουλίου της Ευρώπης, περιορισμοί στην ελευθερία έκφρασης των ατόμων, σε ό,τι αφορά τη διάδοση ιδεών και πληροφοριών ρατσιστικής και ξενοφοβικής φύσης που βλάπτουν τα δικαιώματα άλλων ατόμων είναι, εν όψει των προεκτεθέντων, συμβατοί τόσο με την ΕΣΔΑ όσο και το Σύνταγμα και εφόσον διαπιστωθεί ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουν τηρηθεί οι τασσόμενες από τη νομολογία του Δικαστηρίου του Στρασβούργου προϋποθέσεις, οι σχετικοί περιορισμοί είναι νόμιμοι.

Και διερωτάται εύλογα κάποιος :

Ποιος ορίζει τελικά το τι είναι Αγάπη ; το τι είναι Ελευθερία; το είναι Κοινωνικός αποκλεισμός; το είναι Ρατσισμός και Μισαλλοδοξία; το τι είναι Ελευθερία επιλογών και Έκφρασης; το τι είναι Κοινωνικά ωφέλιμο και τι όχι; το πότε μία γνώμη θεωρείται επιλήψιμη και ρατσιστική ή μισαλλόδοξη; το ποια είναι η Πνευματική και Εθνική προοπτική σε μία κοινωνία ; το ποιες ανθρώπινες επιλογές και συμπεριφορές είναι όντως ωφέλιμες και χρήζουν προστασίας, πόσο μάλλον δε να γίνουν πρότυπα συμπεριφοράς και να προστατεύονται νομικά; το ποια είναι τα ήθη, τα έθιμα και οι δομικές αξίες και ιδανικά του Γένους μας; ποια η Πνευματική και Εθνική μας ταυτότητα και προοπτική; το πότε και πώς θα εκφράζεται κάποιος και με ποιους τρόπους; ποιος θα καθορίζει το τι από τα ανωτέρω θα διδάσκεται στα σχολεία και στα παιδιά μας;

Ποιος καθορίζει τελικά το μέτρο διακρίσεως όλων των ανωτέρω εννοιών και ερωτημάτων;

Γιατί, τόση βιασύνη να νομοθετηθούν όλα τα ανωτέρω, γιατί αυτήν χρονική περίοδο στην χώρα μας; Λές και μέχρι τώρα η πατρίδα μας δεν αγωνίστηκε για το ιδανικό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ανθρώπινης ζωής; Η Ελλάδα πότε απέκτησε πρόβλημα δημοκρατίας ή ρατσιστικής συμπεριφοράς; Λές και η κοινωνία μας δεν έχει Σταυρωθέντα και Αναστάντα Θεό στην καρδιά της και δεν ξέρει τι σημαίνει κατατρεγμένος, ταλαίπωρος, αδύναμος, εξευτελισμένος και δυστυχής;

Οι Έλληνες είναι εκείνοι, οι οποίοι άνοιξαν την αγκαλιά και τα σπίτια τους στους κατατρεγμένους πρόσφυγες, την ώρα που άλλα ευρωπαϊκά δήθεν πολιτισμένα κράτη τους πνίγανε στην θάλασσα και τους έκλειναν τα σύνορά τους.

Γιατί, τόση βιασύνη δήθεν να προστατευθούν νομικά και να προωθηθούν ως υγιή πρότυπα συμπεριφοράς παρεκλίνουσες από το κατά φύσιν επιλογές στον τομέα της οικογένειας και της επιλογής συντρόφου; Γιατί να χρήζουν περισσότερης προστασίας οι ομοφυλόφιλοι από τους πολύτεκνους; Γιατί να επιβραβεύεται η σαρκικότητα και ο πανσεξουαλισμός και όχι η κατά Θεόν ένωση των ανθρώπων; Εδώ δεν εισάγεται αδικαιολόγητη κοινωνική διάκριση;

Γιατί, να χρήζουν περισσότερης κοινωνικής ευαισθησίας οι μετανάστες, οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις λαθραία και με αμφίβολες προθέσεις εισρρέουν στην χώρα μας, ενώ άτακτα και χωρίς πρόγραμμα εντάσσονται στο εσωτερικό της και επιβαρύνουν ήδη την δύσκολη κατάσταση; Γιατί να μην απολαμβάνουν πλήρως τις κοινωνικές παροχές του κράτους πρόνοιας, τις οποίες δικαιούνται οι Έλληνες; εδώ δεν εισάγεται αδικαιολόγητη εθνική – φυλετική διάκριση;

Γιατί, να διώκεται η Θρησκευτική συνείδηση του Γένους μας, η νηπτική Ρωμαίικη Αγιοπατερική Σωτηριολογική παράδοση και κομπλεξικά να τίθεται στο σκοτάδι ως δήθεν αναχρονιστική και ως προσβλητική για πάσης φύσεως αλλόθρησκους, άθεους ή νεοταξίτες οικουμενιστές; εδώ δεν εισάγεται αδικαιολόγητη θρησκευτική διάκριση;

Γιατί, τόση βιασύνη να θεσμοθετηθούν ποινικές κυρώσεις για όσους επιθυμούν απλά να εκφραστούν και να πράξουν διαφορετικά από αυτά που επιτάσσει η νέα τάξη πραγμάτων είτε λεκτικά, είτε γραπτά, είτε στο διαδίκτυο, είτε στην τηλεόραση, είτε στο ραδιόφωνο, είτε σε οποιαδήποτε έκφανση του δημόσιου βίου τους; Ήδη έχουν κάνει την εμφάνισή τους διώξεις δήθεν μισαλλόδοξων και ρατσιστικών απόψεων στην κοινωνία μας, από όσους τόλμησαν να εκφράσουν με παρρησία την γνώμη τους χωρίς να προσβάλουν κανέναν. Απλά και μόνο μίλησαν για Αλήθεια και Ελευθερία! Επισήμαναν και κάποιες άλλες προοπτικές και προσεγγίσεις! Πρέπει αυτό να είναι επιλήψιμο και να διώκεται ποινικά; Το εκφράσει κάποιος Ελεύθερα και με Ευγένεια την άποψή του γιατί είναι επιλήψιμο;

Μήπως ξεκινάει μία νέα εποχή φίμωσης της Ελευθερίας της Γνώμης και της Παρρησίας του Λόγου; Μήπως ο φασισμός της μισαλλοδοξίας φόρεσε ένα περιτύλιγμα δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας και ψευτοαγάπης προς τον πλησίον και δημιουργεί ένα νέο σκοταδιστικό και αυταρχικό κοινωνικό πλαίσιο; Μήπως Η Αλήθεια του Αναστάντος Χριστού και η ελευθερία, την οποία περιέχει, στέκεται εμπόδιο στην δικτατορία της νέας τάξης πραγμάτων;

Έτσι είναι όμως, Η Αλήθεια και η Ελευθερία Του Χριστού, οι οποίες είναι ζυμωμένες με την αλήθεια και την εθνική ελευθερία του Γένους μας, πάντοτε ανά τους αιώνες θα αποτελούν τροχοπέδη και εμπόδιο για πάσης φύσεως αυταρχικά καθεστώτα, τα οποία πρώτο στόχο έχουν την απώλεια της ανθρώπινης ψυχής και ακολούθως την υποδούλωση των εθνών. Έννοιες όπως Δημοκρατία και Ελευθερία πάντοτε θα εμπνέουν ελεύθερες προσωπικότητες και θα τις ορίζουν!

Πάντοτε το αντίπαλο δέος των αστεριών που κρέμονται επάνω από το κτήριο του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου θα είναι τα λαμπερά 4Β της Ρωμηοσύνης!

Αυτά τα 4Β της Ρωμηοσύνης πάντοτε θα γεννούν ανθρώπους με ανδρείο και θυσιαστικό φρόνημα, που έχοντας στην καρδιά τους την Αλήθεια και την Ελευθερία Του Χριστού, θα αφήνουν ανεξίτηλα στην ανθρώπινη ιστορία το παράδειγμά τους, το οποίο θα λέει ότι : λίγοι ανδρείοι και ελεύθεροι άνθρωποι στάθηκαν παλληκαρίσια απέναντι σε πολλούς, φαύλους και σκλαβωμένους δυνάστες και τους νίκησαν!
 
Πηγή: enromiosini.gr

Εισήλθες εις το ταμείον το ενδωθέν σου, εισήλθες εις το ταμείον το ουράνιον.

Τους τελευταίους μήνες έχουν πραγματοποιηθεί συζητήσεις με ποικίλα θέματα. Έγινε διαχείριση πνευματικών κρίσεων και προβλημάτων που χτύπησαν την χριστιανική μας πορεία.

Οι συζητήσεις ήταν πολλές και μεγάλης διαρκείας. Προσπαθήσαμε να βάλουμε πυξίδα την Γραφή και την διδασκαλία των αγίων πατέρων. Οι αναζητήσεις ήταν επώδυνες κι η πνευματική καρποφορία θα φανεί στο μέλλον.

Υπήρξε γενναία στήριξη από μέλος της συνάθροισης μας σ' αδελφή που είναι σε δύσκολη κατάσταση.

Οι συζητήσεις συνεχίζονται σ' εβδομαδιαία βάση και προχωράμε με σκοπό την επικράτηση του φιλοκαλικού πνεύματος, το οποίο έχει θαφτεί κάτω από ανθρώπινες παραδόσεις, άχρηστες για την σωτηρία της αθανάτου ψυχής μας. 

Κηρύγματα εγκεφαλικά κι όχι αγιοπνευματικά, περιθωριοποιούν το ευαγγέλιο του Θεανθρώπου Ιησού. Η εμπειρία των οσίων μητέρων και πατέρων που εισήλθαν στο εσωτερικό τους ταμείο κι εκεί βρήκαν το ουράνιο ταμείο τους, όπως γράφει και ο άγιος επίσκοπος Ισαάκ ο Σύρος, έχει περιέλθει στη λήθη. Η προσωπική επαφή με τον μόνο σωτήρα Χριστό έχει αντικατασταθεί από τυπολατρικές τελετές που σπανίως εντός αυτών εντοπίζεται κάποια ψυχή που να εύχεται από καρδίας, μέσα σ' όλο αυτό το θορυβώδες πεδίο τελετής.

Ο Κύριος Ιησούς ευχόμεθα να μας οδηγήσει στην οδό του! Αμήν!

ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΟΣΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ ΚΑΡΣΛΙΔΗ.

 

https://www.youtube.com/watch?v=QQfxYpxGM2c&t=11s

Συνομιλία του γέροντος Πορφυρίου για την κατάθλιψη.

 

https://www.youtube.com/watch?v=5XChz0QmIns

Ντοκουμέντο - Άγιος Αμφιλόχιος Μακρής.

 

https://www.youtube.com/watch?v=XkSIz-jAnvo&feature=emb_logo

Δεν πίστευα καθόλου!

Πηγή φωτογραφίας: dogma.gr

 

Δεν πίστευα καθόλου! Έκανα ένα πολύ άσχημο επάγγελμα. Γύριζα ακατάλληλες ταινίες, δηλ. πορνοταινίες. Είχα νοικιάσει ένα διαμέρισμα και κινηματογραφικές μηχανές και τραβούσα ταινίες πορνό. Πουλούσα τις ταινίες και έβγαζα πολλά χρήματα... Αγόρασα ακριβό αυτοκίνητο, Μερσεντές και η ζωή μου γενικά ήταν μέσα στην χλιδή και στην πολυτέλεια...
 

Άκουγα και μου λέγανε για τον Άγιο Παϊσιο και τους κορόϊδευα. Γελούσα...
 

Μια μέρα μου την έδωσε και λέω:
 

- Θα πάω στο κελλί του, για να δω πως τους δουλεύει όλους, αυτός ο καλόγερος!
 

Πήγα λοιπόν στο κελλί του, χώνομαι μέσα στον κόσμο και παρατηρώ να δω τι κάνει. Να δω και να βρω πως τους δουλεύει...
 

Κάθισα ώρες... Στο τέλος μείναμε τρεις επισκέπτες. Έφυγε ο πολύς ο κόσμος.
 

- Καθίστε να σας κεράσω, μας είπε ο Άγιος Παϊσιος.
 

Πάει μέσα στο κελλί και φέρνει σε ένα πιατάκι τρία λουκούμια. Δίνει στον πρώτο, δίνει στον δεύτερο και έρχεται μετά σε μένα μπροστά μου και με κοιτά στα μάτια, σαν να με έβγαζε ακτινογραφία.
 

Γυρίζει τότε το πιατάκι και ρίχνει το λουκούμι κάτω στο χώμα με τις λάσπες. Τότε μου λέει ο Άγιος:
 

- Μου έπεσε, πάρε φάε...
 

- Τί, από τις λάσπες θα το φάω; διαμαρτυρήθηκα.
 

Με κοιτά ξανά στα μάτια με νόημα και μου λέει: 

- Γιατί, εσύ πώς ταϊζεις λάσπες τους ανθρώπους;
 

Έπαθα την πλάκα της ζωής μου!... Ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. Σηκώθηκα χωρίς να πω κάτι και έφυγα τρέχοντας.
 

Πήγα στο ξενοδοχείο στις Καρυές. Όλη τη νύχτα δεν κοιμήθηκα, συλλογιζόμενος γι' αυτό που συνέβη.
 

Την άλλη μέρα ξαναεπισκέφτηκα τον Άγιο Παϊσιο και του είπα:
 

- Θέλω να μιλήσουμε...
 

- Αν θέλεις να μιλήσουμε, μου λέει με αυστηρό ύφος, πήγαινε πρώτα να πουλήσεις τις μηχανές που έχεις στο διαμέρισμα, να το ξενοικιάσεις και μετά έλα πάλι.
Πήγα πίσω και σε ένα μήνα τα είχα πουλήσει όλα. Ξαναπήγα τότε γρήγορα να τον δω. Με δέχτηκε αυτή τη φορά με πολύ χαρά. Μιλήσαμε πολλή ώρα. Με βοήθησε να μπω σε σειρά. Να εξομολογούμαι και να Κοινωνάω. Βρήκα και μια καλή δουλειά... Δόξα τώ Θεώ.
 

Ευχαριστώ τον Άγιο Παϊσιο από τα βάθη της καρδιάς μου, που με απάλλαξε από εκείνο το αμαρτωλό επάγγελμα και με έβαλε στο δρόμο του Θεού...

 

Πηγή: apantaortodoxias.blogspot.com

Αιρέσεις και πλάνες εντός της ορθοδοξίας, στ'.

Έβδομη πλάνη, η θεωρία που πιστεύουν πολλοί ορθόδοξοι πως ο άνθρωπος είναι μεν δημιούργημα του Τριαδικού Θεού, αλλά δήθεν μέσ' από την διαδικασία της εξελίξεως των ειδών ως μετάλλαξη από είδος σ' άλλο είδος. Αυτή η θεωρία λέγεται θεϊστική εξέλιξη. Δηλαδή μ' απλά λόγια, πολλοί πιστεύουν πως προερχόμαστε από άλλα είδη, τα πιθηκοειδή. Τα συμπαθέσαστα αυτά πλάσματα του Θεού είναι όντως πανέξυπνα, κατανούν πράγματα που μας εκπλήσουν, αλλά δεν υπάρχουν αποδείξεις επιστημονικές πως ο άνθρωπος προήλθε από κάποια μετάλλαξη ενός είδους εκ των πιθηκοειδών. Κι ο σκύλος μέσα στην πόλη προσαρμόζεται και περνά τα φανάρια όταν τα διαβαίνουν κι οι άνθρωποι. Ο γράφων το έχει δει πολλές φορές να συμβαίνει. Δεν μπορεί κάποιος να στηριχτεί σ' αυτό και να πεί πως λόγω ευφυίας ο σκύλος είν' εξέλιξη της γάτας που δεν περνά με την ίδια ευκολία τους δρόμους και δεν αντιλαμβάνεται τα ερχόμενα αυτοκίνητα όπως ο σκύλος.

Αποδείξεις πως ξεπηδήσαμε ως άλλο είδος εκ των πιθηκοειδών δεν θα υπάρξουν ποτέ διότι η Αγία Γραφή, η οποία είναι η μόνη αλήθεια του Τριαδικού Θεού που απεκάλυψε στον άνθρωπο, δεν μιλά για κάτι τέτοιο, αντιθέτως μιλά για απ' ευθείας δημιουργία του ανθρώπου ως είναι σήμερα. Όσοι προσπαθούν δήθεν μέσ' από εδάφια της Γραφής ν' αποδείξουν πως ο άνθρωπος είναι είδος προερχόμενο απ' τα πιθηκοειδή ματαιοπονούν, διότι η Αγία Γραφή, ο μόνος αληθινός λόγος του Θεού δεν αναφέρει τίποτα τέτοιο άμεσα ή έμμεσα. 
 


Κάποιοι έχουν συγχύσει τα δύο είδη και νομίζουν πως απ' τα πιθηκοειδή προέκυψε ο άνθρωπος. Ο άνθρωπος της φωτογραφίας είναι άλλο είδος, είναι αδύνατον να προέκυψε απ' τον γορίλα που έχει στην αγκαλιά του γιατί είναι άλλο είδος. Στη Γένεση γράφει πως ο Τριαδικός Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατ' εικόνα και ομοίωση του. Κανένα άλλο πλάσμα του δεν είναι εικόνα Θεού. Η Γραφή δίνει απαντήσεις σ' όλα με λίγα και απλά λόγια. Με λίγη ταπεινή μελέτη όλα λύνονται μέσα απ' την Αγία Γραφή.

Επιβάλεται να πούμε πως η θεωρία της εξελίξεως των ειδών είναι μία από τις πολλές θεωρίες που δεν έχουν αποδειχθεί. Στο πέρασμα του χρόνου, από τότε που συστηματικά διατυπώθηκε απ' τον Κάρολο Δαρβίνο η αναπόδεικτη εξέλιξη των ειδών, έχει αλλάξει πολλές φορές και τ' αδιέξοδο είν' εμφανές. Πολλοί επιστήμονες έχουν αναιρέσει τ' αξιώματα των εξελικτικών, δηλ. των οπαδών της θεωρίας αυτής. 

Ο Don Batten, Γεωπόνος με ειδίκευση στην Φυτοκομία και με διάκριση στην έρευνα του στην φυσιολογία του σχηματισμού των φυτικών ριζών, διδάκτωρ Φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο του Σύδνεϋ, μ' έρευνες στην βιολογία της χλωρίδας, περιβαλλοντική προσαρμογή, την αναπαραγωγή. 

Ο Don αρχικά προσπάθησε να εναρμονίσει την Βίβλο με την εξελικτική θεωρία, κάτι που ονομάζεται ''θεϊστική εξέλιξη'' όπως είπαμε παραπάνω, είναι μία παγίδα που πολλοί ορθόδοξοι πέφτουν. Γρήγορα διαπίστωσε μέσ' απ' τις έρευνες του και την μελέτη της Γενέσεως πως εξέλιξη και Γένεση δεν συμβιβάζονταν. Έχει γράψει βιβλία, έχει δώσει πλήθος διαλέξεων και έχει γράψει πλήθος άρθρων επιστημονικού ενδιαφέροντος.

Ο Ken Ham, πρώην καθηγητής Φυσικοχημείας, συγγραφέας πολλών βιβλίων, ομιλητής της εκπομπής ραδιοφώνου, ''Απαντήσεις με τον Ken Ham'', η εκπομπή ακούγεται σε 690 ραδιοφωνικούς σταθμούς στις ΗΠΑ. 'Εχει κυκλοφορήσει και αποδείξεις σε μορφή ταινιών. Ομιλίες του μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο.

Ο Jonathan Safarti πτυχιούχος Φυσικής και Χημείας με διδακτορικό δίπλωμα στη Φυσικοχημεία, δημοσιευμένες επιστημονικές πραγματείες και άρθρα σ' επιστημονικά περιοδικά, είν' ο συγγραφέας του βιβλίου ''Απορρίπτοντας την εξέλιξη (Αναίρεση της εξελικτικής θεωρίας)'', το οποίο κυκλοφόρησε σε 350.000 αντίτυπα. Αποδεικνύει ότι η θεωρία της εξελίξεως είναι μία θεωρία χωρίς αποδείξεις που δεν στέκεται, τίποτα παραπάνω. Υπήρξε πρωταθλητής στο σκάκι και αντιπροσώπευσε την Νέα Ζηλανδία σε τρείς ολυμπιάδες σκακιού και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα νέων. Έχει υψηλό δείκτη ευφυΐας.

Ο Carl Weiland, ιατρός και συγγραφέας βιβλίων που αναιρούν την εξελικτική θεωρία. Είναι περιζήτητος ομιλητής στο θέμα της επιστημονικής αποδείξεως της δημιουργίας όπως την περιγράφει η Γένεση και του κατακλυσμού. Έχει συγγράψει το βιβλίο ''Λίθοι και οστά'' το οποίο έχει μεταφραστεί σε 9 γλώσσες. Ιδρυτής του περιοδικού ''Δημιουργία'' που κυκλοφορεί σε 140 κράτη.

Ο Willem Ouweneel, διδάκτωρ Βιολογίας με διατριβή πάνω στην ''Κληρονομικότητα και εξέλιξη των δροσοφίλων''. Εργάστηκε στη Βασιλική Ακαδημία Επιστημών της Ολλανδίας, έχει πραγματοποιήσει έρευνες μ' αντικείμενο την εξέλιξη της γενετικής δημοσιεύοντας τουλάχιστον 15 εργασίες. Γνωστός ομιλητής και συγγραφέας 4 βιβλιών με κεντρικό θέμα ''Δημιουργία ή εξέλιξη;''. Απέδειξε πως εξέλιξη δεν υπάρχει ως μετάλλαξη από είδος σε άλλο είδος.

Ο Dr. W. Criswell, o John Moore, καθηγητής Φυσικών επιστημών στο πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν και πολλοί άλλοι επιστήμονες και όχι θεωρητικοί, έχουν αποδείξει πως η εξελικτική θεωρία είναι μία μή επιστημονική εικασία. Κατά την άποψη του γράφοντος προωθήθηκε σαν δήθεν επιστήμη ενώ στερείται κάθε βάση λογικής κι επιστημονικών αποδείξεων.

Είναι θλιβερό ορθόδοξοι Χριστιανοί να ενστερνίζονται εικασίες ψευδοεπιστημονικές και να παρασύρονται απ' το κοσμικό σύστημα εκπαιδεύσεως που στόχο έχει μόνο, να ξεριζώσει απ' τις ψυχές των ανθρώπων τον Τριαδικό Θεό με κάθε τρόπο. 

Κάποτε στην αρχαία εκκλησία οι διώκτες του Χριστιανισμού χρησιμοποίησαν βίαιες μεθόδους, κάψιμο ή γδάρσιμο ζωντανών Χριστιανών, βιασμούς και βρασμό σε νερό, αποκεφαλισμούς, πνιγμούς, τους χρησιμοποίησαν ως τροφή για τίγρεις και λέοντες, τους έβαζαν να μονομαχούν μ' επαγγελματίες μονομάχους κι επειδή οι Χριστιανοί δεν χρησιμοποιούσαν βία οι μονομάχοι τους σκότωναν με βίαιο τρόπο. Πολύ νωρίς εμφανίστηκαν και οι επιλεκτικές ερμηνείες των Αγίων Γραφών, με αποτέλεσμα την παραποίηση του καθολικού νοήματος της διδασκαλίας του Ιησού Χριστού όπως μας παραδόθηκε στην Γραφή. Οι επιλεκτικές ερμηνείες που τονίζουν κάποια εδάφια εις βάρος άλλων εδαφίων λέγονται αιρέσεις, απ' το αίρω που σημαίνει επιλέγω. Οι αιρέσεις δημιούργησαν πάρα πολλά προβλήματα στο σώμα του Χριστού, την εκκλησία των πιστών του. Αυτό ήταν μία ακόμη μορφή διωγμού της βιβλικής αλήθειας εκ των έσω. Πολύ αργότερα οι βίαιοι διωγμοί της αρχαιότητος συνδυάστηκαν με υποσχέσεις για σοσιαλιστικούς παραδείσους για να απομακρύνουν τους πιστούς απ' την πίστη στον Ιησού. Όλ' αυτά δεν κατάφεραν πολλά πράγματα. Έτσι ο διάβολος άλλαξε τακτική.

Σήμερα ο διωγμός έχει λάβει άλλη μορφή, πρώτα εμφανίστηκε ο λεγόμενος διαφωτισμός, διασκοτισμός στην πραγματικότητα. Χαλάρωσε την σταθερότητα στην ορθή πίστη των Γραφών μέσω της ιδεοληπτικής εξορθολογισμένης σκέψης, η οποία είναι δήθεν δυνατή να εξηγήσει το παν και να κάνει τον άνθρωπο κυρίαρχο του εαυτού του επειδή δήθεν σ' όλα δίνει λογική ερμηνεία. Λογική με τί κριτήρια; Λογικό για κάποιον είναι να προσπεράσει την ηλικιωμένη που επειδή περπατά πιο αργά, της παίρνει την σειρά για να εξυπηρετηθεί γρηγορότερα. Για ένα αληθινό Χριστιανό της Βίβλου αυτό είναι ανήθικο, όχι λογικό. 

Λογικό για κάποιον είναι να παίρνει μόσχευμα από άνθρωπο που ζεί ακόμη κι αυτό μάλιστα θεωρείται και πράξη αγάπης. Για τον Χριστιανό της Βίβλου ο σεβασμός στην ζωή σημαίνει πως δεν μπορεί να σκοτώσει κάποιον για να του πάρει την καρδιά την ώρα που χτυπά ακόμη και να την δωρίσει σε κάποιον άλλον. Λογικό για πολλούς δυστυχώς είναι να διακόπτεται η κύηση, δηλ. ο φόνος του εμβρύου. Για τον Χριστιανό που πιστεύει στον λόγο του Θεού αυτό είναι φόνος.

Δεν γίνεται καλό με κακό τρόπο. Η λογική είναι κάτι πολύ σχετικό όπως τουλάχιστον κατήντησε σήμερα. 

Λογικό για κάποιον είναι πως δεν υπάρχει δήθεν Δημιουργός Θεός του υλικού κόσμου, αλλά όλα έγιναν μέσα από τυχαίες χημικές ενώσεις οι οποίες επί εκατομμύρια χρόνια είχαν συνεχείς τυχαίες επιτυχίες με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν οι απλοί μονοκυτταρικοί οργανισμοί. Πώς ακριβώς έγινε αυτό απάντηση δεν υπάρχει. 

Αυτοί με την σειρά τους μεταμορφώθηκαν μετά από εκατομμύρια χρόνια με συνεχείς επιτυχείς ενώσεις, σε πολυκυτταρικούς οργανισμούς, οι οποίοι με τη σειρά τους μετά από εκατομμύρια πάλι επιτυχείς τυχαίες εξελίξεις με διάρκεια πάλι εκατομμυρίων ετών, έφτασαν στην δημιουργία σύνθετων οργανισμών που στην αρχή περπατούσαν στη γη ή κολυμπούσαν στην θάλασσα. Οι οργανισμοί αυτοί, ερπετά, πτηνά, ψάρια, ζώα, επιβίωσαν εξελίχθηκαν, πώς ακριβώς δεν ξέρουν να μας πούν, και μετά από εκατομμύρια πάλι επιτυχείς τυχαίες συγκυρίες, με διάρκεια πάλι εκατομμυρίων ετών, κάποτε εμφανίστηκε επιτέλους ένα είδος, ο άνθρωπος που ξεπήδησε από κάποια άλλα είδη, τα πιθηκοειδή. 

Αυτό όλο ως θεωρία, θεωρείται από κάποιους λογικό. Αλλά το να πιστεύει κάποιος άλλος, πως απλώς ο Δημιουργός τα έκανε όλα με την άπειρη σοφία του εκ του μηδενός όπως είναι σήμερα, θεωρείται παράλογο. 

Για να επικαλείται κάποιος τις συνεχείς τυχαίες επιτυχημένες χημικές ενώσεις πρέπει να είναι πολύ πιστός άνθρωπος και καθόλου άθεος. Απλώς έχει για θεό του θεωρίες, αφού πιστεύει απόλυτα σ' αυτές σαν επιστημονικώς αποδεδειγμένες κι όχι τον αληθινό Θεό. Στατιστικά είν' αδύνατον να υπάρξουν συνεχείς επιτυχημένες τυχαίες χημικές ενώσεις, που διήρκησαν δισεκατομμύρια χρόνια κι οδήγησαν απλούς μονοκυτταρικούς οργανισμούς... στον άνθρωπο.

Πολλοί ρωτούν, ''γιατί πιστεύεις στον Θεό τον έχεις δει;'' Εμείς ρωτούμε 'γιατί πιστεύετε στην θεωρία της εξελίξεως, είσασταν εκεί όταν το ψάρι έγινε αμφίβιο, όταν έγινε ερπετό, όταν έγινε πίθηκος, όταν σήκωσε τα δύο εμπρόσθια πόδια του, όταν σκαρφάλωσε στο δέντρο, όταν στάθηκε όρθιο και κατέβηκε απ' τα δέντρα, όταν έγινε άνθρωπος, όπως εσείς υποστηρίζετε και πιστεύετε ακράδαντα;'' ''Πώς πιστεύετε κάτι στο οποίο δεν είσασταν μάρτυρες και δεν αποδεικνύεται απ' τα ευρήματα της παλαιοντολογίας;''

Ενώ αυτοπροσδιορίζεστε ως επιστήμονες, όσοι επικαλείστε τυχαίες χημικές ενώσεις που πέτυχαν και βοήθησαν την εξέλιξη, σας τίθεται ένα ερώτημα: Αποτελεί η τύχη επιστημονικό παράγοντα; Όχι διότι δεν αποδεικνύεται. Δεν πιστεύετε λοιπόν στον Θεό γιατί είναι ανορθολογισμός, αλλά πιστεύετε στον παράγοντα της τυχαιότητας κι αυτό είναι ορθολογισμός; Σαφέστατα όχι.

Δεν μπορεί ο Χριστιανός της Γραφής που πιστεύει ορθά στο λόγο του Θεού να πιστεύει στην τύχη, δεν είμαστε λάτρες της ''θεάς'' τύχης όπως οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Πιστεύουμε στην θεία πρόνοια η οποία κυβερνά το παν. Αυτό μας διδάσκει η Αγία Γραφή. Πίστη ορθή στον λόγο του Θεού και πίστη σε θεωρίες ψευδοεπιστημονικής τυχαιότητας, δεν συμβαδίζουν στην καρδιά του αληθινού Χριστιανού. 

Τέλος πρέπει να επισημάνουμε μία σοβαρή θεολογική πτυχή του θέματος. Είναι μεγάλη βλασφήμια να πιστεύει κάποιος Χριστιανός πως ο Χριστός μας ως τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, κατά την ανθρώπινη φύση του είχε προγόνους, τους πιθήκους... Άπαγε της βλασφημίας. 

Πηγή φωτογραφίας: hellas-today.gr

Αναρχικοί και ακροαριστεροί βανδαλίζουν χριστιανικούς ναούς στη Χιλή.

 
«Την λύπη τους» εξέφρασαν οι επίσκοποι της Χιλής για την λεηλασία και τον εμπρησμό μιας ιστορικής καθολικής εκκλησίας στην πρωτεύουσα της χώρας από κουκουλοφόρους οι οποίοι κατέστρεψαν τα θρησκευτικά αγάλματα και έγραψαν συνθήματα στο εσωτερικό.



"Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς τον Msgr. Celestino Aós και όλους τους πιστούς της Αρχιεπισκοπής του Σαντιάγκο, μετά την βεβήλωση της εκκλησίας της Κοίμησης της Θεοτόκου. Ομοίως με τις κοινότητες και τους ποιμένες άλλων εκκλησιών και τόπων λατρείας διαφόρων ομολογιών που έγιναν στόχος επίθεσης σε διάφορες πόλεις», λέει ένα ανακοινωθέν των Καθολικών Επισκόπων της Χιλής.

Την Παρασκευή, μια ομάδα κουκουλοφόρων διαδηλωτών ντυμένων στα μαύρα στο στυλ των "antifa", εισέβαλε βίαια στην εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, κλέβοντας σκεύη της εκκλησίας και θρησκευτικά αγάλματα. Μεγάλο μέρος του εσωτερικού καταστράφηκε και γέμισε με αντι-εκκλησιαστικά, αντι-χριστιανικά συνθήματα. Η ιστορική εκκλησία χρονολογείται από το 1876. Επίσης, οι εγκαταστάσεις ενός ιδιωτικού πανεπιστημίου που βρίσκεται κοντά στην εκκλησία καταστράφηκαν από εμπρηστές.



Ένα ερασιτεχνικό βίντεο κατέγραψε τους βανδάλους να αφαιρούν από την εκκλησία ένα άγαλμα της Παναγίας μαζί με άλλα ιερά αντικείμενα. Το εσωτερικό ήταν κατεστραμμένο και λερωμένο με τη λέξη "βιαστές". Οι φωτογραφίες που ελήφθησαν στη σκηνή έδειξαν ότι η πόρτα της εκκλησίας ήταν ανοιχτή. Επίσης, υπήρχε το σύνθημα "κάψτε την εκκλησία" σε έναν εσωτερικό τοίχο. Ο Εσταυρωμένος αφαιρέθηκε, σπάστηκε και τέθηκε σε δημόσια θέα στο δρόμο.



Πηγή: redskywarning.blogspot.com

Το βίντεο εδώ

Ο άγιος ιερομάρτυς του Χριστού Δανιήλ Σισόεβ.

Συγκλονιστικές λεπτομέρειες από τη ζωή και τις τελευταίες στιγμές του ιερομάρτυρος Daniil Sisoev (+19-11-2009)

Μιλάει ο φίλος του και στενός συνεργάτης π.Iurii Maximov
 
Τον π. Δανιήλ τον γνώριζα 10 χρόνια-από τον Οκτώβριο του 1999. Σ' αυτά τα δέκα χρόνια τον άκουσα πολλές φορές να λέει ότι επιθυμεί να πεθάνει σαν μάρτυρας. Φοβάμαι ότι αυτό από τα χείλη μου ακούγεται πολύ διαφορετικά από ότι θα ακουγόταν από τα δικά του. Όταν μιλούσε γι' αυτό, έτσι απλά και χαμογελαστά, αισθανόμουν το ίδιο ξάφνιασμα και την ίδια απορία που είχα όταν διάβαζα τις επιστολές του Αγ. Μάρτυρος Ιγνατίου, όπου εξέφραζε την επιθυμία του να υποφέρει για το Χριστό. Και στην μία και στην άλλη περίπτωση δεν τους πολυκαταλάβαινα.
 
Θυμάμαι ότι πριν από μερικά χρόνια ταξιδέψαμε στα Σκόπια την αρχαία πόλη Βίτολα. Εκεί επισκεφτήκαμε ένα αρχαίο αμφιθέατρο όπου κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους προς τέρψιν των ειδωλολατρών έριχναν τους Χριστιανούς στα θηρία. Πλάγια. διατηρούνται δύο μικρά δωμάτια όπου κρατούσαν τα θηρία πριν τ΄ αμολήσουν στην αρένα, ενώ στο κέντρο υπάρχει ένα κελάκι στο ύψος του ανθρώπου όπου κρατούσαν τους Χριστιανούς πριν τους ρίξουν στα θηρία. Σ' αυτό το αμφιθέατρο πέθαναν κάποιοι από τους πρώτους μάρτυρες της εκκλησίας. Τότε είπα στον π. Δανιήλ: «Μπορείτε να μπείτε εκεί που στέκονταν οι μάρτυρες πριν τους ρίξουν στα θηρία». Και μπήκε σ' αυτό το κελί. Θυμάμαι πως στεκόταν εκεί και κοίταζε προς τον ουρανό. Πιθανόν, το ίδιο ήρεμα να κοίταξε τον δολοφόνο του. Πρέπει ν΄ αναγνωρίσω ότι πέρασε από το μυαλό μου η σκέψη πως πρέπει να φοβήθηκε στις τελευταίες του στιγμές, γι' αυτό ρώτησα τον μοναδικό αυτόπτη μάρτυρα του φόνου: τι έκανε ο π. Δανιήλ όταν βγήκε από το Άγιο Βήμα, όταν είδε τον μασκοφόρο με το πιστόλι στο χέρι; Μου απάντησε: «πήγε κατευθείαν επάνω του». Ο ιερέας Δανιήλ Σισόεβ γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 1974. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του για κάθε συμβουλή που του έδιναν οι γονείς του, ζητούσε αιτιολόγηση από την Αγία Γραφή. Εάν αυτό γινόταν εκπλήρωνε ότι του ζητούσαν οι γονείς του χωρίς δεύτερη κουβέντα. Σ' αυτό φαίνεται ότι από τότε επιθυμούσε παντού και πάντοτε να εκπληρώνει το θέλημα του Θεού.





Γνωρίζω πολλούς καλούς ιερείς στη Ρωσία, αλλά ποτέ δεν συνάντησα έναν άνθρωπο που ν' αγαπά τόσο πολύ και με τόση αφοσίωση το Θεό όπως ο π. Δανιήλ. Λίγο καιρό πριν το θάνατό του, παρευρισκόμενος σε μια ομιλία του, σκεφτόμουν ότι μόνο ένα πρόσωπο που αγαπάει βαθιά μπορεί να μιλάει για το Θεό και μόνο για το Θεό δυόμισι ώρες, καθηλώνοντας το ακροατήριο.
Ο π. Δανιήλ τιμούσε πολύ τον προστάτη άγιό του, τον προφήτη Δανιήλ, από τον οποίο εμπνεύστηκε τον ιεραποστολικό του ζήλο, όπως ο ίδιος έλεγε.
Μία φορά, διαβάζοντας το βιβλίο του προφήτη Δανιήλ του τράβηξαν την προσοχή τα ακόλουθα λόγια: «και οι συνιέντες εκλάμψουσιν ως η λαμπρότης του στερεώματος και από των δικαίων των πολλών ως οι αστέρες εις τους αιώνας» (Δαν.12:3) Και σκέφτηκα - έλεγε - τι ωραία ακούγεται: να λάμψεις σαν ένας αστέρας.

Βάπτισε περισσότερους από 80 μουσουλμάνους και έφερε στην ορθόδοξη πίστη περίπου 500 προτεστάντες.
 
Ο π. Δανιήλ πήγαινε στις νεοπροτεσταντικές συνάξεις και βασιζόμενος στη Βίβλο κήρυττε την ορθόδοξη πίστη, συμμετείχε σε ανοικτές συζητήσεις με τους νεοειδωλολάτρες, αλλά πάνω απ' όλα απέκτησε τη φήμη του ως ιεραπόστολος μεταξύ των μουσουλμάνων.

   

Λάμβανε από του μουσουλμάνους απειλητικά τηλέφωνα και γράμματα. Ενάμιση χρόνο πριν τη δολοφονία του η μουσουλμάνα δημοσιογράφος H.Homidulina ζήτησε εισαγγελική δίωξη εναντίον του για υποκίνηση θρησκευτικού μίσους πράγμα που η εισαγγελία απέρριψε. Από τότε όμως άρχισε μια πραγματική καμπάνια δυσφήμησης του π. Δανιήλ, πράγμα που οι ορθόδοξοι δε γνωρίζουν αφού δεν είναι εξοικειωμένοι με τα μουσουλμανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τρεις μόνο μέρες πριν τη δολοφονία, ο π. Δανιήλ με έφερε σπίτι με το αυτοκίνητο. Γελώντας, θυμόμασταν τα περασμένα. Μου έλεγε ότι από όλες τις θρησκείες η λιγότερο ενδιαφέρουσα γι' αυτόν ήταν η μουσουλμανική και δεν είχε σκοπό ν' ασχοληθεί. Θυμηθήκαμε μια συζήτηση που είχαμε παλιά, όταν ήμασταν στο Κρουτσιτκι, για το πόσο είχε χαρεί όταν έμαθε ότι έγραψα απολογητικά άρθρα απαντώντας στη μουσουλμανική κριτική: «Αυτό είναι καλό, δε θα χρειαστεί ν' ασχοληθώ εγώ μ' αυτό.» όμως τελικά, κατά Θείο θέλημα, χρειάστηκε ν' ασχοληθεί με τους μουσουλμάνους. Ο π. Δανιήλ ακολούθησε την οδό του Κυρίου και γι' αυτόν αυτό ήταν το πιο σημαντικό . Έγραψε μια σειρά βιβλίων όπως:''Ένας περίπατος στην Ορθόδοξη εκκλησία με ένα προτεστάντη''όπου με βάση τη βίβλο εξηγεί τη δομή της ορθόδοξης λατρείας και ''Το χρονικό της αρχής''ή ''Ποιός είναι ο Θεός και πόσο κράτησε η Δημιουργία''όπου εξηγει γιατί οι ορθόδοξοι χριστιανοί δεν μπορούν να πιστέψουν στη θεωρία της εξέλιξης.Το βίβλιο΄΄Γάμος με έναν μουσουλμάνο''αναφέρεται στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει μια χριστιανή που παντρεύτηκε μ''εναν μουσουλμάνο.Ο π.Δανιήλ έλάβε χιλιαδες γράμματα από νεαρές που σκεφτόνταν να παντρευτούν με μουσουλμάνο ρωτώντας εαν είναι πρέπον και ποιά είναι η γνώμη της εκκλησίας,αλλά και από ρωσίδες που είχαν απαρνηθεί το Χριστο για να παντρευτούν έναν μουσουλμάνο και τώρα αντιμετώπιζαν σοβαρά προβλήματα.Πολλες γυναίκες με τη βοήθειά του μετανόησαν και επέστρεψαν στην εκκλησία του Χριστού.
 
Επίσης έγραψε τα βιβλία ''Γιατί δεν είσαι ακόμη βαπτισμένος''όπου καταρρίπτει τα επιχειρήματα αυτών που δεν θέλουν να βαπτιστούν,και το ''Γιατί πρέπει να πηγαίνουμε στην εκκλησία''και αναφέρετε στους βαπτισμένους που δεν εκκλησιάζονται''

 

Το πιο πρόσφατο βιβλίο του είναι το ''Οδηγίες για αθανάτους ή τι να κανετε εαν ήδη πεθάνατε''.Σε αυτό το βιβλίο αναφέρει τα ακόλουθα:
«Σίγουρα ο καλύτερος θάνατος για έναν χριστιανό είναι να πεθάνεις ως μάρτυρας για το Χριστό.Όταν σκότωσαν τους τρεις μοναχούς στην Οπτινα κάποιοι έστελναν συλληπητήρια,αλλά για έναν χριστιανό αυτή είναι η πιο μεγάλη χαρά.Στην πρώτη εκκλησία ποτέ δεν εστελναν συλληπητήρια για το θάνατο κάποιου που είχαν σκοτώσει.Όλες οι εκκλησίες έστελναν αμέσως συγχαρητήρια. Συγχαρητήρια για το ότι είχαν έναν νέο προστάτη στους ουρανούς!Ο μαρτυρικός θάνατος ξεπλένει όλες τις αμαρτίες, εκτός από της αίρεση και το σχίσμα»
 
Λίγες μέρες μετά την κηδεία μου τηλεφώνησε ένας φίλος ιερέας και μου είπε πόσο τον είχαν εντυπωσιάσει οι φωτογραφίες που δείχνουν τον π.Δανιήλ μόνο του να μιλάει σ'ένα ακροατήριο γεμάτο μουσουλμάνους και με χαρά να μιλάει για το Χριστό και για το ότι το Ισλάμ που απορρίπτει το Χριστό δεν μπορεί να είναι μια αληθινή θρησκεία.«Δε μπορώ να κατανοήσω-μου είπε ο συνομιλητής μου-τι ψυχή πρέπει να έχεις για να σταθείς ανάμεσα τους να μιλήσεις».Καποιοι χριστιανοί δεν ήταν ευχαριστημένοι που συμμετείχε σ'αυτές τις συναντήσεις,όμως η πρόσκληση και η πρωτοβουλία ανήκε στους μουσουλμάνους και πώς μπορούσε έναε μάρτυρας του Χριστού ν'αρνηθεί να μιλήσει για την ελπίδα;.Η άρνησή του να συμμετάσχει θα ήταν ένα επιχείρημα υπέρ του ισλαμισμού.
 
Αργότερα,ο π.Δανιήλ μου είπε ότι μετά από την πρώτη δημόσια αντιπαραθέση με τους μουσουλμάνους,ήταν σίγουρος ότι θα τον σκοτώσουν και αισθανόνταν μια ανυσυχία.Την νύχτα εκείνη είδε ένα όνειρο.Είδε ότι στεκόταν όρθιος μπροστά σ'έναν πλακόστρωτο λαβύρινθο.Κάποια στιγμή φτάνει στο κέντρο του λαβυρίνθου όπου βρισκόνταν ένα αλτάριο και πάνω του ήταν τοποθετημένη μια θυσία η οποία είχε πρόσφατα βασανιστεί και δολοφονηθεί.Τότε κατάλαβε ότι βρίσκεται στο αλτάριο του σατανά και ότι αυτή η θυσία προσφέρθηκε σ'αυτόν.Ο π.Δανιήλ γεμάτος οργή γκρέμισε το αλτάριο με μια κλωτσιά.Τότε εμφανίστηκε ο σατανάς με την μορφή ενός τζόκερ,όπως τον βλέπουμε στα τραπουλόχαρτα.Με απύθμενο μίσος στα μάτια κατευθύνθηκε προς τον π.Δανιήλ.Ο ιερέας άρχισε να προσεύχεται λέγοντας:«Θεοτόκε Παρθένε προστάτεψέ με,Αγ.Νικόλαε βοήθησέ με!»Τότε μπροστά στον πατέρα Δανιήλ σαν να υψώθηκε ένα αόρατο τείχος και ο σατανάς όσο και να επιτεθόνταν προσέκρουε σ'αυτό το τοίχος.Βλέποντας το αυτό ο π.Δανιήλ έκανε μερικές σκέψεις ματαιοδοξίας και υπερηφάνειας.Τη στιγμή εκείνη ο σατανάς κατάφερε να να περάσει το αόρατο τοίχος και να τον πιάσει από τον λαιμό.Ο π.Δανιήλ προσευχήθηκε:«Υπεραγία Θεοτόκε συγχώρεσέ με,αμάρτησα,γλύτωσέ με απ'αυτόν!»Τότε ο σατανάς εξαφανίστηκε λέγοντας στον π.Δανιήλ:«Ούτε θα νικήσεις,ούτε θα χάσεις»

Από τη στιγμή εκείνη σταμάτησα να φοβάμαι τους μουσουλμάνους και τις απειλές τους,επειδή βλέποντας την αδυναμία του σατανά μπροστά στο Θεό, καμιά ανθρώπινη κακία,η οποία είναι κατώτερη απο την κακία του σατανά, δεν μου έκανε πια εντύπωση.
Ημουν μεταξύ των ακροατών της δεύτερης δημόσιας αντιπαράθεσεις με τους μουσουλμάνους και πιστεύω ότι πήγε καλά(ίσως θα μπορούσε και καλύτερα).Πάντως στο τέλος ενας από τους μουσουλμάνους οργανωτές της συζήτησης έγινε ορθόδοξος.
 
Με πολύ μεγάλη επιτυχία κύρηξε και μεταξύ των προτεσταντών.Με την ευλογία του μητροπολίτου Βλαδιμήρου πήγε στο Κιργιστάν και κύρηξε σε συνάξεις προτεσταντών με μεγάλη επιτυχία,αφού κάποιοι από τα μέλη των τοπικών αιρέσεων,ακόμη και μερικοί πάστορες έγιναν ορθόδοξοι.Τοση ήταν η επιτυχία του που η ηγεσία των τοπικών αιρέσεων απαγόρευσε τις συνάξεις όσον καιρό θα βρισκόνταν εκεί ο π.Δανιήλ,προσπάθωντας έτσι να τον εμποδίσουν από το να τους μιλήσει ο π.Δανιήλ.
Έκανε ιεραποστολή σ'όλον τον κόσμο.Δυό φορές πήγαμε μαζί στα Σκόπια όπου μίλησε στους σχισματικούς,ενώ έψαχνε κάποιες ευκαιρίες για να μπορέσει να μιλήσει σε καθολικούς της Δυτικής Ευρώπης και της Νοτίου Αμερικής.Όντας ο ίδιος ιεραπόστολος αγαπούσε πολύ αυτούς που κύρητταν τον Χριστό.Είχε βοηθήσει στην κατασκευή ενός ναού στην Ινδονησία,στην μόρφωση ορθοδόξων παιδιών από φτωχές οικογένειες της Ζιμπάμπουε και είχε φιλοξενήσει ορθοδόξους κινέζους,ταυλανδέζους και ινδούς.

   

Κι όμως τίποτα απ'όλα αυτά δεν τον επηρέαζαν στην ποιμαντική του δραστηριότητα.Το 2001 χειροτονήθηκε ιερέας και το 2006 έχτισε στη νότια Μόσχα έναν ναό προς τιμήν του Αγ.Αποστόλου Θωμά.Στα σχέδιά του ήταν να χτίσει έναν μεγάλο ναό προς τιμήν του Προφήτου Δανιήλ.
 
Ένας φίλος μου,ο οποίος τον βοηθούσε στο Άγιο Βήμα μου εξομολογήθηκε λίγο καιρό πριν από το θάνατό του,ότι αναρωτιόνταν με εκπληξη πώς ο πατήρ έδινε όλο του το είναι στους άλλους-κυρίως στους ενορίτες του-χωρίς έλεος για τον εαυτό του.
 
Πραγματικά, ποτέ δεν παραπονιόνταν.Θυμάμαι μια φορά που είχε σπάσει το πόδι του και δεν είχε καταφέρει να βρει αντικαταστάτη πήγε να λειτουργήσει χωρίς να υπολογίζει τους πόνους.Όλοι οι ενορίτες του τον θυμούνται ως έναν άνθρωπο εύθυμο και γεμάτο ζωή,λίγοι όμως ξέρουν ότι υπέφερε από δυνατούς πονοκεφάλους,χωρίς όμως ποτέ να παραπονείται.
 
Ποτέ του δεν επέβαλε τη γνώμη του δικτατορικά και πάντα άκουγε την αντίθετη γνώμη.Συχνά καλούσε εμένα και μερικούς άλλους συνεργάτες να συζητήσουμε.Εαν καταλάβαινε ότι έχει κάνει λάθος υποχωρούσε.Ηταν ένας άνθρωπος τίμιος και ήξερες από πριν ότι εαν θα του ζητήσεις μια βοήθεια θα στη δώσει.Για μένα ήταν ένας ιερέας-παράδειγμα.Ότι έκανε το έκανε για το Χριστό.
 
Επίσης θυμάμαι τα ταξίδια μας και κυρίως το τελευταίο στη Σερβία απ'όπου γυρίσαμε μια εβδομάδα πριν από τη δολοφονία του.Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού μου ομολόγησε ότι όταν αντιμετωπίζει δυσκολίες και οι περιστάσεις της ζωής γίνονται πιεστικές,αισθάνεται πάντοτε ότι βρίσκεται μέσα σ'ένα τεράστιο χέρι τον οποίο τον οδηγεί.
 
Η τελευταία μέρα της επίγειας ζωής του ξεκίνησε με τη Θεία Λειτουργία.Την ίδια μέρα βάπτισε ένα παιδί και έφερε στην αγκαλιά της εκκλησίας ένεν νέο τον οποίο γλύτωσε από τον αποκρυφισμό.Λίγες ώρες πιο αργά άρχισε-ως συνήθως-τις ομιλίες του με βάση την Αγ.Γραφή και έμεινε εως αργά στον ναό συζητώντας με τους ενορίτες διάφορα προβλήματα.Όταν πια έμεινε μόνος στον ναό πήγε στο Άγ.Βήμα για να προσευχηθεί.Εκείνη τη στιγμή μπήκε στο ναό ο δολοφόνος ο οποίος αρχισε να πυροβολεί και να φωνάζει:''Πού είναι ο Sisoev'';.Ο π.Δανιήλ βγήκε από το Άγ.Βήμα με θάρρος και κατευθύνθηκε προς το δολοφόνο λαμβάνοντας έτσι μαρτυρικό θάνατο.
 
Τον θυμάμαι πολλές φορές να λέει ότι οι ευαγγελικές περικοπές της ημέρας δεν είναι τυχαίές και συνήθως ειναι συμπίπτουν με κάποιες καταστάσεις.Την ημέρα του θανάτου του η ευαγγελική περικοπή που είχε δαιβαστει περιείχε τα ακόλουθα λόγια του Κυρίου:«και μη φοβηθείτε από των αποκτεννόντων το σώμα,την δε ψυχήν μή δυναμένων αποκτείναι(...)πάς ούν όστις ομολογήσει εν εμοί έμπροσθεν των ανθρώπων,ομολογήσω καγώ εν αυτώ έμπροσθεν του πατρός μου του εν ουρανοίς»

Πηγή: proskynitis.blogspot.com

Why are there over 30 different Arabic Qur’ans? - Quranic Corrections Ep. 3

 

 https://www.youtube.com/watch?v=EpsnXMZ5lEE

Η ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΣΤΑΣΙΣ ΜΙΑΣ ΠΟΛΕΩΣ.

Oμιλίες μακαριστού γέροντος π. Αθανασίου Μυτιληναίου δια χειρός του αξιοτίμου κυρίου Αθανασίου Κ.

http://www.arnion.gr/mp3/omilies/p_athanasios/omiliai_kyriakvn/omiliai_kyriakvn_853.mp3

Jesus is Greater than Muhammad - Tawhid Dilemma Ep. 6

 

https://www.youtube.com/watch?v=FrvtcRoEaAA

Έκαψαν την αγία τράπεζα.

 

10/11/2019 Έκαψαν την Αγία Τράπεζα και το Άγιο Ευαγγέλιο στον Ι. Ν. Αγίου Χαραλάμπους στο Χάλκειος της Χίου. Έβαλαν γύρω απο την Αγία Τράπεζα ξερόχορτα και φρύγανα και την έκαψαν.

Πηγή:  apantaortodoxias.blogspot.com και   https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2531458143641129&set=gm.2535096426606533&type=3&theater&ifg=1

Συνάθροιση: Η Χριστιανοφοβία συνεχίζεται αλλά για τον ρατσισμό κατά των Χριστιανών δεν μιλά σχεδόν κανείς. Μονίμως ο Χριστιανισμός διωκόταν διότι είναι η μόνη αλήθεια που καίει τον διάβολο. 

Αλλά πάντα, η ιστορία το απέδειξε, ο λαός του Θεού έβγαινε νικητής. Με όπλα την αγάπη, την ταπείνωση, την ελπίδα, την απόλυτη πίστη στον μόνο σωτήρα μας και Κύριο μας Ιησού. Ο ορθόδοξος Χριστιανισμός δεν πρεσβεύει ιερό πόλεμο και εκδίκηση. Τα όπλα των πιστών Χριστιανών γράφει ο απόστολος Παύλος δεν είναι κοσμικά, είναι πνευματικά.

Οι αληθινοί Χριστιανοί δεν έχουν στα χέρια τους μαχαίρια και όπλα αλλά κρατούν την Αγία Γραφή και το κομβοσχοίνι.

Αμήν!

«Ναι, αυτός έρχεται κάθε βράδυ και κάθεται εδώ στην πέτρα».

 

«Ναι, αυτός έρχεται κάθε βράδυ και κάθεται εδώ στην πέτρα».

... Και όσα και να λένε οι μεγάλοι, οι πολιτικοί και οι ισχυροί, και όσα και να πιστεύει ο κόσμος, εκείνα τα μέρη θα είναι εις αιώνας αιώνων Χριστιανικά.
 

Όταν επήγε ο Γέροντάς μου, ο Μητροπολίτης Ύδρας Ιερόθεος, εις την Σηλυβρία, εις την πατρίδα του Αγίου Νεκταρίου, να βρει κάτι από τον τόπο, από το σπίτι όπου γεννήθηκε αυτός ο μεγάλος θαυματουργός Άγιος του αιώνα μας, έψαχνε, έψαχνε μήπως βρει κάποιο στοιχείο και δυστυχώς, τόσο πολιτισμό έχουν, που τα κατέστρεψαν όλα, τα εξαφάνισαν όλα, τα εξερίζωσαν όλα και σιγά, σιγά, με πολλή υπομονή και ταπείνωση, έμαθε ο ευλογημένος πού ήταν το σπίτι του Αγίου και πήγε να προσκυνήσει στον τόπο. Οι Άγιοι έχουν χάρη, είναι θεοφόροι και γίνονται και οι τόποι τους αγιοβάδιστοι, αγιάζονται και τα δέντρα, και οι πέτρες. 

 

Έψαχνε, λοιπόν, ο Ιερόθεος Ύδρας και του είπε ένας γέρος εκεί Τούρκος:
 

«Παππούλη, εδώ έρχεται το βράδυ και κάθεται ένας γέρος παπάς …»
 

«Πώς είναι, παιδί μου;» ρώτησε ο Δεσπότης και ο Τούρκος τού τον περιέγραψε. Τότε έβγαλε από την τσέπη του την εικόνα του Αγίου, του πολιούχου της Μητροπόλεώς του, και του την έδειξε:
 

«Ναι, αυτός έρχεται κάθε βράδυ και κάθεται εδώ στην πέτρα».
 

Και έσκυψε ο Μητροπολίτης και προσκύνησε την πέτρα, διότι δεν αφήνουν οι Άγιοι τον τόπο τους, επιβλέπουν, σκέπουν, φρουρούν και ευλογούν.

 

Πηγή: apantaortodoxias.blogspot.com

Αιρέσεις και πλάνες εντός της ορθοδοξίας ε'.

 

Αν κάποιος είναι ακατήχητος στην ουσία της πίστεως όπως είναι το 99% των Ελλήνων ορθοδόξων, διατρέχει μεγάλο κίνδυνο αν μείνει ξεκομμένος από την όποια εκκλησιαστική ζωή να πέσει πνευματικά και ν' αποδειχτεί πως η κίνηση του ν' αποτειχιστεί ήταν λάθος, διότι ενώ δεν γνώριζε τα βασικά της πίστης μας, ξαφνικά από ζήλο χωρίς την σωστή γνώση, βρέθηκε πνευματικά μετέωρος κι έπεσε. Πολλοί νομίζουν πως επειδή ξέρουν να κάνουν τον σταυρό τους, πάνε στο ναό και παρακολουθούν τις ακολουθίες, κάνουν νηστεία και μιλούν με τον πνευματικό, είναι μία χαρά. Η Αγία Γραφή άλλα μας λέει, η Φιλοκαλία άλλα μας λέει. Η πίστη μας θέλει σοβαρή κι εσωτερική δουλειά. Με κόπο και πόνο είμαστε αληθινοί πιστοί κι όχι πιστοί του πάσχα, των χριστουγέννων, πιστοί του ημερολογίου, του τάδε πνευματικού που τον θεωρούμε αυθεντία, του τάδε γέροντος, της τάδε ομάδας, πιστοί του νερόβραστου φαγητού, της τυπολατρείας, του νομικισμού.

Άλλο πιστός στον Τριαδικό Θεό, την Αγία Γραφή, την παράδοση των αγίων πατέρων κι άλλο πιστός στον εκάστοτε σύγχρονο ερμηνευτή που ελάχιστη σχέση ίσως έχει με το βιβλικό και φιλοκαλικό πνεύμα.

Άρα το ν' αποτειχιστεί κάποιος ή να μην αποτειχιστεί είν' απόφαση πολύ σοβαρή και πρέπει να ζυγιστεί δέκα φορές και με ταπεινή προσευχή. Διότι μπορεί το διακύβευμα να είν' η αθάνατη ψυχή μας. Εκείνος που χωρίς νά 'χει νικήσει τον παλαιό άνθρωπο της αμαρτίας, αποτειχιστεί και φέρει στον χώρο της αποτείχισης τις πλάνες και τα πάθη του, τελικώς κάνει καλό ή κακό στον εαυτό του και τους υπόλοιπους αποτειχισμένους, που ίσως μολυνθούν απ' τις πλάνες του και την υπέρ-ζηλωτική συμπεριφορά του;

Ένα παράδειγμα, κάποιος ορθόδοξος ακούει για οικουμενισμό, συμπροσευχές μ' απίστους στην Αγία Γραφή βουδιστές, ιουδαίους, μωαμεθανούς, ο πατριάρχης μετέδωσε την θεία κοινωνία σε παπικούς στη Ραβέννα, σύνοδος Κολυμπαρίου, άρνηση ευαγγελίου απ' τον επίσκοπο Αλ/πόλεως Άνθιμο και πόσα άλλα. Αποφασίζει ν' αποτειχιστεί αλλά δεν γνωρίζει την καθολική παράδοση της ορθόδοξης εκκλησίας κι ενώ είν' αποτειχισμένος, στις επαφές του μ' άλλους αποτειχισμένους μιλά γι' άκυρα μυστήρια των επισκόπων που συμπροσεύχονται μ' απίστους, μιλά για δήθεν παπικές εικόνες στην εικονολογική μας παράδοση και καταφέρεται εναντίον αυτών, όπως πχ για την εικόνα της Αγίας Τριάδος που πολλοί αδαείς την θεωρούν αντορθόδοξη. Είναι αποδεδειγμένο πως ο άνθρωπος του παραδείγματος μας έχει αιρετικές θέσεις. Αυτός ο ορθόδοξος θα σωθεί επειδή έκαν' αποτείχιση όταν έχει μέσα του τόσες αιρέσεις κι επιπλέον τις κηρύττει;

Ας μή γελιόμαστε αδελφοί, η αποτείχιση δεν είναι πανάκεια στην σημερινή σκοτεινή περίοδο που διανύουμε. Οι πλάνες κι οι αιρέσεις έχουν γεμίσει την ορθόδοξη εκκλησία και δεν είναι μόνο ο οικουμενισμός απ' τον οποίον πρέπει ν' απέχουμε, αλλά κι απ' όλες τις άλλες πλάνες κι αιρέσεις που δυστυχώς κηρύττονται από αδαείς, δήθεν θεολογούντες, περί ακύρων μυστηρίων, δήθεν παπικών εικόνων, δήθεν σωτηρίων ημερολογίων, κανόνων και παραδόσεων ξένων προς την Γραφή και τους πατέρες, περί σωτηρίας που θα έρθει απ' τα σλαυόφωνα πατριαρχεία τα οποία είναι βουτηγμένα στον οικουμενισμό όσο και τα ελληνόφωνα.

Είμαστε σ' εποχή που οι πλάνες έχουν γεμίσει την ορθοδοξία απ' ανθρώπους πού 'χουν συνείδηση ορθοδόξου. Κι είναι πολύ δύσκολο να πειστούν οι πλανημένοι αδελφοί μας πως δεν είν' αλάθητοι κι αυθεντίες, αλλά κενολογούντες, καινολογούντες κι επικίνδυνοι με τα αιρετικά κηρύγματα τους, τα οποία έχουν μία επικάλυψη αλαθήτου λόγω φήμης των κηρυττόντων. 

Αν δεν μαρτυρείται απ' την Γραφή και την αγία παράδοση ό,τι λέει ο όποιος κήρυκας, όσο φημισμένος κι αν είναι, απορρίπτεται η διδαχή του χωρίς συζήτηση. Προσωπολατρεία στην εκκλησία σημαίνει ειδωλολατρεία. Ένα πρόσωπο μόνο λατρεύουμε, τον αρχηγό της πίστης μας, τον Ιησού και Κύριο μας. Η νουθεσία ως εντολή του Παύλου είναι καθήκον μας, μ' αγάπη κι ευγένια, αλλά κατόπιν αν ο αυθεντίας δεν μεταπείθεται και δεν ταπεινώνεται, τότε τον αφήνουμε και προσευχόμαστε για την αθάνατη ψυχή του. Και δυστυχώς έχουμε γεμίσει από αυθεντίες, αλάθητους γέροντες και πνευματικούς, που δεν γνωρίζουν ούτε την βασική καθημερινή μελέτη των Γραφών.

Πώς θα υπάρξει αναγέννηση του σώματος των πιστών όταν η Γραφή λείπει απ' τα σπίτια των ορθοδόξων κι όταν υπάρχει είναι κάτω από στρώμα σκόνης κάπου σ' ένα συρτάρι ή μία βιβλιοθήκη; Ο άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ μελετούσε κάθ' εβδομάδα την Καινή Διαθήκη. Την τελείωνε και την άρχιζε πάλι την επόμενη, έτσι σ' επτά ημέρες είχε τελειώσει το θεόπνευστο βιβλίο και το ξανάρχιζε. Κι ομολογούσε πως κάθε φορά ανακάλυπτε νέα νοήματα! Όλοι οι άγιοι προτρέπουν τους πιστούς να μελετούν μέρα νύχτα την Αγία Γραφή. Το ίδιο λέμε αλλά κάποιοι αδαείς μας ονομάζουν προτεσταντίζοντες!

Εμείς γενικώς οι ορθόδοξοι, άγευστοι απ' το απύθμενο βάθος του πνεύματος της Γραφής, μιλάμε, δογματίζουμε, αποφαινόμαστε για το ποιά εικόνα πρέπει να έχουμε σπίτι μας και ποιά όχι, ποιό ημερολόγιο δήθεν σώζει και ποιό δήθεν σε πάει στην κόλαση, σαν να ήρθε ο Υιός του Θεού για να μας διδάξει ημερολόγια κι ισημερίες. 

Φανατιζόμαστε γιατί ο δικός μας γέροντας είναι καλός και τα λέει ωραία, οι άλλοι δεν είναι σαν τον δικό μας, διχαζόμαστε για το αν κάποιος κανόνας είναι υποχρεωτικός ή δυνητικός, δογματίζουμε το ένα ή το άλλο, βγάζουμε μολυσμένους, ανθρώπους που δεν έχουν ακούσει ποτέ τί είναι ο οικουμενισμός. Ανεβάζουμε βίντεο μ' ομιλίες εναντίον άλλων θέσεων όταν κι οι δικές μας είναι δηλητηριασμένες απ' άλλες πλάνες που δεν τις βλέπουμε. Το πνευματικό σκοτάδι είναι βαθύ, η νύχτα είναι απόλυτα σκοτεινή και κάποιοι ρασοφόροι κάνουν ό,τι μπορούν για να χειροτερεύουν την κατάσταση. Εξαιρέσεις υπάρχουν; Βεβαίως, πάντα και παντού, εμείς απλώς θίγουμε την γενική κατάσταση που επικρατεί.

Ψυχούλες αναζητούν το βάθος της Γραφής και το πνεύμα των αγίων πατέρων κι οι ποιμένες αντί να μελετούν και να βιώνουν την Γραφή και την Φιλοκαλία ώστε να την μεταδίδουν βιωματικά, αναλίσκονται σε λόγους προσαρμοσμένους στο κοσμικό φρόνημα που έχει κατακτήσει και το ποίμνιο. Διότι κακά τα ψέματα, οι σημερινοί ορθόδοξοι απέχουμε πάρα πολύ απ' τους αδελφούς μας που έζησαν ακόμη και πριν 100 μόλις χρόνια. Δεν ξέρω αν ερχόταν ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς σήμερα σ' ένα μοναστήρι ή σ' ένα ναό κατά την ώρα της κοινής προσευχής τί συμπεράσματα θά 'βγαζε.

Καταλήγοντας λοιπόν όσον αφορά στον κανόνα που άλλοι τον δογματίζουν υποχρεωτικό κι άλλοι δυνητικό, εμείς υποστηρίζουμε πως ο κάθε πιστός αναλόγως των γνώσεων του και της κατανοήσεως πού 'χει για τα γεγονότα, αν κι εφόσον έχει ακούσει γι' αυτά, τότε υποχρεούται ή όχι να αποτειχιστεί. Δεν γίνεται να μείνει σε κοινωνία κάποιος με το πατριαρχείο Κων/πόλεως ή Μόσχας όταν έχει αναζητήσει κι έχει δει με τα μάτια του τα βήματα πού 'χουν κάνει στα σκοτεινά μονοπάτια του οικουμενισμού και της σχετικοποιήσεως της μόνης αλήθειας, του ευαγγελίου του Χριστού. Άπ 'την άλλη τί αποτείχιση υποχρεούται να κάνει κάποιος που δεν γνωρίζει τίποτα για όλ' αυτά; Να αποτειχιστεί χωρίς να ξέρει γιατί κι από τί αποτειχίζεται; Αφού δεν γνωρίζει, δεν έχει καν την συνείδηση της αποτειχίσεως.Τι υποχρέωση λοιπόν έχει;

Οι κανόνες έγιναν για τους ανθρώπους, όχι οι άνθρωποι για τους κανόνες. Πολλοί το ξεχνάμε αυτό.

Αιρέσεις και πλάνες εντός της ορθοδοξίας δ'.

Ο Κύριος Ιησούς και Δημιουργός μας, βάζει στον εκ γενετής τυφλόν λάσπη που έφτιαξε απ' το χώμα και τον σίελο του για να του φτιάξει μάτια. Μας απέδειξε πως μας δημιούργησε από χώμα και στο χώμα θα καταλήξουμε.

Πηγή εικόνος: i.pinimg.com

Πέμπτη πλάνη, η προσπάθεια εκ μέρους εκκλησιαστικών παραγόντων αναγνωρίσεως της εκκλησίας τους απ' το κράτος ως νομικό πρόσωπο. Κάποιοι ταύτισαν τον τίτλο της εκκλησίας τους με σωματείο που φέρει τον ίδιο τίτλο. Η εκκλησία δεν είν' ανθρώπινο εφεύρημα ή ίδρυμα. Αποτελείται από ανθρώπους, αλλά κεφαλή και αρχηγό έχει τον ίδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό, τον Θεάνθρωπο. Χωρίς Χριστό που είναι η κεφαλή του σώματος του, δηλ. της εκκλησίας, δεν μπορεί να υπάρχει εκκλησία. Δεν επιτρέπεται η εκκλησία να δέχεται παρεμβολές απ' την πολιτική εξουσία, ούτε να δέχεται συμπόρευση, μ' όποιον τρόπο, όπως συνέβαινε ενίοτε στην εποχή του αποκαλουμένου βυζαντίου. Δεν υποβιβάζεται σε κρατική εκκλησία κάτω απ' το δόγμα του καισαροπαπισμού, όπως συνέβη δυστυχώς μετά την εθνική επανάσταση του 1821, επί βασιλέως Όθωνος, ούτε μπορεί να ταυτιστεί με νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, σωματείο, μη κερδοσκοπική εταιρία ή κάτι παρόμοιο. Αυτό αποτελεί εκτροπή απ' την βιβλική διδασκαλία περί του σώματος του Χριστού, την εκκλησία του. Δεν συνεπάγεται πως επειδή κάποιοι άνθρωποι μαζεύτηκαν και ίδρυσαν ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου με την ονομασία ''εκκλησία'', αυτομάτως ο Θεός συναινεί κι αυτό το ανθρώπινο ίδρυμα είναι η εκκλησία του Χριστού. 

Ο Θεός έχει δώσει την ελευθερη βούληση στον άνθρωπο κι εκείνος την ασκεί όπως νομίζει. Καμιά ανάγκη όμως δεν έχει το σώμα του Χριστού από αναγνωρίσεις που προέρχονται από ανθρώπους. Βεβαίως κάθε πολίτης, αφού ο Τριαδικός Θεός μας δημιούργησε ελεύθερους και όχι υποχείριά του, μπορεί ν' ασκήσει την ελευθερία του όπως νομίζει. Αλλά ό,τι κάνουμε δεν σημαίνει πως κι ο Θεός το ευλογεί.

Τους τρείς πρώτους αιώνες η εκκλησία δεν είχε καμία νομική υπόσταση στην τότε πολυθεϊστική αυτοκρατορία της Ρώμης. Οι Χριστιανοί μόνο για τ' όνομα τους κάποιες περιόδους κατέληγαν στα κάτεργα με βέβαιο αργό θάνατο απ' τις κακουχίες, ή κατέληγαν στο στόμα των λεόντων κι άλλων θηρίων που έφερναν οι υπεύθυνοι των σταδίων απ' άλλες περιοχές, για να διασκεδάζουν τα δαιμονισμένα πλήθη με θεάματα μονομάχων που σφάζονταν μεταξύ τους, Χριστιανών που άοπλοι γίνονταν τροφή των σαρκοβόρων θηρίων, άλλοι καίγονταν ζωντανοί δημόσια, άλλοι αρνούμενοι να σκοτώσουν άνθρωπο παραδίδονταν στην πολεμική μανία του άγριου μονομάχου αντιπάλου τους, που τους σκότωνε με διάφορους τρόπους, γρήγορα ή αργά. 

Σ' αυτά τα σχεδόν 300 χρόνια η εκκλησία, το σώμα του Ιησού Χριστού, ήταν γεμάτο από αρετές, καρπούς Αγίου Πνεύματος. Τα εκατομμύρια μαρτύρων που τιμούμε, κυρίως εκείνη την χρυσή περίοδο έδωσαν το αίμα τους για την πίστη στον αναστημένο Ιησού. Αυτό είναι απόδειξη ζωντανής εκκλησίας, αυτό είναι ατράνταχτη απόδειξη πως ο πιστός είναι ζωντανό και υγιές μέλος του σώματος του Κυρίου Χριστού μας.

Κατά τον καθηγητή Ανδρούτσο είναι προτεσταντικής εμπνεύσεως η σωματειοποίηση της εκκλησίας.

(Ο καθηγητής της Δογματικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Χρίστος Ανδρούτσος, 1869-1935, στο έργο του ''Εκκλησία εξ απόψεως ορθοδόξου'', σελ. 33-34 γράφει, ''Οι αρχαιότεροι διαμαρτυρόμενοι - Προτεστάνται - απεδέχοντο την περί Εκκλησίας ορθόδοξον έννοιαν, ότι αύτη είναι ίδρυμα θεοσύστατον επί σωτηρία των ανθρώπων ιδρυθέν, υφιστάμενον δε δια τους ανθρώπους, όχι όμως και εκ των ανθρώπων την σύστασιν λαμβάνον. Τουναντίον παρά τοις νεωτέροις διαμαρτυρομένοις ήρξατο υπολαμβάνηται η Εκκλησία ως κοινωνία ανθρωπίνη, ως σωματείον οία και τα άλλα, διαφέρον αυτών κατά τον υπερκόσμιον αυτής σκοπόν. Όπως οι άνθρωποι σχηματίζουν Συλλόγους, ούτω και έχοντες τας αυτάς θρησκευτικάς ανάγκας συνενωθέντες αποτελούν την καλουμένην Εκκλησίαν. Η Εκκλησία γυμνούται ούτω του υπερφυούς αυτής χαρακτήρος, ούσα ουχί πλέον το επί γης σώμα και νύμφη του Χριστού, αλλά κοινωνία ανθρώπων, αι δε άμεσοι ακολουθίαι της τοιαύτης εκδοχής είναι ότι υπάρχουσι πολλαί Εκκλησιαστικαί κοινωνίαι, έχουσαι το αυτό υπάρξεως δικαίωμα...'' Βλέπε στο παρακάτω αναφερθέν βιβλίο στη σελ. 57.

Ο παλαιοημερολογίτης αγιορείτης γέροντας Αυγουστίνος Αγιοβασιλειάτης αναφερόμενος σε μία παλαιοημερολογιτική παράταξη, στο βιβλίο του με τίτλο, ''Η ΣΩΜΑΤΕΙΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΟΣ Η ΑΙΡΕΣΙΣ;'' ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2006, γράφει στη σελ. 58, ''Συμπερασματικώς αποφαινόμεθα ότι η Σωματειοποίησις της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος 1995 είναι: α) Νεωτερισμός πολυκέφαλος, εμφανιζόμενος το πρώτον το έτος (1995), επισήμως εις τους Γνησίους Ορθοδόξους Χριστιανούς και β) Εκκλησιολογική αίρεσις αιρέσεων, πρωτογενής μεν εις την Δύσιν από του έτους 1848, δευτερογενής εις τους Γνησίους Ορθοδόξους Χριστιανούς από της 1ης Σεπτεμβρίου 1995.)

Τα εντός παρενθέσεως εντοπίσαμε και συμφωνούμε, σε παλαιοημερολογιτικό ιστολόγιο άλλης παρατάξεως. Διαβάστε στο παρακάτω σύνδεσμο 

http://eggolpio.blogspot.com/2015/03/blog-post_36.html

Όποιος θελήσει ν' αποτειχιστεί απ' την τοπική του εκκλησία λόγω οικουμενισμού, καταφεύγοντας κάπου αλλού, ας προσευχηθεί ταπεινά στον Κύριο να τον φωτίσει, αν ο λογισμός του είναι Θεού θέλημα ή όχι, πώς να το πράξει και πού να πάει. Είν' επικίνδυνες εποχές και οι πλάνες του διαβόλου έχουν γεμίσει την ευρυτέρα αποκαλούμενη ορθοδοξία.

Έκτη πλάνη ο διχασμός που έχει προκληθεί όσον αφορά στην ερμηνεία του 15ου κανόνος της πρωτοδευτέρας συνόδου επί αγίου Φωτίου του Μεγάλου. Όσοι υποστηρίζουν το υποχρεωτικό του κανόνος, θεωρούν τους υποστηρίζοντες ως δυνητικό τον κανόνα, μολυσμένους απ' την έμμεση κοινωνία τους με τους αιρετικούς, αν έχουμε καταλάβει σωστά, αφού άλλοι με την αποτείχιση τους διακόπτουν τελείως εκκλησιαστική κοινωνία με την αυτοκέφαλη εκκλησία της Ελλάδος κι άλλοι αποτειχίζονται διατηρώντας κάποια εκκλησιαστική κοινωνία. Πηγαίνουν εν ανάγκη για εκκλησιασμό σε ναό που μνημονεύεται επίσκοπος της εκκλησίας της Ελλάδος ή μεταλαμβάνουν ίσως, αν ο αποτειχισμένος ιερέας τους είν' αδύνατον νά 'ρθει να τους μεταδώσει την θεία κοινωνία.

Εμείς δεν θα εισέλθουμε σ' ερμηνεία του κανόνος διότι δεν είμαστε κανονολόγοι, δεν θέλουμε να παρουσιαζόμαστε ως αλάθητοι κήρυκες, δεν είμαστε ειδικοί ωστε να ερμηνεύσουμε τον κανόνα μ' αυθεντία επιστήμονος ή κατ' έμπνευση του Παρακλήτου αφού είμαστε σιχαμένοι αμαρτωλοί. Μόνο κανονολόγοι ή φωτισμένοι ορθόδοξοι πιστοί, πιστεύουμε πως πρέπει ν' αποφαίνονται μ' αυθεντία για ερμηνείες κανόνων. Εννοείται πως κι ο επιστήμονας κανονολόγος θα πρέπει νά 'χει μία χριστιανική ζωή κι ένα υγιές φρόνημα περί ορθοδοξίας για να ερμηνεύσει ορθώς έναν κανόνα.

Θα σταθούμε μόνο στο γεγονός του διχασμού, ο οποίος επέφερε την διάσπαση του αγώνος της αποτειχίσεως. Θα το κάνουμε αυτό μ' αναγκαστική αναφορά στον κανόνα χωρίς να ερμηνεύσουμε αν ο κανόνας είναι υποχρεωτικός ή δυνητικός.

Αν ένας κανόνας είναι υποχρεωτικός τότε όσοι δεν έχουν κάνει αποτείχιση είναι μολυσμένοι κι άρα θα κολαστούν; Ποιός μπορεί να αποφανθεί μ' αυθεντία σ' αυτό το ερώτημα; Η γιαγιά σ' ένα χωριουδάκι της απέραντης επαρχίας μας, που δεν έχει ιδέα τί είν' ο οικουμενισμός και δεν έχει ακούσει τίποτα γιατί δεν έχει διαδίκτυο, δεν διαβάζει εφημερίδες θρησκευτικού περιεχομένου που πωλούνται στα περίπτερα, επειδή δεν έχει αποτειχιστεί, θα κολαστεί γιατί ο κανόνας την υποχρεώνει ν' αποτειχιστεί υπαρχούσης αιρέσεως στο σώμα του Χριστού, την εκκλησία;

Τότε όσοι δεν αποτειχίζονται λόγω αγνοίας, θα κολαστούν ως μολυσμένοι απ' την κοινωνία τους με τον ιερέα, επειδή ο ιερέας μνημονεύει τον επίσκοπο του που ίσως κάποτε ταξίδεψε στο Βέλγιο και συμπροσευχήθηκε με τον παπικό καρδινάλιο και τον διαμαρτυρόμενο πάστορα; Ο Κύριος δεν θα υπολογίσει την άγνοια τους αλλά θα τους κολάσει; 

Εμείς αυτό δεν το πιστεύουμε και δεν μπορούμε να σκεφτούμε πως ο Κύριος μας είναι άδικος, άπαγε της βλασφημίας, ώστε να κολάσει κάποιον επειδή λόγω συνθηκών ή και αγνοίας δεν έκατσε σπίτι του το πάσχα αλλά πήγε να εκκλησιαστεί στον ιερέα του χωριού του ή και να λάβει σώμα και αίμα Κυρίου.

Αν ο κανόνας είναι δυνητικός, δηλ. κάποιος αν θέλει αποτειχίζεται αν δεν θέλει δεν αποτειχίζεται, αφού δεν υπάρχει συνοδική καταδίκη της οικουμενικής αιρετικής κινήσεως και των υποστηρικτών της, τότε όσοι γνωρίζουν τις πνευματικές πτώσεις των θρησκευτικών ταγών, δικαιολογούνται να παραμένουν σε κοινωνία με τον επίσκοπο στην μητρόπολη που υπάγονται; Ειδικώς όταν ο επίσκοπος τους είναι ενεργός στην οικουμενική κίνηση με κείμενα, κηρύγματα και συμπροσευχές; Όταν ο επίσκοπος τους έχει αποκαλέσει ιερό το κοράνιο, που γράφει σ' αυτό πως ο Χριστός δεν είναι Θεός αλλά απλός προφήτης και δεν υπάρχει Αγία Τριάδα; Άπαγε της βλασφημίας. 

Η αποτείχιση κατά την ταπεινή μας άποψη εξαρτάται από πολλούς παράγοντες τους οποίους όσοι έχουν κάνει δόγμα το υποχρεωτικό ή το δυνητικό του κανόνος δεν τους λαμβάνουν υπόψιν πολλές φορές.

Κι όμως, ο σεξουαλικός προσανατολισμός αλλάζει.

Γιώργος Δούκας
 
Έτσι τουλάχιστον ισχυρίζεται η ομοφυλόφιλη καθηγήτρια της αναπτυξιακής ψυχολογίας και ψυχολογίας της υγείας στο Πανεπιστήμιο της Γιούτας, Lisa Diamond, η οποία έχει προκαλέσει ενθουσιασμό αλλά και ανησυχία σε μέλη της ομοφυλοφιλικής κοινότητας.

Μετά από μια δεκαετή μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2009 στο βιβλίο της «Σεξουαλική Ρευστότητα«, που βραβεύτηκε από την Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία, η Diamond τάραξε τα νερά, καθώς αμφισβήτησε την κυρίαρχη άποψη ότι η ομοφυλοφιλία είναι μια κατάσταση που δεν μπορεί να αλλάξει. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο η επιστημονική κοινότητα έχει αρχίσει να αναθεωρεί και ορισμένοι δεν διστάζουν να αποκαλέσουν την γενίκευση της άποψης αυτής ως μύθο.

Η Diamond μελέτησε εκατό γυναίκες για περισσότερα από δέκα χρόνια, καθώς μετέβαιναν από την εφηβεία στην ενηλικότητα και εντόπισε σημαντική μεταβλητότητα του σεξουαλικού προσανατολισμού, καθώς οι γυναίκες της έρευνας ερωτεύονταν διαδοχικά άντρες και γυναίκες, ενώ η σεξουαλική τους ταυτότητα άλλαζε παράλληλα με τις έλξεις τους. Οι μεταβολές αυτές δεν ήταν απαραίτητα πάντα εντυπωσιακές (μια ακραία μετατόπιση από τον ετεροφυλοφιλικό προσανατολισμό στον ομοφυλοφιλικό και το αντίθετο), αλλά επέτρεπαν στο πρόσωπο να αισθανθεί έλξη από περισσότερα φύλα ή ακόμη και από ένα μόνο πρόσωπο, το οποίο δεν χωρούσε προηγουμένως στα πλαίσια της σεξουαλικής του ταυτότητας.

Σε άλλη έρευνά της, η Diamond βρήκε ότι περισσότερες από μία στις τέσσερις γυναίκες που συμμετείχαν εγκατέλειψαν τις ομοφυλοφιλικές/αμφιφυλοφιλικές ταυτότητές τους μέσα σε ένα διάστημα πέντε ετών. Οι μισές εξ αυτών επανέκτησαν ετεροφυλοφιλικές ταυτότητες, ενώ οι μισές απέρριψαν όλους τους ταυτοτικούς προσδιορισμούς. Είναι αξιοσημείωτο μάλιστα ότι αυτές οι γυναίκες δεν διαφέρουν από εκείνες που διατήρησαν τις μη ετεροφυλοφιλικές τους ταυτότητες, ούτε ως προς την ηλικία στην οποία βίωσαν κομβικές εμπειρίες διαμόρφωσης της σεξουαλικής τους ταυτότητας, ούτε ως προς τους παράγοντες που επιτάχυναν την σεξουαλική τους αναζήτηση, ούτε και ως προς την ύπαρξη «ομοφυλοφιλικών ενδείξεων» κατά την παιδική ηλικία.

Παρόμοια μοτίβα, αν και με μικρότερη ένταση εμφανίζονται και στους άντρες. Σε έρευνα της Sabra Katz, καθηγήτριας εφηβικής υγείας στο Πανεπιστήμιο του Harvard, το 52% των μη ετεροφυλόφιλων ανδρών ηλικίας 18-26 ετών, που συμμετέσχε στην έρευνα, ανέφεραν αλλαγές στις σεξουαλικές τους έλξεις, που οδήγησε σχεδόν το 18% των συμμετασχόντων να μεταβάλει την σεξουαλική του ταυτότητα.

Σε μια έρευνά της παρόμοιου σχεδιασμού, η Katz διαπίστωσε ότι η πίστη στη μεταβλητότητα της σεξουαλικότητας αποτελούσε κυρίαρχο χαρακτηριστικό των προσώπων που εμφάνισαν ρευστότητα στις σεξουαλικές τους έλξεις.

Μια άλλη έρευνα της Diamond, βασισμένη σε διαχρονική μελέτη, οδήγησε στο συμπέρασμα ότι η ετεροφυλοφιλική ταυτότητα είναι η πιο σταθερή ταυτότητα (αλλάζει λιγότερο), ενώ η αμφιφυλοφιλική ταυτότητα είναι η πιο ασταθής (αλλάζει περισσότερο), τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Στις γυναίκες, η ομοφυλοφιλική ταυτότητα είναι εξίσου ασταθής με την αμφιφυλοφιλική, ενώ αντίθετα οι άντρες με ομοφυλοφιλική ταυτότητα παρουσιάζουν μικρότερη σεξουαλική ρευστότητα από τους άνδρες με αμφιφυλοφιλική ταυτότητα.

Τέλος, μια αντιπροσωπευτική έρευνα του καθηγητή κοινωνιολογίας του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσυλβάνιας Christopher Scheitle κατέληξε ότι η υψηλότερη θρησκευτικότητα σχετιζόταν με μεγαλύτερη σεξουαλική ρευστότητα στους συμμετέχοντες με ομοφυλοφιλική ταυτότητα. Η τάση αυτή, μάλιστα, επιβεβαιώθηκε ανεξάρτητα από τον συντηρητισμό ή τον φιλελευθερισμό των αντίστοιχων θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Πλέον, έχει αρχίζει να γίνεται σαφής η περιπλοκότητα της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Όπως αναφέρει το πανεπιστήμιο του Stanford, μπορεί μετά από χρόνια, το ίδιο πρόσωπο να δει τις σεξουαλικές, ερωτικές ή αισθητικές έλξεις και ταυτότητές του να αλλάζουν, μετά από εμπειρίες σε ένα διαφορετικό περιβάλλον και αλληλεπίδραση με διαφορετικές κοινότητες, ή ως αποτέλεσμα προσωπικής και πνευματικής αναζήτησης, μιας σημαντικής καθοριστικής σεξουαλικής ή ερωτικής εμπειρίας, προσωπικής επιλογής ή και κάποιου συνδυασμού όλων αυτών ή και για κάποιον τελείως διαφορετικό λόγο.

Για τον λόγο αυτό, η Diamond παρακινεί την ομοφυλοφιλική κοινότητα να εγκαταλείψει τα επιχειρήματά της που στηρίζονται στο αμετάβλητο του σεξουαλικού προσανατολισμού («born this way»), καθώς αυτά καθίστανται πλέον αντιεπιστημονικά, δεδομένων των όσων γνωρίζουμε από τη μελέτη των φυσικών αλλαγών των σεξουαλικών έλξεων ορισμένων προσώπων μέσα στο χρόνο.

Πηγή: omofylofilia.gr

Συνάθροιση: Η θέση μας είναι πως ένας άνθρωπος που βιώνει ομόφυλες έλξεις δεν γεννιέται μ' αυτές, αλλά είτε υποσυνείδητα λόγω βiωμάτων είτε συνειδητά το επιλέγει. Στη δεύτερη περίπτωση πάλι υπάρχει πιθανότητα να έχουν ευθύνη βιώματα κυρίως παιδικής η προεφηβικής ηλικίας. Το παραπάνω άρθρο θέτει τις βάσεις κατά την ταπεινή μας άποψη για μία σειρά λογικών ερωτημάτων που ίσως υπάρχει δυνατότητα να συζητηθούν με μή φανατισμένους συνομιλητές.

Αν κάποιοι ομοφυλόφιλοι αλλάζουν ερωτικές προτιμήσεις ανάμεσα στα δύο φύλα και πολλοί εξ αυτών από ομοφυλόφιλοι στρέφονται μόνιμα στην ετεροφυλοφιλία, πώς μπορούμε να ισχυριστούμε πως γεννήθηκαν ομοφυλόφιλοι αφού οι ίδιοι επέλεξαν κάποια στιγμή να στραφούν στο άλλο φύλο; 

Κάποιος που γεννιέται με προδιαγεγραμμένο σεξουαλικό προσανατολισμό δεν είναι δυνατόν, αφού εκ γενετής είν' έτσι η σεξουαλικότητα του, να την αλλάξει. Άρα μήπως τελικά η γνώμη πολλών, πως οι ομοφυλόφιλοι έτσι γεννιούνται, είναι λάθος; Μήπως η άποψη της επιστημονικής κοινότητος μέχρι το 1973 ήταν η ορθή;

Παρακάτω μερικά βίντεο μ' ομιλίες πρώην ομοφυλοφίλων που ελευθερώθηκαν, με την στροφή τους στον Χριστό, απ' το πάθος τους. 

https://www.youtube.com/watch?v=rp8cOEy2664&t=3s

https://www.youtube.com/watch?v=DuFWJsJCBPM

https://www.youtube.com/watch?v=s-9X6X5aFKo&t=4s