Τέταρτη πλάνη η εικονομαχία. Απ' την δεκαετία του 1950 εμφανίστηκε η νέα κενολογία της ορθοδόξου εικόνος. Στο Παρίσι ένας αγιογράφος, ο Λεωνίδας Αλεξάντροβιτς Ουσπένσκυ, 1902-1987, διατύπωσε τις αιρετικές εικονομαχικές ιδέες πως δήθεν η ιερή εικόνα της Αγίας Τριάδος και της Αναστάσεως εκ του τάφου του Κυρίου μας, δεν είναι ορθόδοξες αλλά δυτικής προελεύσεως. Πατερικές μαρτυρίες δεν έχουν δημοσιευτεί για όσα διατύπωσε ο αγιογράφος Ουσπένσκυ, αλλ' όπως μ' όλες τις πλάνες σχεδόν, έτσι κι αυτή εξαπλώθηκε και στον ελληνικό χώρο, στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη.
Έτσι η εικόνα της Αγίας Τριάδος συκοφαντήθηκε ως παπική διότι δήθεν διδάσκει το φιλιόκβε, αιρετική γιατί δήθεν διδάσκει τον αρειανισμό, υποτίθεται πως υποβιβάζει το Άγιο Πνεύμα και μάλιστα κάποιος ρασοφόρος είχε πει κάποτε σε μία ομιλία του ''θα έχουμε λοιπόν στα σπίτια μας εικόνα της Αγίας Τριάδος που να παρουσιάζει το φιλιόκβε;''
Εγείρεται το ερώτημα με βάση την απορία του εν λόγω ρασοφόρου, για να μην την έχουμε τί έπρεπε να κάνουμε, να την πετάξουμε; Άπαγε της βλασφημίας. Εικόνες πετούσαν οι εικονομάχοι και οι σημερινοί διαμαρτυρόμενοι που τις θεωρούν είδωλα. Ποιός άγιος ή άγιοι τόλμησαν να πουν ποτέ πως η εικόνα αυτή παρουσιάζει το φιλιόκβε; Πού το είδαν γραμμένο οι νέοι εικονολόγοι και το υποστηρίζουν; Ποιός άγιος ή άγιοι τόλμησαν να υποστηρίξουν ποτέ πως η εικόνα αυτή διδάσκει το αρειανικό δόγμα, ότι ο Υιός είναι νεότερος απ' τον Πατέρα και άρα κτίσμα του; Δεν έχουμε διαβάσει ποτέ και πουθενά άγιοι της ορθόδοξης εκκλησίας να γράφουν τέτοιες ερμηνείες για την απεικόνιση της Αγίας Τριάδος. Ερμηνείες, που οι νέοι δήθεν θεολογούντες γύρω απ' τις εικόνες, δεν μας λένε από πού δανείστηκαν τέτοια επιχειρήματα. Πώς έβγαλαν τέτοια συμπεράσματα αφού δεν έχουμε αγίους πατέρες να υποστηρίζουν τα ίδια; Αν υπάρχουν πατέρες που νά 'χουν τις απόψεις των νέοεικονομάχων να μας τις παρουσιάσουν.
Η μεγάλη αίρεση της εικονομαχίας, αναβίωσε στον αιώνα της αποστασίας απ' την ορθόδοξη βιβλική αλήθεια. Στον αιώνα που οι ποιμένες απομακρύνθηκαν ακόμα πιο πολύ απ' την φιλοκαλική παράδοση για το εσωτερικό νόημα του ευαγγελίου. Πολλοί κήρυκες, δυστυχώς και ρασοφόροι, εμφανιζόμενοι ή νομιζόμενοι ως γνώστες λόγω πτυχίων ή ονόματος, έχουν πλανηθεί κι αποπροσανατολίζουν το ποίμνιο του Χριστού σ' αιρέσεις πού 'χουν αναθέματα από οικουμενικές συνόδους. Η αίρεση της εικονομαχίας έχει αναθέματα απ' την 7η οικουμενική. Είτε κάποιος απορρίπτει μία, δύο ή όλες τις εικόνες, εικονομάχος είναι όσο δεν μετανοεί στηριζόμενος στην ''αυθεντία'' του.
Η μεγάλη πτώση είναι πως σχεδόν όλες οι αιρέσεις που έχουν εμφανιστεί στον εικοστό αιώνα γεννήθηκαν απ' τους ρασοφόρους. Εκείνοι που θα έπρεπε να είν' απλανείς πνευματικοί οδηγοί, δηλ. οδηγοί χωρίς πλάνες, δυστυχώς είναι οδηγοί με πλάνες. Ευτυχώς όχι όλοι. Εξαιρέσεις, το λέμε, υπάρχουν παντού και πάντα.
Μετά από νουθεσία μ' αγάπη και πραότητα πρέπει να φεύγουμε μακρυά απ' ορθοδόξους επιμένοντες στην εικονομαχική αυτή διδασκαλία, είτε είναι στις επίσημες τοπικές ορθόδοξες εκκλησίες είτε σ' όποιον άλλον αντιοικουμενιστικό χώρο. Διότι το δηλητήριο της εικονομαχίας έχει εισχωρήσει σχεδόν παντού όπως και της αγιομαχίας. Αλλά η εικονομαχία έχει λάβει διαστάσεις τραγικές.
Πηγή: fdathanasiou.files.wordpress.com
Άλλη μία εικόνα που οι νεοεικονομάχοι δεν αποδέχονται ως ορθόδοξη. Η ανάσταση του Χριστού εκ του τάφου. Φτάνουν κάποιοι στο σημείο να υποστηρίζουν πως εικονίζει ένα γεγονός που κανείς δεν είδε! Το γεγονός της εις Άδου καθόδου ποιός το είδε; Αλλά το εικονίζουμε.
Άλλοι πλανημένοι εικονομάχοι κατά της εικόνος της Αγίας Τριάδος, υποστηρίζουν πως στο όραμα του προφήτου Δανιήλ μόνο ο Χριστός εμφανίστηκε, Δανιήλ 9: 9-14. Ο προφήτης όμως μιλά στ' όραμα του για δύο πρόσωπα, πώς είναι δυνατόν και τα δύο πρόσωπα να είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού Πατρός; Λένε κάποιοι εικονομάχοι πως στο όραμα είν' ο Υιός του ανθρώπου ο οποίος πηγαίνει προς τον εαυτό του ως Υιό του Θεού, δηλ. ο Χριστός πηγαίνει προς την θεία δόξα του. Ερμηνεία που δεν συναντάται πουθενά στην πατερική γραμματεία. Είν' αντορθόδοξη διότι τ' όνομα ''Παλαιός των Ημερών'' οι νεοεικονομάχοι τ' αποδίδουν μόνο στον Υιό και Λόγο του Πατρός. Δογματοποιούν κάτι που οι πατέρες δεν αναφέρουν ως δόγμα. Είναι θεολογικώς γνωστό και βέβαιο πως τ' όνομα ''Παλαιός των Ημερών'' είναι κοινό όνομα και των τριών ομοουσίων υποστάσεων του ενός Θεού.
Ορθοδόξως και βιβλικώς, ερμηνεύει ο άγιος μάρτυρας του Χριστού Ιππόλυτος, P.G. του Migne, τόμος 10, σελ. 637, Ιππολύτου εις τον Δανιήλ, πως ο Παλαιός των Ημερών που εμφανίστηκε στ' όραμα του Δανιήλ είν' ο Πατέρας, όχι ο Υιός όπως υποστηρίζουν κάποιοι πλανημένοι εικονομάχοι. Δεν λέει ο άγιος Ιππόλυτος πως μόνο ο Πατέρας είν' ο Παλαιός των Ημερών ή μόνο ο Υιός ή μόνο το Άγιο Πνεύμα, αλλά λέει πως στο συγκεκριμένο όραμα είν' ο Πατέρας.
Στ' όραμα του αγίου μάρτυρος Στεφάνου έχουμε την ενατένιση του Θεού Πατρός και του Ιησού Χριστού, όταν ο μάρτυρας ήταν πλήρης Αγίου Πνεύματος. Ο θεόπνευστος πατέρας Γρηγόριος ο Παλαμάς, λέει πως ο πρωτομάρτυρας Στέφανος είδε τον Χριστό και τον Πατέρα του, διότι ο αόρατος Θεός γίνεται ορατός από 'κείνους πού χουν καθαρή καρδιά. Και ρωτά ο άγιος, πώς είδε ο μάρτυρας τον αόρατο Θεό; Κι απαντά ο ίδιος, τον είδε πνευματικώς! Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, ΕΠΕ 2, 212 και 2, 214.
Εκείνοι που υποστηρίζουν πως μόνο μία εικόνα Αγίας Τριάδος υπάρχει στην ορθόδοξη εκκλησία, πως κανείς δεν είδε ποτέ τον Θεό Πατέρα, πρέπει να μελετήσουν σοβαρώς και να ταπεινωθούν για το λάθος τους, διότι στα πρακτικά της 7ης οικουμενικής στο 2ο τόμο, σελ. 883, γράφουν οι άγιοι πατέρες, ''Πιστεύοντες εις ένα Θεόν εν Τριάδι ανυμνούμενον, τας τιμίας αυτού εικόνας ασπαζόμεθα''.
Αν έγραφε ''την τιμία αυτού εικόνα'', δηλ. στον ενικό αριθμό τότε θα μπορούσαν ίσως να στηρίξουν το ιδεολόγημα τους περί μίας μόνο εικόνος της Αγίας Τριάδος στον χώρο της ορθοδόξου εκκλησίας. Αλλά τα πρακτικά αναφέρουν πως στην εποχή της 7ης οικουμενικής υπήρχαν όχι μία, αλλά περισσότερες απεικονίσεις της Αγίας Τριάδος. Οπότε ασφαλώς οι νέοι εικονολόγοι είναι μακρυά απ' το πνεύμα της Αγίας Γραφής, όπως ερμηνεύουν τα οράματα της οι άγιοι πατέρες και μακρυά απ' το πνεύμα της 7ης οικουμενικής η οποία μακαρίζει κι όσους ζωγραφίζουν και τιμούν τις προφητικές οράσεις, βλέπετε Ιωάννου Καρμίρη, ''Τα δογματικά και συμβολικά μνημεία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας'', Αθήναι, 1960, τόμος Α', σελ. 245.
Όσοι πεπλανημένως υποστηρίζουν πως το Άγιο Πνεύμα υποβιβάζεται εικονιζόμενο στην εικόνα της Αγίας Τριάδος, πρέπει να μας πουν πού βρήκαν στους πατέρες αυτήν την μαρτυρία, γιατί αν είναι δική τους τότε δεν μας ενδιαφέρει καθόλου, ως νέο εφεύρημα ανθρωπίνου λογικής και φαντασίας. Ποτέ δεν διαβάσαμε κάτι τέτοιο σε κείμενα οικουμενικής συνόδου.
Όσοι πάλι λένε πως απαγορεύεται γενικώς η απεικόνιση ως περιστεράς του Αγίου Πνεύματος, να μελετήσουν και να ταπεινωθούν αναγνωρίζοντας το λάθος τους, διότι η εκκλησία έχει καταδικάσει όποιον απαγορεύει την απεικόνιση του Παρακλήτου εν είδει περιστεράς. Ιστορικό παράδειγμα κάποιος Ξενίας, ο οποίος έλεγε πως είναι νηπιώδους γνώσεως να ζωγραφίζεται το Άγιο Πνεύμα εν είδει περιστεράς. Η 7η οικουμενική στην 5η πράξη, σελ. 819, του 2ου τόμου των συνοδικών, αναθεμάτισε τον Ξενία μαζί με τους λοιπούς εικονομάχους.
Όσοι πάλι υποστηρίζουν πως το Άγιο Πνεύμα επιτρέπεται να εικονίζεται μόνο στην βάπτιση του Κυρίου μας, να μας υποδείξουν πού στηρίζουν βιβλικώς ή πατερικώς την ερμηνεία αυτή. Τέτοια πράγματα εμείς τόσα χρόνια δεν διαβάσαμε σε ερμηνείες αγίων πατέρων και κείμενα οικουμενικών συνόδων. Παρακαλώ δείξτε μας τις απόψεις σας μέσα απ' τη Γραφή ή τις οικουμενικές συνόδους.
Ας προσέξουν όσοι θέλουν να ξεφύγουν απ' την αίρεση του οικουμενισμού, αποτειχιζόμενοι απ' την τοπική τους εκκλησία, μην βρεθούν σε κοινωνία με εικονομάχους ή αγιομάχους ή ασχολουμένους με ημερολόγια και παρατάξεις. Όποιος αποτειχίζεται απ' την τοπική του εκκλησία, μητρόπολη, πατριαρχείο, αυτοκέφαλη εκκλησία, πρέπει χωρίς δισταγμό αλλά μ' ευγένια να ρωτά τον ρασοφόρο που έρχεται σ' επαφή, πριν έρθει σε κοινωνία μαζί του, τί φρονεί γύρω απ' όσα γράφουμε κι όσα ακόμα θα γράψουμε.
Αυτό πρέπει να κάνει ο πιστός κι άδολος Χριστιανός που νοιάζεται για την ψυχή του, αν δεν θέλει να πέσει σ' αιρέσεις και πλάνες δεχόμενος όσα του λέει ο ρασοφόρος ομιλητής, ή να μην βρεθεί σ' εκκλησιαστική κοινωνία με κάποιον που εμφανίζεται παραδοσιακός κι αντιοικουμενιστής, αλλά έχει άλλα πνευματικά προβλήματα, όπως όσα έχουμε αναφέρει και θ' αναφέρουμε παρακάτω.
Η τακτική αυτή είναι η παράδοση των αγίων αποστόλων, όπου γράφεται καθαρά στην Γραφή πως δεν πρέπει να λέμε χαίρε σ' όποιον κήρυκα δεν φέρει την σωστή διδασκαλία. Αυτή η στάση δεν είναι και δεν πρέπει να είν' αποτέλεσμα φανατισμού, μίσους και υπερηφανείας, αλλά ένδειξη διαμαρτυρίας με σκοπό τον σωφρονισμό του πλανημένου συνανθρώπου μας. Μετά από δύο νουθεσίες ευγενικές, με πραότητα και ουσιαστική εκδήλωση αγάπης, αν ο πλανημένος αδελφός επιμένει, τον αφήνουμε κι αρχίζουμε προσευχή για να μαλακώσει η καρδιά του και να δεχτεί την ορθή βιβλική διδασκαλία. Σκεπτόμενοι πάντοτε πως κι εμείς κάποια στιγμή μπορεί να πέσουμε σ' αίρεση ή πλάνη ή σχίσμα.
Δεν είν' απρεπές κι ένδειξη αγένειας η εξέταση των φρονημάτων του ρασοφόρου που είναι αντιοικουμενιστής ή οικουμενιστής. Το συμβουλεύει και σε μία του επιστολή ο όσιος Θεόδωρος ο Στουδίτης στον τόμο 99 της P.G. του Migne. Πρέπει να ερευνούμε με σοβαρότητα και χωρίς ύφος ανακριτικό τον ρασοφόρο που συναντούμε προς πνευματική κοινωνία ώστε να δούμε αν φρονούμε τα ίδια. Πόσο μάλλον σήμερα πρέπει να προσέχουμε, αφού κυκλοφορούν πολλές πλάνες εμπνευσμένες απ' τον εχθρό του ανθρώπου, τον σατανά;
Εμείς οι ορθόδοξοι δεν έχουμε και δεν πρέπει να έχουμε την νοοτροπία πιστών άλλων θρησκειών, που έχουν τους γκουρού και τους προσκυνούν. Οι ρασοφόροι είναι οδηγοί και πνευματικοί σύμβουλοι εφόσον είναι συνεπείς σε όσα γράφει η Γραφή, οι οικουμενικές σύνοδοι και η πατερική διδαχή που συμφωνεί με την Γραφή. Οι ορθόδοξοι ρασοφόροι δεν είναι γκουρού να τους ακολουθούμε τυφλά επειδή φορούν το τίμιο ράσο. Άνθρωποι ειναι κι αυτοί και παγιδεύονται απ' τον διάβολο, αγάπη χρειάζονται και πολλή προσευχή να ξεφύγουν απ' τα δίχτυα του εχθρού.
Έχουμε πολλά παραδείγματα αγίων που είχαν πέσει σ' αιρέσεις και πλάνες. Ο άγιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης ήταν για κάποιο χρονικό διάστημα μονοφυσίτης, ο άγιος Ιωαννίκιος ο Μέγας ήταν εικονομάχος για κάποιο καιρό, ο απόστολος Πέτρος αρνήθηκε με όρκο πως δεν γνώριζε τον δάσκαλο του Ιησού, τον Χριστό μας, γιατί φοβήθηκε. Ήταν μαζί του τρία χρόνια, έκανε θαύματα κι ο ίδιος σταλμένος απ' τον Κύριο, είδε όσα είχε κάνει ο δάσκαλος του. Ήταν εκεί όταν ανέστησε τον μοναχογιό της χήρας, όταν ανέστησε τον Λάζαρο, όταν ανέστησε το δωδεκάχρονο κορίτσι, όταν έκανε τα λίγα ψωμιά και ψάρια, τροφή για χιλιάδες λαό! Κι όμως τον αρνήθηκε. Ο προφητάναξ Δαυίδ, έκανε δύο μεγάλα αμαρτήματα, μοιχεία και φόνο.
Η Γραφή δεν κρύβει τις αμαρτίες των αγίων προσώπων για τα οποία γράφει και η εκκλησιαστική ιστορία δεν κρύβει τα λάθη των αγίων και των κληρικών εν γένει. Αυτό θέλει ο Θεός για να μην νομίζουμε πως έχουμε να κάνουμε με επίγειους θεούς που πρέπει να τους προσκυνάμε και να τους ακολουθούμε τυφλά σαν να είναι αλάθητοι πάπες.
Μετά την μετάνοια για την πλάνη μας ας ακολουθήσει το πικρό κλάμα του Δαυίδ και του Πέτρου. Δυστυχώς σήμερα πολλοί επιμένουν και νομίζουν πως είναι απλανείς οδηγοί.
Εξετάζουμε όσα διδάσκουν και κάνουν οι ρασοφόροι και τότε με πνεύμα ταπεινώσεως κι αυτογνωσίας της αμαρτωλότητος μας, ερχόμαστε σε κοινωνία με όποιον δεν είναι πλανημένος σε κάποιο ορθόδοξο δόγμα ή ορθόδοξη πατερική διδασκαλία.
Πηγή εικόνος: fdathanasiou.files.wordpress.com
Η ιερή εικόνα της Αγίας Τριάδος που υπάρχει στην ορθόδοξη εικονογραφία πριν τη εβδόμη οικουμενική σύνοδο. Κανείς άγιος δεν μίλησε κατά της συγκεκριμένης εικόνος. Σήμερα φωτίσθηκαν κάποιοι να μας κηρύξουν νέες κενολογίες;
Εγείρεται το ερώτημα με βάση την απορία του εν λόγω ρασοφόρου, για να μην την έχουμε τί έπρεπε να κάνουμε, να την πετάξουμε; Άπαγε της βλασφημίας. Εικόνες πετούσαν οι εικονομάχοι και οι σημερινοί διαμαρτυρόμενοι που τις θεωρούν είδωλα. Ποιός άγιος ή άγιοι τόλμησαν να πουν ποτέ πως η εικόνα αυτή παρουσιάζει το φιλιόκβε; Πού το είδαν γραμμένο οι νέοι εικονολόγοι και το υποστηρίζουν; Ποιός άγιος ή άγιοι τόλμησαν να υποστηρίξουν ποτέ πως η εικόνα αυτή διδάσκει το αρειανικό δόγμα, ότι ο Υιός είναι νεότερος απ' τον Πατέρα και άρα κτίσμα του; Δεν έχουμε διαβάσει ποτέ και πουθενά άγιοι της ορθόδοξης εκκλησίας να γράφουν τέτοιες ερμηνείες για την απεικόνιση της Αγίας Τριάδος. Ερμηνείες, που οι νέοι δήθεν θεολογούντες γύρω απ' τις εικόνες, δεν μας λένε από πού δανείστηκαν τέτοια επιχειρήματα. Πώς έβγαλαν τέτοια συμπεράσματα αφού δεν έχουμε αγίους πατέρες να υποστηρίζουν τα ίδια; Αν υπάρχουν πατέρες που νά 'χουν τις απόψεις των νέοεικονομάχων να μας τις παρουσιάσουν.
Η μεγάλη αίρεση της εικονομαχίας, αναβίωσε στον αιώνα της αποστασίας απ' την ορθόδοξη βιβλική αλήθεια. Στον αιώνα που οι ποιμένες απομακρύνθηκαν ακόμα πιο πολύ απ' την φιλοκαλική παράδοση για το εσωτερικό νόημα του ευαγγελίου. Πολλοί κήρυκες, δυστυχώς και ρασοφόροι, εμφανιζόμενοι ή νομιζόμενοι ως γνώστες λόγω πτυχίων ή ονόματος, έχουν πλανηθεί κι αποπροσανατολίζουν το ποίμνιο του Χριστού σ' αιρέσεις πού 'χουν αναθέματα από οικουμενικές συνόδους. Η αίρεση της εικονομαχίας έχει αναθέματα απ' την 7η οικουμενική. Είτε κάποιος απορρίπτει μία, δύο ή όλες τις εικόνες, εικονομάχος είναι όσο δεν μετανοεί στηριζόμενος στην ''αυθεντία'' του.
Η μεγάλη πτώση είναι πως σχεδόν όλες οι αιρέσεις που έχουν εμφανιστεί στον εικοστό αιώνα γεννήθηκαν απ' τους ρασοφόρους. Εκείνοι που θα έπρεπε να είν' απλανείς πνευματικοί οδηγοί, δηλ. οδηγοί χωρίς πλάνες, δυστυχώς είναι οδηγοί με πλάνες. Ευτυχώς όχι όλοι. Εξαιρέσεις, το λέμε, υπάρχουν παντού και πάντα.
Μετά από νουθεσία μ' αγάπη και πραότητα πρέπει να φεύγουμε μακρυά απ' ορθοδόξους επιμένοντες στην εικονομαχική αυτή διδασκαλία, είτε είναι στις επίσημες τοπικές ορθόδοξες εκκλησίες είτε σ' όποιον άλλον αντιοικουμενιστικό χώρο. Διότι το δηλητήριο της εικονομαχίας έχει εισχωρήσει σχεδόν παντού όπως και της αγιομαχίας. Αλλά η εικονομαχία έχει λάβει διαστάσεις τραγικές.
Πηγή: fdathanasiou.files.wordpress.com
Άλλη μία εικόνα που οι νεοεικονομάχοι δεν αποδέχονται ως ορθόδοξη. Η ανάσταση του Χριστού εκ του τάφου. Φτάνουν κάποιοι στο σημείο να υποστηρίζουν πως εικονίζει ένα γεγονός που κανείς δεν είδε! Το γεγονός της εις Άδου καθόδου ποιός το είδε; Αλλά το εικονίζουμε.
Πηγή: profitisilias.com.gr
Η ιερή εικόνα της εις Άδου καθόδου του Κυρίου μας για να κηρύξει στις εκεί ψυχές, στον Άδη. Πολλές φορές αναγράφεται ως Ανάσταση διότι οι ψυχές που ήταν στον Άδη και δέχτηκαν το κήρυγμα του Κυρίου, αναστήθηκαν πνευματικώς μεταβαίνοντας στην βασιλεία του Θεού! Κανείς δεν είδε το γεγονός αυτό, αναφέρεται απ' τον απόστολο Πέτρο στην Καινή Διαθήκη, καθολική επιστολή Πέτρου 3: 19. Αλλά οι νεοεικονομάχοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να εικονίζεται η συγκεκριμένη εικόνα. Γιατί κάποιοι έχουν πρόβλημα να εικονίζεται η εκ τάφου Ανάσταση του Κυρίου μ' επιχείρημα δήθεν πως κανείς δεν είδε το γεγονός; Αφού το περιγράφουν και το μαρτυρούν τα αδιάψευστα χείλη των αγγέλων, οι γυναίκες που είδαν τον Κύριο αναστημένο και το μνήμα κενό ενώ το φρουρούσαν οι ρωμαίοι στρατιώτες, οι μαθητές που τον είδαν πολλές φορές, και οι στρατιώτες που πήγαν στους φαρισαίους και είπαν τί είδαν. Γιατί λοιπόν αυτή η αντιμετώπιση γα την απεικόνιση της εκ του τάφου Αναστάσεως του Κυρίου μας;
Κανείς δεν ήταν αυτόπτης μάρτυρας και στα δύο γεγονότα, την Ανάσταση εκ του τάφου και την εις Άδου κάθοδο του Κυρίου. Και τα δύο γεγονότα είναι γραμμένα στην Αγία Γραφή. Και θεμελιώνονται από την θεοπνευστία της Γραφής. Αλλά κάποιοι λένε η εις Άδου κάθοδος μπορεί να εικονίζεται, η Ανάσταση εκ του τάφου δεν μπορεί να εικονίζεται. Πλάνη; Μεγάλη.
Η ιερή εικόνα της εις Άδου καθόδου του Κυρίου μας για να κηρύξει στις εκεί ψυχές, στον Άδη. Πολλές φορές αναγράφεται ως Ανάσταση διότι οι ψυχές που ήταν στον Άδη και δέχτηκαν το κήρυγμα του Κυρίου, αναστήθηκαν πνευματικώς μεταβαίνοντας στην βασιλεία του Θεού! Κανείς δεν είδε το γεγονός αυτό, αναφέρεται απ' τον απόστολο Πέτρο στην Καινή Διαθήκη, καθολική επιστολή Πέτρου 3: 19. Αλλά οι νεοεικονομάχοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να εικονίζεται η συγκεκριμένη εικόνα. Γιατί κάποιοι έχουν πρόβλημα να εικονίζεται η εκ τάφου Ανάσταση του Κυρίου μ' επιχείρημα δήθεν πως κανείς δεν είδε το γεγονός; Αφού το περιγράφουν και το μαρτυρούν τα αδιάψευστα χείλη των αγγέλων, οι γυναίκες που είδαν τον Κύριο αναστημένο και το μνήμα κενό ενώ το φρουρούσαν οι ρωμαίοι στρατιώτες, οι μαθητές που τον είδαν πολλές φορές, και οι στρατιώτες που πήγαν στους φαρισαίους και είπαν τί είδαν. Γιατί λοιπόν αυτή η αντιμετώπιση γα την απεικόνιση της εκ του τάφου Αναστάσεως του Κυρίου μας;
Κανείς δεν ήταν αυτόπτης μάρτυρας και στα δύο γεγονότα, την Ανάσταση εκ του τάφου και την εις Άδου κάθοδο του Κυρίου. Και τα δύο γεγονότα είναι γραμμένα στην Αγία Γραφή. Και θεμελιώνονται από την θεοπνευστία της Γραφής. Αλλά κάποιοι λένε η εις Άδου κάθοδος μπορεί να εικονίζεται, η Ανάσταση εκ του τάφου δεν μπορεί να εικονίζεται. Πλάνη; Μεγάλη.
Προσοχή από ποιμένες ή αδελφούς πού 'χουν μολυνθεί απ' την εικονομαχική αίρεση. Δεν θα έρθουμε 'μείς ν' αλλάξουμε την εικονολογική παράδοση της εκκλησίας μας, για την οποίαν δεν έχουν πει μία λέξη τόσες εκατοντάδες άγιοι που έγραψαν για θέματα πίστεως. Αιρετικές εικόνες να κάνουν θαύματα - με την χάρη του Τριαδικού Θεού - δεν έχει ακουστεί ποτέ. Ψεύτικα θαύματα μπορεί κατά φαντασίαν να κάνει κι ο διάβολος. Πόσες εικόνες στη Ρωσσία έχουν την χάρη εκ Θεού να θαυματουργούν, κι απεικονίζουν την Αγία Τριάδα που κάποιοι σήμερα απορρίπτουν, δεν θα μας χωρέσει ένα βιβλίο να τις καταγράψουμε μαζί με τα θαύματα που κάνουν.
Άλλοι πλανημένοι εικονομάχοι κατά της εικόνος της Αγίας Τριάδος, υποστηρίζουν πως στο όραμα του προφήτου Δανιήλ μόνο ο Χριστός εμφανίστηκε, Δανιήλ 9: 9-14. Ο προφήτης όμως μιλά στ' όραμα του για δύο πρόσωπα, πώς είναι δυνατόν και τα δύο πρόσωπα να είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού Πατρός; Λένε κάποιοι εικονομάχοι πως στο όραμα είν' ο Υιός του ανθρώπου ο οποίος πηγαίνει προς τον εαυτό του ως Υιό του Θεού, δηλ. ο Χριστός πηγαίνει προς την θεία δόξα του. Ερμηνεία που δεν συναντάται πουθενά στην πατερική γραμματεία. Είν' αντορθόδοξη διότι τ' όνομα ''Παλαιός των Ημερών'' οι νεοεικονομάχοι τ' αποδίδουν μόνο στον Υιό και Λόγο του Πατρός. Δογματοποιούν κάτι που οι πατέρες δεν αναφέρουν ως δόγμα. Είναι θεολογικώς γνωστό και βέβαιο πως τ' όνομα ''Παλαιός των Ημερών'' είναι κοινό όνομα και των τριών ομοουσίων υποστάσεων του ενός Θεού.
Ορθοδόξως και βιβλικώς, ερμηνεύει ο άγιος μάρτυρας του Χριστού Ιππόλυτος, P.G. του Migne, τόμος 10, σελ. 637, Ιππολύτου εις τον Δανιήλ, πως ο Παλαιός των Ημερών που εμφανίστηκε στ' όραμα του Δανιήλ είν' ο Πατέρας, όχι ο Υιός όπως υποστηρίζουν κάποιοι πλανημένοι εικονομάχοι. Δεν λέει ο άγιος Ιππόλυτος πως μόνο ο Πατέρας είν' ο Παλαιός των Ημερών ή μόνο ο Υιός ή μόνο το Άγιο Πνεύμα, αλλά λέει πως στο συγκεκριμένο όραμα είν' ο Πατέρας.
Στ' όραμα του αγίου μάρτυρος Στεφάνου έχουμε την ενατένιση του Θεού Πατρός και του Ιησού Χριστού, όταν ο μάρτυρας ήταν πλήρης Αγίου Πνεύματος. Ο θεόπνευστος πατέρας Γρηγόριος ο Παλαμάς, λέει πως ο πρωτομάρτυρας Στέφανος είδε τον Χριστό και τον Πατέρα του, διότι ο αόρατος Θεός γίνεται ορατός από 'κείνους πού χουν καθαρή καρδιά. Και ρωτά ο άγιος, πώς είδε ο μάρτυρας τον αόρατο Θεό; Κι απαντά ο ίδιος, τον είδε πνευματικώς! Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων, ΕΠΕ 2, 212 και 2, 214.
Εκείνοι που υποστηρίζουν πως μόνο μία εικόνα Αγίας Τριάδος υπάρχει στην ορθόδοξη εκκλησία, πως κανείς δεν είδε ποτέ τον Θεό Πατέρα, πρέπει να μελετήσουν σοβαρώς και να ταπεινωθούν για το λάθος τους, διότι στα πρακτικά της 7ης οικουμενικής στο 2ο τόμο, σελ. 883, γράφουν οι άγιοι πατέρες, ''Πιστεύοντες εις ένα Θεόν εν Τριάδι ανυμνούμενον, τας τιμίας αυτού εικόνας ασπαζόμεθα''.
Αν έγραφε ''την τιμία αυτού εικόνα'', δηλ. στον ενικό αριθμό τότε θα μπορούσαν ίσως να στηρίξουν το ιδεολόγημα τους περί μίας μόνο εικόνος της Αγίας Τριάδος στον χώρο της ορθοδόξου εκκλησίας. Αλλά τα πρακτικά αναφέρουν πως στην εποχή της 7ης οικουμενικής υπήρχαν όχι μία, αλλά περισσότερες απεικονίσεις της Αγίας Τριάδος. Οπότε ασφαλώς οι νέοι εικονολόγοι είναι μακρυά απ' το πνεύμα της Αγίας Γραφής, όπως ερμηνεύουν τα οράματα της οι άγιοι πατέρες και μακρυά απ' το πνεύμα της 7ης οικουμενικής η οποία μακαρίζει κι όσους ζωγραφίζουν και τιμούν τις προφητικές οράσεις, βλέπετε Ιωάννου Καρμίρη, ''Τα δογματικά και συμβολικά μνημεία της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας'', Αθήναι, 1960, τόμος Α', σελ. 245.
Όσοι πεπλανημένως υποστηρίζουν πως το Άγιο Πνεύμα υποβιβάζεται εικονιζόμενο στην εικόνα της Αγίας Τριάδος, πρέπει να μας πουν πού βρήκαν στους πατέρες αυτήν την μαρτυρία, γιατί αν είναι δική τους τότε δεν μας ενδιαφέρει καθόλου, ως νέο εφεύρημα ανθρωπίνου λογικής και φαντασίας. Ποτέ δεν διαβάσαμε κάτι τέτοιο σε κείμενα οικουμενικής συνόδου.
Όσοι πάλι λένε πως απαγορεύεται γενικώς η απεικόνιση ως περιστεράς του Αγίου Πνεύματος, να μελετήσουν και να ταπεινωθούν αναγνωρίζοντας το λάθος τους, διότι η εκκλησία έχει καταδικάσει όποιον απαγορεύει την απεικόνιση του Παρακλήτου εν είδει περιστεράς. Ιστορικό παράδειγμα κάποιος Ξενίας, ο οποίος έλεγε πως είναι νηπιώδους γνώσεως να ζωγραφίζεται το Άγιο Πνεύμα εν είδει περιστεράς. Η 7η οικουμενική στην 5η πράξη, σελ. 819, του 2ου τόμου των συνοδικών, αναθεμάτισε τον Ξενία μαζί με τους λοιπούς εικονομάχους.
Όσοι πάλι υποστηρίζουν πως το Άγιο Πνεύμα επιτρέπεται να εικονίζεται μόνο στην βάπτιση του Κυρίου μας, να μας υποδείξουν πού στηρίζουν βιβλικώς ή πατερικώς την ερμηνεία αυτή. Τέτοια πράγματα εμείς τόσα χρόνια δεν διαβάσαμε σε ερμηνείες αγίων πατέρων και κείμενα οικουμενικών συνόδων. Παρακαλώ δείξτε μας τις απόψεις σας μέσα απ' τη Γραφή ή τις οικουμενικές συνόδους.
Ας προσέξουν όσοι θέλουν να ξεφύγουν απ' την αίρεση του οικουμενισμού, αποτειχιζόμενοι απ' την τοπική τους εκκλησία, μην βρεθούν σε κοινωνία με εικονομάχους ή αγιομάχους ή ασχολουμένους με ημερολόγια και παρατάξεις. Όποιος αποτειχίζεται απ' την τοπική του εκκλησία, μητρόπολη, πατριαρχείο, αυτοκέφαλη εκκλησία, πρέπει χωρίς δισταγμό αλλά μ' ευγένια να ρωτά τον ρασοφόρο που έρχεται σ' επαφή, πριν έρθει σε κοινωνία μαζί του, τί φρονεί γύρω απ' όσα γράφουμε κι όσα ακόμα θα γράψουμε.
Αυτό πρέπει να κάνει ο πιστός κι άδολος Χριστιανός που νοιάζεται για την ψυχή του, αν δεν θέλει να πέσει σ' αιρέσεις και πλάνες δεχόμενος όσα του λέει ο ρασοφόρος ομιλητής, ή να μην βρεθεί σ' εκκλησιαστική κοινωνία με κάποιον που εμφανίζεται παραδοσιακός κι αντιοικουμενιστής, αλλά έχει άλλα πνευματικά προβλήματα, όπως όσα έχουμε αναφέρει και θ' αναφέρουμε παρακάτω.
Η τακτική αυτή είναι η παράδοση των αγίων αποστόλων, όπου γράφεται καθαρά στην Γραφή πως δεν πρέπει να λέμε χαίρε σ' όποιον κήρυκα δεν φέρει την σωστή διδασκαλία. Αυτή η στάση δεν είναι και δεν πρέπει να είν' αποτέλεσμα φανατισμού, μίσους και υπερηφανείας, αλλά ένδειξη διαμαρτυρίας με σκοπό τον σωφρονισμό του πλανημένου συνανθρώπου μας. Μετά από δύο νουθεσίες ευγενικές, με πραότητα και ουσιαστική εκδήλωση αγάπης, αν ο πλανημένος αδελφός επιμένει, τον αφήνουμε κι αρχίζουμε προσευχή για να μαλακώσει η καρδιά του και να δεχτεί την ορθή βιβλική διδασκαλία. Σκεπτόμενοι πάντοτε πως κι εμείς κάποια στιγμή μπορεί να πέσουμε σ' αίρεση ή πλάνη ή σχίσμα.
Δεν είν' απρεπές κι ένδειξη αγένειας η εξέταση των φρονημάτων του ρασοφόρου που είναι αντιοικουμενιστής ή οικουμενιστής. Το συμβουλεύει και σε μία του επιστολή ο όσιος Θεόδωρος ο Στουδίτης στον τόμο 99 της P.G. του Migne. Πρέπει να ερευνούμε με σοβαρότητα και χωρίς ύφος ανακριτικό τον ρασοφόρο που συναντούμε προς πνευματική κοινωνία ώστε να δούμε αν φρονούμε τα ίδια. Πόσο μάλλον σήμερα πρέπει να προσέχουμε, αφού κυκλοφορούν πολλές πλάνες εμπνευσμένες απ' τον εχθρό του ανθρώπου, τον σατανά;
Εμείς οι ορθόδοξοι δεν έχουμε και δεν πρέπει να έχουμε την νοοτροπία πιστών άλλων θρησκειών, που έχουν τους γκουρού και τους προσκυνούν. Οι ρασοφόροι είναι οδηγοί και πνευματικοί σύμβουλοι εφόσον είναι συνεπείς σε όσα γράφει η Γραφή, οι οικουμενικές σύνοδοι και η πατερική διδαχή που συμφωνεί με την Γραφή. Οι ορθόδοξοι ρασοφόροι δεν είναι γκουρού να τους ακολουθούμε τυφλά επειδή φορούν το τίμιο ράσο. Άνθρωποι ειναι κι αυτοί και παγιδεύονται απ' τον διάβολο, αγάπη χρειάζονται και πολλή προσευχή να ξεφύγουν απ' τα δίχτυα του εχθρού.
Έχουμε πολλά παραδείγματα αγίων που είχαν πέσει σ' αιρέσεις και πλάνες. Ο άγιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης ήταν για κάποιο χρονικό διάστημα μονοφυσίτης, ο άγιος Ιωαννίκιος ο Μέγας ήταν εικονομάχος για κάποιο καιρό, ο απόστολος Πέτρος αρνήθηκε με όρκο πως δεν γνώριζε τον δάσκαλο του Ιησού, τον Χριστό μας, γιατί φοβήθηκε. Ήταν μαζί του τρία χρόνια, έκανε θαύματα κι ο ίδιος σταλμένος απ' τον Κύριο, είδε όσα είχε κάνει ο δάσκαλος του. Ήταν εκεί όταν ανέστησε τον μοναχογιό της χήρας, όταν ανέστησε τον Λάζαρο, όταν ανέστησε το δωδεκάχρονο κορίτσι, όταν έκανε τα λίγα ψωμιά και ψάρια, τροφή για χιλιάδες λαό! Κι όμως τον αρνήθηκε. Ο προφητάναξ Δαυίδ, έκανε δύο μεγάλα αμαρτήματα, μοιχεία και φόνο.
Η Γραφή δεν κρύβει τις αμαρτίες των αγίων προσώπων για τα οποία γράφει και η εκκλησιαστική ιστορία δεν κρύβει τα λάθη των αγίων και των κληρικών εν γένει. Αυτό θέλει ο Θεός για να μην νομίζουμε πως έχουμε να κάνουμε με επίγειους θεούς που πρέπει να τους προσκυνάμε και να τους ακολουθούμε τυφλά σαν να είναι αλάθητοι πάπες.
Μετά την μετάνοια για την πλάνη μας ας ακολουθήσει το πικρό κλάμα του Δαυίδ και του Πέτρου. Δυστυχώς σήμερα πολλοί επιμένουν και νομίζουν πως είναι απλανείς οδηγοί.
Εξετάζουμε όσα διδάσκουν και κάνουν οι ρασοφόροι και τότε με πνεύμα ταπεινώσεως κι αυτογνωσίας της αμαρτωλότητος μας, ερχόμαστε σε κοινωνία με όποιον δεν είναι πλανημένος σε κάποιο ορθόδοξο δόγμα ή ορθόδοξη πατερική διδασκαλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου