Ο Κύριος Ιησούς και Δημιουργός μας, βάζει στον εκ γενετής τυφλόν λάσπη που έφτιαξε απ' το χώμα και τον σίελο του για να του φτιάξει μάτια. Μας απέδειξε πως μας δημιούργησε από χώμα και στο χώμα θα καταλήξουμε.
Πηγή εικόνος: i.pinimg.com
Πέμπτη πλάνη, η προσπάθεια εκ μέρους εκκλησιαστικών παραγόντων αναγνωρίσεως της εκκλησίας τους απ' το κράτος ως νομικό πρόσωπο. Κάποιοι ταύτισαν τον τίτλο της εκκλησίας τους με σωματείο που φέρει τον ίδιο τίτλο. Η εκκλησία δεν είν' ανθρώπινο εφεύρημα ή ίδρυμα. Αποτελείται από ανθρώπους, αλλά κεφαλή και αρχηγό έχει τον ίδιο τον Κύριο Ιησού Χριστό, τον Θεάνθρωπο. Χωρίς Χριστό που είναι η κεφαλή του σώματος του, δηλ. της εκκλησίας, δεν μπορεί να υπάρχει εκκλησία. Δεν επιτρέπεται η εκκλησία να δέχεται παρεμβολές απ' την πολιτική εξουσία, ούτε να δέχεται συμπόρευση, μ' όποιον τρόπο, όπως συνέβαινε ενίοτε στην εποχή του αποκαλουμένου βυζαντίου. Δεν υποβιβάζεται σε κρατική εκκλησία κάτω απ' το δόγμα του καισαροπαπισμού, όπως συνέβη δυστυχώς μετά την εθνική επανάσταση του 1821, επί βασιλέως Όθωνος, ούτε μπορεί να ταυτιστεί με νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, σωματείο, μη κερδοσκοπική εταιρία ή κάτι παρόμοιο. Αυτό αποτελεί εκτροπή απ' την βιβλική διδασκαλία περί του σώματος του Χριστού, την εκκλησία του. Δεν συνεπάγεται πως επειδή κάποιοι άνθρωποι μαζεύτηκαν και ίδρυσαν ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου με την ονομασία ''εκκλησία'', αυτομάτως ο Θεός συναινεί κι αυτό το ανθρώπινο ίδρυμα είναι η εκκλησία του Χριστού.
Ο Θεός έχει δώσει την ελευθερη βούληση στον άνθρωπο κι εκείνος την ασκεί όπως νομίζει. Καμιά ανάγκη όμως δεν έχει το σώμα του Χριστού από αναγνωρίσεις που προέρχονται από ανθρώπους. Βεβαίως κάθε πολίτης, αφού ο Τριαδικός Θεός μας δημιούργησε ελεύθερους και όχι υποχείριά του, μπορεί ν' ασκήσει την ελευθερία του όπως νομίζει. Αλλά ό,τι κάνουμε δεν σημαίνει πως κι ο Θεός το ευλογεί.
Τους τρείς πρώτους αιώνες η εκκλησία δεν είχε καμία νομική υπόσταση στην τότε πολυθεϊστική αυτοκρατορία της Ρώμης. Οι Χριστιανοί μόνο για τ' όνομα τους κάποιες περιόδους κατέληγαν στα κάτεργα με βέβαιο αργό θάνατο απ' τις κακουχίες, ή κατέληγαν στο στόμα των λεόντων κι άλλων θηρίων που έφερναν οι υπεύθυνοι των σταδίων απ' άλλες περιοχές, για να διασκεδάζουν τα δαιμονισμένα πλήθη με θεάματα μονομάχων που σφάζονταν μεταξύ τους, Χριστιανών που άοπλοι γίνονταν τροφή των σαρκοβόρων θηρίων, άλλοι καίγονταν ζωντανοί δημόσια, άλλοι αρνούμενοι να σκοτώσουν άνθρωπο παραδίδονταν στην πολεμική μανία του άγριου μονομάχου αντιπάλου τους, που τους σκότωνε με διάφορους τρόπους, γρήγορα ή αργά.
Σ' αυτά τα σχεδόν 300 χρόνια η εκκλησία, το σώμα του Ιησού Χριστού, ήταν γεμάτο από αρετές, καρπούς Αγίου Πνεύματος. Τα εκατομμύρια μαρτύρων που τιμούμε, κυρίως εκείνη την χρυσή περίοδο έδωσαν το αίμα τους για την πίστη στον αναστημένο Ιησού. Αυτό είναι απόδειξη ζωντανής εκκλησίας, αυτό είναι ατράνταχτη απόδειξη πως ο πιστός είναι ζωντανό και υγιές μέλος του σώματος του Κυρίου Χριστού μας.
Κατά τον καθηγητή Ανδρούτσο είναι προτεσταντικής εμπνεύσεως η σωματειοποίηση της εκκλησίας.
(Ο καθηγητής της Δογματικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Χρίστος Ανδρούτσος, 1869-1935, στο έργο του ''Εκκλησία εξ απόψεως ορθοδόξου'', σελ. 33-34 γράφει, ''Οι αρχαιότεροι διαμαρτυρόμενοι - Προτεστάνται - απεδέχοντο την περί Εκκλησίας ορθόδοξον έννοιαν, ότι αύτη είναι ίδρυμα θεοσύστατον επί σωτηρία των ανθρώπων ιδρυθέν, υφιστάμενον δε δια τους ανθρώπους, όχι όμως και εκ των ανθρώπων την σύστασιν λαμβάνον. Τουναντίον παρά τοις νεωτέροις διαμαρτυρομένοις ήρξατο υπολαμβάνηται η Εκκλησία ως κοινωνία ανθρωπίνη, ως σωματείον οία και τα άλλα, διαφέρον αυτών κατά τον υπερκόσμιον αυτής σκοπόν. Όπως οι άνθρωποι σχηματίζουν Συλλόγους, ούτω και έχοντες τας αυτάς θρησκευτικάς ανάγκας συνενωθέντες αποτελούν την καλουμένην Εκκλησίαν. Η Εκκλησία γυμνούται ούτω του υπερφυούς αυτής χαρακτήρος, ούσα ουχί πλέον το επί γης σώμα και νύμφη του Χριστού, αλλά κοινωνία ανθρώπων, αι δε άμεσοι ακολουθίαι της τοιαύτης εκδοχής είναι ότι υπάρχουσι πολλαί Εκκλησιαστικαί κοινωνίαι, έχουσαι το αυτό υπάρξεως δικαίωμα...'' Βλέπε στο παρακάτω αναφερθέν βιβλίο στη σελ. 57.
Ο παλαιοημερολογίτης αγιορείτης γέροντας Αυγουστίνος Αγιοβασιλειάτης αναφερόμενος σε μία παλαιοημερολογιτική παράταξη, στο βιβλίο του με τίτλο, ''Η ΣΩΜΑΤΕΙΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Γ.Ο.Χ. ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΩΤΕΡΙΣΜΟΣ Η ΑΙΡΕΣΙΣ;'' ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 2006, γράφει στη σελ. 58, ''Συμπερασματικώς αποφαινόμεθα ότι η Σωματειοποίησις της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος 1995 είναι: α) Νεωτερισμός πολυκέφαλος, εμφανιζόμενος το πρώτον το έτος (1995), επισήμως εις τους Γνησίους Ορθοδόξους Χριστιανούς και β) Εκκλησιολογική αίρεσις αιρέσεων, πρωτογενής μεν εις την Δύσιν από του έτους 1848, δευτερογενής εις τους Γνησίους Ορθοδόξους Χριστιανούς από της 1ης Σεπτεμβρίου 1995.)
Τα εντός παρενθέσεως εντοπίσαμε και συμφωνούμε, σε παλαιοημερολογιτικό ιστολόγιο άλλης παρατάξεως. Διαβάστε στο παρακάτω σύνδεσμο
http://eggolpio.blogspot.com/2015/03/blog-post_36.html
Όποιος θελήσει ν' αποτειχιστεί απ' την τοπική του εκκλησία λόγω οικουμενισμού, καταφεύγοντας κάπου αλλού, ας προσευχηθεί ταπεινά στον Κύριο να τον φωτίσει, αν ο λογισμός του είναι Θεού θέλημα ή όχι, πώς να το πράξει και πού να πάει. Είν' επικίνδυνες εποχές και οι πλάνες του διαβόλου έχουν γεμίσει την ευρυτέρα αποκαλούμενη ορθοδοξία.
Έκτη πλάνη ο διχασμός που έχει προκληθεί όσον αφορά στην ερμηνεία του 15ου κανόνος της πρωτοδευτέρας συνόδου επί αγίου Φωτίου του Μεγάλου. Όσοι υποστηρίζουν το υποχρεωτικό του κανόνος, θεωρούν τους υποστηρίζοντες ως δυνητικό τον κανόνα, μολυσμένους απ' την έμμεση κοινωνία τους με τους αιρετικούς, αν έχουμε καταλάβει σωστά, αφού άλλοι με την αποτείχιση τους διακόπτουν τελείως εκκλησιαστική κοινωνία με την αυτοκέφαλη εκκλησία της Ελλάδος κι άλλοι αποτειχίζονται διατηρώντας κάποια εκκλησιαστική κοινωνία. Πηγαίνουν εν ανάγκη για εκκλησιασμό σε ναό που μνημονεύεται επίσκοπος της εκκλησίας της Ελλάδος ή μεταλαμβάνουν ίσως, αν ο αποτειχισμένος ιερέας τους είν' αδύνατον νά 'ρθει να τους μεταδώσει την θεία κοινωνία.
Εμείς δεν θα εισέλθουμε σ' ερμηνεία του κανόνος διότι δεν είμαστε κανονολόγοι, δεν θέλουμε να παρουσιαζόμαστε ως αλάθητοι κήρυκες, δεν είμαστε ειδικοί ωστε να ερμηνεύσουμε τον κανόνα μ' αυθεντία επιστήμονος ή κατ' έμπνευση του Παρακλήτου αφού είμαστε σιχαμένοι αμαρτωλοί. Μόνο κανονολόγοι ή φωτισμένοι ορθόδοξοι πιστοί, πιστεύουμε πως πρέπει ν' αποφαίνονται μ' αυθεντία για ερμηνείες κανόνων. Εννοείται πως κι ο επιστήμονας κανονολόγος θα πρέπει νά 'χει μία χριστιανική ζωή κι ένα υγιές φρόνημα περί ορθοδοξίας για να ερμηνεύσει ορθώς έναν κανόνα.
Θα σταθούμε μόνο στο γεγονός του διχασμού, ο οποίος επέφερε την διάσπαση του αγώνος της αποτειχίσεως. Θα το κάνουμε αυτό μ' αναγκαστική αναφορά στον κανόνα χωρίς να ερμηνεύσουμε αν ο κανόνας είναι υποχρεωτικός ή δυνητικός.
Αν ένας κανόνας είναι υποχρεωτικός τότε όσοι δεν έχουν κάνει αποτείχιση είναι μολυσμένοι κι άρα θα κολαστούν; Ποιός μπορεί να αποφανθεί μ' αυθεντία σ' αυτό το ερώτημα; Η γιαγιά σ' ένα χωριουδάκι της απέραντης επαρχίας μας, που δεν έχει ιδέα τί είν' ο οικουμενισμός και δεν έχει ακούσει τίποτα γιατί δεν έχει διαδίκτυο, δεν διαβάζει εφημερίδες θρησκευτικού περιεχομένου που πωλούνται στα περίπτερα, επειδή δεν έχει αποτειχιστεί, θα κολαστεί γιατί ο κανόνας την υποχρεώνει ν' αποτειχιστεί υπαρχούσης αιρέσεως στο σώμα του Χριστού, την εκκλησία;
Τότε όσοι δεν αποτειχίζονται λόγω αγνοίας, θα κολαστούν ως μολυσμένοι απ' την κοινωνία τους με τον ιερέα, επειδή ο ιερέας μνημονεύει τον επίσκοπο του που ίσως κάποτε ταξίδεψε στο Βέλγιο και συμπροσευχήθηκε με τον παπικό καρδινάλιο και τον διαμαρτυρόμενο πάστορα; Ο Κύριος δεν θα υπολογίσει την άγνοια τους αλλά θα τους κολάσει;
Εμείς αυτό δεν το πιστεύουμε και δεν μπορούμε να σκεφτούμε πως ο Κύριος μας είναι άδικος, άπαγε της βλασφημίας, ώστε να κολάσει κάποιον επειδή λόγω συνθηκών ή και αγνοίας δεν έκατσε σπίτι του το πάσχα αλλά πήγε να εκκλησιαστεί στον ιερέα του χωριού του ή και να λάβει σώμα και αίμα Κυρίου.
Αν ο κανόνας είναι δυνητικός, δηλ. κάποιος αν θέλει αποτειχίζεται αν δεν θέλει δεν αποτειχίζεται, αφού δεν υπάρχει συνοδική καταδίκη της οικουμενικής αιρετικής κινήσεως και των υποστηρικτών της, τότε όσοι γνωρίζουν τις πνευματικές πτώσεις των θρησκευτικών ταγών, δικαιολογούνται να παραμένουν σε κοινωνία με τον επίσκοπο στην μητρόπολη που υπάγονται; Ειδικώς όταν ο επίσκοπος τους είναι ενεργός στην οικουμενική κίνηση με κείμενα, κηρύγματα και συμπροσευχές; Όταν ο επίσκοπος τους έχει αποκαλέσει ιερό το κοράνιο, που γράφει σ' αυτό πως ο Χριστός δεν είναι Θεός αλλά απλός προφήτης και δεν υπάρχει Αγία Τριάδα; Άπαγε της βλασφημίας.
Η αποτείχιση κατά την ταπεινή μας άποψη εξαρτάται από πολλούς παράγοντες τους οποίους όσοι έχουν κάνει δόγμα το υποχρεωτικό ή το δυνητικό του κανόνος δεν τους λαμβάνουν υπόψιν πολλές φορές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου