ΟΙ ΔΥΟ ΦΩΝΕΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΑΧΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ.

ΣΥΓΚΛΟΝΙΤΣΙΚΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ Β.ΜΟΣΧΟΝΑ: Η Κα ΠΑΓΩΝΗ ΑΠΕΡΡΙΨΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΜΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΩ ...

ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΟΥΒΕΛΑ ΣΕ ΚΑΨΑΜΠΕΛΗ ΣΤΑΥΡΟΚΟΠΙΕΜΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΚΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ! ||19/11/21

ΚΟΥΒΕΛΑΣ: ΨΕΜΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΛΕΝΕ ΑΛΛΑ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΙΣΩΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ!

Δ ΚΟΥΒΕΛΑΣ: "ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΜΠΕΡΝΤΕΣ" ΤΑ RAPID TEST ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΕΙΑ! || 19/11/21

ΔΗΛΩΣΗ ΣΟΚ ΚΟΥΒΕΛΑ! ΤΟ ΝΑ ΛΕΜΕ ΟΙ ΑΝΕΜΒΟΛΙΑΣΤΟΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΑ ΝΟΣΗΛΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΛΕΜΕ ...

BOMBA ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ! ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΤΩΝ ΘΑΝΑΤΩΝ ΑΠΟ COVID! || 22/11/21

ΚΡΑΥΓΗ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ! Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΕΙ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ.

Ομιλία Αρχιεπίσκοπου Αθηνών Ιερώνυμου Β΄ Χειροτονία Μητροπολίτη Καστορίας κ. Καλλινίκου. Σχόλια 3ο μέρος.

Ο άγιος επίσκοπος Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης ο ομολογητής, μαζί με άλλους δύο επισκόπους, τον Ελευθερουπόλεως Αμβόσιο και τον Παραμυθίας Παύλο, καθώς και ο άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης και άλλοι αγιορείτες, όταν διέκοψαν το μνημόσυνο του Αθηναγόρα του Α', διότι προχώρησε μαζί με τον Ρώμης Παύλο τον ΣΤ', σε άρση αναθεμάτων μεταξύ Κων/πόλεως και Ρώμης στις 7 Δεκεμβρίου του 1965, δεν ήξεραν τί έκαναν; Το πνευματικό τέκνο του οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστού, ο πατήρ Χαράλαμπος ο οποίος δεν μνημνόνευε όταν ήταν στη Νέα Σκήτη, τον επίσκοπο Κων/πόλεως δεν ήξερε τί έκανε; Πολύ ορθώς γνώριζαν την οδό της αποτειχίσεως και αυτήν εφήρμοσαν έναντι του προσώπου του αιρετικού Αθηναγόρα. Γιατί σήμερα οι επίσκοποι ίσως όχι όλοι, δεν θέλουν την αποτείχιση; Αυτή την οδό μας άφησαν παρακαταθήκη οι άγιοι και αυτή πρέπει να εφαρμόζουμε όταν εντός των μελών του σώματος του Χριστού εξαπλώνεται η όποια δογματική ή εκκλησιολογική αίρεση, από τους επισκόπους όπως συνήθως...

Συνεχίζοντας ο Αθηνών τον λόγο του λέει, ''Η ενότητα της εκκλησίας είναι πάνω απ' όλα γιατί αυτή η ενότητα στηρίζει την αληθινή πίστη και το πιστεύω το δικό σου και το πιστεύω το δικό μου.'' Πράγματι η ενότητα της εκκλησίας είναι πάνω απ' όλα αλλά η ενότητα εν Χριστώ, η ενότητα εν αγάπη και αληθεία. Όχι η ενότητα με τον αιρεσιάρχη πάπα Ρώμης, τον παναιρετικό Κων/πόλεως Βαρθολομαίο, σύμφωνα με τον αείμνηστο θεολόγο Νικόλαο Σωτηρόπουλο. Αυτή την ενότητα δεν την θέλει ο Κύριος, την αποστρέφεται διότι είναι ενότητα βασισμένη στην αίρεση και την πλάνη. 

 

Η ενότητα που στηρίζει την αληθινή πίστη είναι η εν Χριστώ ενότητα και όχι η ενότητα με βάση την τυφλή υπακοή σ' επισκόπους που ασχολούνται με ζητήματα που δεν είναι της αρμοδιότητος τους. Διότι οι επίσκοποι δεν είναι υπεύθυνοι για ζητήματα ιατρικής, αυτά τα θέματα είναι των ειδικών επιστημόνων και δεν επιτρέπεται να λαμβάνουν θέση ρασοφόροι πιστοί. Εκτός κι αν έχουν σπουδάσει και ασκήσει την ιατρική επιστήμη, αλλά και πάλι θα πρέπει λόγω της διακονίας τους να έχουν λόγο αγαπητικό, ενωτικό, όχι καταναγκαστικό και πιεστικό σε όποιο θέμα ιατρικής φύσεως. Ακόμη και για μία απλή χορήγηση κατασταλτικού φαρμάκου σε ασθενή εντός νοσοκομείου, έχει το δικαίωμα ο ίδιος ο ασθενής ή κάποιος συγγενής αν ο ασθενής δεν είναι εις θέσιν να επικοινωνεί με τον περιβάλλον, να δώσει ή όχι συναίνεση για την χορήγηση του. (Ο γράφων μιλά εκ πείρας)

 

Στο ευαγγέλιο του Ιωάννη κεφ. 5, στ. 1-9, καταγράφεται η θεραπεία του παραλύτου στη Βηθεσδά. Στα Ιεροσόλυμα υπήρχε την εποχή του Κυρίου μας, μία δεξαμενή με πέντε στοές η οποία ονομαζόταν Βηθεσδά. Εκεί βρισκόταν ένας κατάκοιτος 38 χρόνια και ο Κύριος τον ρώτησε, ''Θέλεις να γίνεις καλά;'' Όταν ο ίδιος ο Θεάνθρωπος σεβάστηκε το αυτεξούσιο του ασθενούς κατάκοιτου και τον ρώτησε αν θέλει να γίνει καλά, με ποιο δικαίωμα κάποιοι σημερινοί επίσκοποι πιέζουν να προβούν σε ιατρική πράξη πρεσβύτεροι ή και άλλοι πιστοί, οι οποίοι ίσως φοβούνται, ίσως έχουν ακούσει ή δει άλλους που είχαν περενέργειες και δεν θέλουν να κάνουν το βήμα; Ακολουθούν το παράδειγμα του Χριστού μας οι επίσκοποι εκείνοι που ασκούν πιέσεις και μιλούν εναντίον όσων δεν θέλουν; Άλλο έπραξε ο Κύριος και άλλα είδαμε στις οθόνες μας να λένε και να κάνουν κάποιοι επίσκοποι. Μπορούμε να έχουμε πνευματική σχέση με αυτούς τους επισκόπους; Όχι. 

 

Υπακοή κάνουμε στο παράδειγμα του Κυρίου, που μας παραδόθηκε μέσα απ' την Αγία Γραφή, δεν κάνουμε υπακοή σε ανθρώπινες παραδόσεις, επινοήσεις ανθρώπων. Το ότι ονομάζονται αρχιεπίσκοποι, πατριάρχες ή μητροπολίτες δεν συνεπάγεται πως κατέχουν το αλάθητο, ανθρωποι είναι και μόνο αν συμφωνούν τα λόγια και οι πράξεις τους με την Γραφή, έχουμε πνευματική κοινωνία μαζί τους. Η δε διακοπή κοινωνίας μαζί τους δεν έχει προσωπικά ή εμπαθή κίνητρα, αλλά κίνητρα συνειδησιακά. Με την διακοπή μάλιστα, εκφράζουμε την έμπρακτη ευαγγελική αγάπη μας προς το πρόσωπο αυτών, επιθυμώντας να τους αφυπνίσουμε και να τους κινητοποιήσουμε να επιστρέψουν στην οδό του ευαγγελίου, σε όσα έπραξε και δίδαξε ο σωτήρας μας Χριστός. Όταν το παιδί πάει προς τον δρόμο που περνούν αυτοκίνητα και ο πατέρας ή η μητέρα του φωνάζουν, δεν το μισούν, αντιθέτως επειδή το αγαπούν και δεν θέλουν το κακό του γι' αυτό το μαλώνουν.

Άλλη είναι η ενότητα λοιπόν εν Χριστώ και άλλη η ενότητα όπως μάλλον την εννοεί ο Αθηνών, δηλαδή, ενότητα με υπακοή στην σύνοδο επισκόπων ό,τι κι αν πρεσβεύει η σύνοδος αυτή. Τέτοια ενότητα δεν είμαστε υποχρεωμένοι να έχουμε και εμείς ως συνάθροιση πιστών δεν θέλουμε να έχουμε.

Εν συνεχεία ο Αθηνών Ιερώνυμος θίγει το πρόβλημα της από-ιεροποίησης, ''Οι ανάγκες των καιρών μας, η πατρίδα μας, η κοινωνία μας, η από-ιεροποίησις, που τόσο ωραία είπες, των πάντων γύρω μας, είτε λέγεται οικογένεια, είτε λέγεται νεότητα, είτε λέγεται παιδεία, είτε λέγεται στρατός, είτε λέγεται αυτή η μανία της από-ιεροποιήσεως, δεν απαντιέται, κι ούτε αντιμετωπίζεται με κανέναν άλλο τρόπο παρά με αυτά που εσύ μας υπεγράμμισες σήμερα, το πιστεύω, την πίστη μας, τις ρίζες μας, την βάση μας, κι εμείς υπάκουοι σ' αυτά. Μπορούμε να παρεκκλίνουμε μέσα μας, μπορούμε να 'χουμε άλλες πολλές φορές, δεν βιαζόμαστε, υπακούμε στο θέλημα της ιεράς συνόδου της εκκλησίας.'' 

Αυτή η από-ιεροποίηση για την οποία μιλά ο αρχιεπίσκοπος είναι συνέπεια και της στάσης κάποιων εκ των επισκόπων και πρεσβυτέρων τα τελευταία χρόνια σε θέματα που καίνε τις καρδιές των ανθρώπων, των απίστων αλλά και των πιστών, των θερμών αλλά και των χλιαρών. Όταν τα κηρύγματα με ρίζες φιλοκαλικές έχουν σχεδόν εκλείψει, όταν οι άνεργοι βλέπουν επισκόπους με τα εγκόλπια τους δίπλα στους πολιτικούς και τους ενοχλεί αυτή η συμπόρευση. Όταν πολλοί επίσκοποι συμπροσεύχονται με αρνητές του Θεανθρώπου Χριστού, βουδιστές, ιουδαίους, μουσουλμάνους... μιλά ο αρχιεπίσκοπος για από-ιεροποίηση; Πρεσβύτεροι κηρύττουν νοησιαρχικά, συναισθηματικά και φιλοσοφικά κηρύγματα, γίνονται λαοφιλείς διότι δυστυχώς δεν φρόντισαν οι ρασοφόροι πιστοί να κατηχήσουν τους μή ρασοφόρους πιστούς, τί είναι ευαγγελικό φιλοκαλικό κήρυγμα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, και μετά οι πιστοί αυτόν που πριν θαύμαζαν γιατί μιλούσε με κοσμικό τρόπο και τους γλύκαινε τ' αυτιά, τον βλέπουν ν' αποβάλλει το ράσο και απογοητεύονται. Τόσα χρόνια όμως αυτός ο πρεσβύτερος κήρυττε με την άδεια επισκόπων τα επιφανειακά κηρύγματα του. 

Η κοινωνία ολοένα δαιμονοποιείται, οι πάσης φύσεως αμαρτίες της σαρκός εκτός και εντός γάμου, έχουν εξαπλωθεί σχεδόν παντού, νομοθετούνται δεκαετίες ήδη, αντιχριστιανικοί νόμοι και οι επίσκοποι, εκτός κάποιων περιπτώσεων, έχουν σταματήσει να κηρύττουν θέτοντας το πνευματικό μαχαίρι του θείου λόγου στην ουσία του προβλήματος. Η ουσία είναι ότι οι πιστοί στην πλειοψηφία τους έχουν μαζί με την εκκλησιαστική διοίκηση εκκοσμικευθεί. Όταν ο ρασοφόρος πιστός, είτε είναι επίσκοπος είτε πρεσβύτερος, ενδύεται με άμφια που κοστίζουν μερικούς μισθούς ενός εργαζομένου, αυτό όσο κι αν πολλοί δεν θέλουν να το καταλάβουν ενοχλεί πολλούς πιστούς, (ο γράφων έχει πείρα του σκανδαλισμού αυτού που προκαλούν τα πολυτελή άμφια), αλλά και δίνει αφορμή στους απίστους να μιλούν εναντίον του Χριστού μας, ο οποίος ήταν ενδεδυμένος με τα απλά πτωχικά ρούχα της εποχής του και δεν φορούσε ούτε μίτρες στο κεφάλι, ούτε δύο εγκόλπια στο στήθος, ούτε αυτοκρατορικό σάκο. Αυτό δεν είναι από-ιεροποίηση; Και από 'κεί ξεκινά και η από-ιεροποίηση του υπολοίπου ιστού της πρώην ορθόδοξης ελληνικής κοινωνίας. Τί να εμπνεύσει έναν άνεργο ή αδύναμο στην πίστη, η όψη του επισκόπου ή πρεσβυτέρου που τα άμφια του είναι δύο, τρεις ίσως και πέντε και οκτώ μισθοί; Από τί να εμπνευστεί ο πιστός όταν βλέπει τον εφημέριο του ναού του να φορά σταυρό που κοστίζει ο πιο φτηνός 400 ευρώ; Δεν είναι αυτή η πίστη μας, δεν είναι αυτές οι ρίζες μας. Οι ρίζες μας είναι το ευαγγέλιο που μας διδάσκει την απλότητα, την λιτότητα στη ζωή μας, όσα δηλαδή έκανε και δίδαξε ο Κύριος μας. Ρίζες μας είναι οι απόστολοι οι οποίοι ταξίδευαν στην τότε ειδωλολατρική αυτοκρατορία για να κερδίσουν μία ψυχή για τον Χριστό μας, δεν ήταν κλεισμένοι στον δικό τους κόσμο. Εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν, αλλά πού είναι οι εποχές που εξέλεγαν επισκόπους απ' τα μοναστήρια, απ' τους ερημίτες, απ' τους ταπεινούς και ρακένδυτους μοναχούς που είχαν περάσει απ' την υπακοή και την καταπάτηση του εγώ τους;

Για να ευαγγελισθεί και πάλι ο λαός μας, και οι ξένοι που ήρθαν στην πατρίδα μας να γνωρίσουν τον αληθινό τριαδικό Θεό, θα πρέπει να αλλάξουν οι επίσκοποι και οι πρεσβύτεροι πλεύση, να επιστρέψουμε όλοι στο ευαγγέλιο εμπράκτως, να ασχολούνται οι επίσκοποι μόνο με την διακονία τους που είναι η πνευματική επιστήμη και όχι η ιατρική και τότε δεν θα ανατριχιάζουν κάποιοι ακούγωντας την λέξη ''αποτείχιση''. Να αποχωρήσουν όσοι θέλουν να ονομάζονται ορθόδοξοι από το οικουμενικό κίνημα της θρησκευτικής παγκοσμιοποίησης, δηλαδή το παγκόσμιο συμβούλιο εκκλησιών, και όλα τα διαθρησκευτικά δαιμονικά συμβούλια και συμπροσευχές, και τότε η λέξη ''αποτείχιση'' δεν θα τους προκαλεί καμία ανατριχίλα. Να σταματήσουν κάποιοι να μιλούν για ψεκασμένους, αναφερόμενοι σ' εκείνους που έχουν άλλη άποψη, να αναπτύξουν τα επιχειρήματα τους χωρίς απαξιωτικές εκφράσεις, να σταματήσουν να πιέζουν για θέματα ιατρικής φύσης είτε πρεσβυτέρους, είτε επισκόπους, είτε άλλους πιστούς, να σταματήσουν να μιλούν για αργία σε όσους πρεσβυτέρους διαφωνούν για θέματα ιατρικά, άλλωστε δεν προβλέπεται από το κανονικό δίκαιο της εκκλησίας ο επίσκοπος να θέτει σε αργία πρεσβύτερο επειδή διαφωνεί σε θέμα ιατρικό... Να σταματήσουν τα συνοδικά δικαστήρια για τέτοιου είδους ζητήματα, να κοιτάξουν να πλησιάσουν τους πιστούς που διψούν για ευαγγέλιο και παράδειγμα ζωής, και αυτό σιγουρα δεν θα το πετύχουν με το να φορούν ενδύματα εποχής βυζαντίου, και με το να αποφαίνονται για θέματα πέραν των πνευματικών τους καθηκόντων όπως τα ιατρικά.

Να σταματήσουν κάποιοι να κηρύττουν τον επισκοποκεντρισμό. Έχουν φτάσει κάποιοι ρασοφόροι να πιστεύουν και να κηρύττουν ότι όταν δεν μνημονεύεται όνομα επισκόπου στην θεία λειτουργία η λειτουργία είναι άκυρη. Αυτό το χαρακτήριζε ο αείμνηστος και άγιος γέρων Νικόδημος Μπιλάλης, ''αίρεση αιρέσεων''. Όταν κι αν αλλάξουν πορεία οι πιστοί, ρασοφόροι και μή, δεν θα έχουν κανένα πρόβλημα αποτειχίσεων. Αλλιώς σίγουρα, συνεχώς όλο και κάποιοι πρεσβύτεροι και άλλοι πιστοί, θα αποτειχίζονται απογοητευμένοι ή λόγω συνειδησιακού προβλήματος. Έτσι θα αρθεί η από-ιεροποίηση και όχι με την υπακοή στη σύνοδο επισκόπων είτε η σύνοδος ακολουθεί τα βήματα των αποστόλων είτε όχι.

Κλείνωντας τα σχόλια μας να ευχηθούμε καλή μετάνοια στους επισκόπους και πρεσβυτέρους, στους μοναχούς και όλους εν γένει τους πιστούς στον Χριστό μας, ορθοδόξους χριστιανούς, και πρό πάντων σ' εμάς που θελήσαμε να καταθέσουμε τις θέσεις μας σε όσα είπε ο Αθηνών Ιερώνυμος με αγάπη και πνεύμα επίγνωσης πως εμείς είμαστε χειρότεροι όλων και δεν έχουμε διάθεση να παραστήσουμε τους πρωτόπλαστους. Από θλίψη και πόνο γράφουμε όσα γράφουμε. 

Δόξα στον άγιο τριαδικό Θεό, Πατέρα, Υιό και Άγιο Πνεύμα.

Αμήν!

Ομιλία Αρχιεπίσκοπου Αθηνών Ιερώνυμου Β΄ Χειροτονία Μητροπολίτη Καστορίας κ. Καλλινίκου. Σχόλια 2ο μέρος.

Μιλώντας ο αρχιεπίσκοπος εν συνεχεία λέει, ''Υπάρχει μία φράσις, πολλοί βέβαια την ακούνε κι ανατριχιάζουν και δεν την θέλουν. Υπάρχει μία λέξις που όμως κυριολεκτεί, ''αποτειχίζομαι''. Αυτός λοιπόν που διαφωνεί και δεν θέλει να τηρήσει την γραμμή της εκκλησίας, της ιεράς συνόδου, έρχεται και λέει, αυτά που έχω είναι δικά μου πιστεύματα, αλλά όμως οφείλω υπακοή στην εκκλησία. Επομένως σας δίνω ένα χαρτί και σας λέω, αποτειχίζομαι κι απο 'δώ και πέρα κάνω ιδιωτική ζωή, κάνω αυτό που θέλω. Πιστεύω ότι ποτέ δεν θα μας φέρεις σε τέτοια δυσκολία, πιστεύω ότι ποτέ δεν θα διαλέξεις έναν τέτοιο δρόμο και μ' έναν τέτοιο τρόπο θα υποστηρίξεις τις οποιεσδήποτε θέσεις σας. Η ενότητα της εκκλησίας είναι πάνω απ' όλα γιατί αυτή η ενότητα στηρίζει την αληθινή πίστη και το πιστεύω το δικό σου και το πιστεύω το δικό μου. Αυτές οι σκέψεις πρέπει να επικρατούν και σ' αυτούς που ανεβαίνουν σήμερα τα σκαλιά του θυσιαστηρίου κι ανέβηκαν και χθες και θ' ανέβουν κι αύριο αλλά και αυτούς που υπηρετούμε. Οι ανάγκες των καιρών μας, η πατρίδα μας, η κοινωνία μας, η από-ιεροποίησις, που τόσο ωραία είπες, των πάντων γύρω μας, είτε λέγεται οικογένεια, είτε λέγεται νεότητα, είτε λέγεται παιδεία, είτε λέγεται στρατός, είτε λέγεται αυτή η μανία της από-ιεροποιήσεως, δεν απαντιέται, κι ούτε αντιμετωπίζεται με κανέναν άλλο τρόπο παρά με αυτά που εσύ μας υπεγράμμισες σήμερα, το πιστεύω, την πίστη μας, τις ρίζες μας, την βάση μας, κι εμείς υπάκουοι σ' αυτά. Μπορούμε να παρεκκλίνουμε μέσα μας, μπορούμε να 'χουμε άλλες πολλές φορές, δεν βιαζόμαστε, υπακούμε στο θέλημα της ιεράς συνόδου της εκκλησίας.''

Ομολογεί ο αρχιεπίσκοπος πως υπάρχει μία λέξη που κάποιοι όταν την ακούν ανατριχιάζουν, αυτή η λέξη κυριολεκτεί και αναφέρει την λέξη, ''αποτειχίζομαι''. Όταν ανατριχιάζουν όσοι ακούν αυτήν την λέξη, αν είναι γνώστες των αποτειχίσεων των αγίων πατέρων και οι ίδιοι οι ανατριχιάζοντες ορθοδοξούν, γιατί να ανατριχιάζουν; Επιπλέον ο αρχιεπίσκοπος με την αναφορά του στην ανατριχίλα κάποιων στο άκουσμα της λέξεως αυτής ομολογεί, ίσως χωρίς να το καταλαβαίνει, πόση δύναμη έχει η αποτείχιση όταν βεβαίως γίνεται με τον πατερικό τρόπο, όπως διαβάζουμε ότι τον εφήρμοσαν οι ομολογητές και άγιοι πιστοί, σε καιρούς που εντός της εκκλησίας εμφανίστηκαν αιρετικοί που δίδασκαν νέα ευαγγέλια και κενές θεολογίες.

Η εκκλησιαστική ιστορία αρχής γενομένης από την εποχή των αποστόλων, έχει πάρα πολλά παραδείγματα προς μίμιση, της στάσεως που κράτησαν οι ορθόδοξοι όταν εντός εκκλησίας εμφανίζοντο ως συνήθως επίσκοποι και πρεσβύτεροι αιρετικοί και αθεολόγοι. Γιατί λοιπόν να ανατριχιάζουν οι ανατριχιάζοντες; Δεν δέχονται την ορθόδοξη στάση της αποτειχίσεως όσων δεν θέλουν να συμπορεύονται με τους επισκόπους τους όταν αυτοί κηρύττουν αιρέσεις, πλάνες εκκλησιολογικές και δογματικές, αντιβιβλικές τoποθετήσεις; Τα παραδείγματα τόσων αγίων, γνωστών και αγνώστων, που τηρούσαν αποστάσεις από αιρετικούς επισκόπους και πρεσβυτέρους πριν ακόμη αυτοί δικαστούν από αρμόδια συνοδικά δικαστήρια, τα ξεχνούν, τα παραβλέπουν ή δεν θέλουν να τα ξέρει ο λαός του Θεού; (Λαός του Θεού είναι όλοι οι ορθοδόξως βεβαπτισμένοι πιστοί, είτε έχουν διακονία επισκόπου, πρεσβυτέρου, διακόνου, μοναχού, επιτρόπου, διανομέα υλικής βοήθειας σε αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας ή αδελφούς στην πίστη, αφοσιωμένων στην προσευχή για τους άλλους και λοιποί. Ενώπιον του Κυρίου θα κριθούμε όλοι ως ίσοι και αναλόγως της διακονίας που μας δώθηκε εντός του σώματος του. Δεν έχουν περισσότερη χάρη οι επίσκοποι και οι πρεσβύτεροι, επειδή έτσι έχει μάθει να ακούει το ποίμνιο. Έχουν άλλο χάρισμα διακονίας, όχι πιο πολλή χάρη. Πολλοί επίσκοποι και πρεσβύτεροι θα είναι στην αφάνεια της κολάσεως και πολλοί κακώς αποκαλούμενοι λαϊκοί, θα βρίσκονται μέσα στο άκτιστο φώς του τριαδικού Θεού. Στην πραγματικότητα όλοι είμαστε λαϊκοί, αφού όλοι αποτελούμε τον λαό του Θεού, άρα λαϊκοί. Απλώς άλλοι είναι λαϊκοί με διακονία επισκόπου, άλλοι με διακονία πρεσβυτέρου κλπ. Έτσι ακριβώς πολύ ορθώς το έθεσε σε μία ομιλία του ο υπαγόμενος στο πατριαρχείο Μόσχας, μακαριστός επίσκοπος Σουρόζ, Αντώνιος Bloom +2003. Δείτε στην ομιλία του από το 1' και 50'' μέχρι το 6' εδώ. (https://www.youtube.com/watch?v=ujO1XmEluSU) λέει επιπλέον πως δεν τελεί ο επίσκοπος ή ο πρεσβύτερος την θεία λειτουργία αλλά ο Χριστός. Έτσι έρχεται σε πλήρη αρμονία με τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο ο οποίος γράφει πως οι επίσκοποι και οι πρεσβύτεροι όταν τελούν την θεία λειτουργία απλώς δανείζουν τα χέρια και το στόμα τους!

Δείτε το βίντεο με τον επίσκοπο Αντώνιο Bloom, να μιλά για την εμπειρία που είχε κατά την διάρκεια της θείας λειτουργίας και ομολογεί ότι λειτουργός είναι ο Χριστός εδώ (https://www.youtube.com/watch?v=OldVGsxHtpY)

Λέει ο αρχιεπίσκοπος πως όποιος διαφωνεί και δεν θέλει να τηρήσει την γραμμή της εκκλησίας, της ιεράς συνόδου, έρχεται και λέει αυτά είναι δικά μου πιστεύματα αλλά οφείλω υπακοή στην εκκλησία. Με τον τρόπο που τα εκφράζει ο αρχ/πος συγχέει αρκετά τις έννοιες, άλλο είναι η εκκλησία του Χριστού και άλλο είναι η σύνοδος των επισκόπων μίας γεωγραφικής τοπικής εκκλησίας ή και όλων των συνόδων των τοπικών εκκλησιών μαζί. Πολλές σύνοδοι επισκόπων στο διάβα της ιστορίας της εκκλησίας, θέσπισαν δόγματα και κανόνες εναντίον της Αγίας Γραφής. Όταν κάποιος αναφέρει την λέξη σύνοδος μαζί με την λέξη εκκλησία δίνει την εντύπωση σε όσους δεν γνωρίζουν πως η σύνοδος είναι η εκκλησία. Λάθος, εκκλησία είμαστε όλοι μαζί, και σύνοδος είναι οι επίσκοποι που αποτελούν την σύνοδο των επισκόπων μίας γεωγραφικής τοπικής εκκλησίας.

 

Όταν ο αρχιεπίσκοπος λέει, ''Αυτός λοιπόν που διαφωνεί και δεν θέλει να τηρήσει την γραμμή της εκκλησίας, της ιεράς συνόδου, έρχεται και λέει, αυτά που έχω είναι δικά μου πιστεύματα, αλλά όμως οφείλω υπακοή στην εκκλησία.'', συγχέει δύο διαφορετικά πράγματα, την εκκλησία του Χριστού, στην οποία όλοι ανήκουμε και η οποία έχει κεφαλή μόνο τον Χριστό, στον οποίον πρέπει να υπακούμε τυφλά, και την ιερά σύνοδο (των επισκόπων) η οποία πάρα πολλές φορές στα σχεδόν 1800 χρόνια εκκλησιαστικής ιστορίας συγκλήσεως συνόδων, στάθηκε απέναντι στον Χριστό και το σώμα του, δηλ. την εκκλησία του, τους ορθοδόξους πιστούς, και αντί για ιερά σύνοδος απεδείχθη μιαρά, πχ οι εικονομαχικές σύνοδοι που καταφέρθηκαν εναντίον της τιμής ενώπιον των ιερών εικόνων δεν ήταν ιερές σύνοδοι, αλλά μιαρές. Η σύνοδος των επισκόπων που συνεκλήθη στη Ρωσία το 1666 και απεφάνθη να μην ζωγραφίζεται ο Άναρχος Πατήρ έλαβε αιρετική απόφαση, αφού ήρθε σε αντίθεση με την 7η οικουμενική σύνοδο, γι' αυτό και οι Ρώσοι δεν έκαναν υπακοή και συνέχιζαν να ζωγραφίζουν τον Θεό Πατέρα στην ιερά εικόνα του συνθρόνου της Αγίας Τριάδος.

 

Οπότε όταν παρακάτω λέει ο αρχιεπίσκοπος, ''αλλά όμως οφείλω υπακοή στην εκκλησία'', πολύ ορθώς το λέει αν εννοεί εκκλησία το σώμα των πιστών με κεφαλή τον Χριστό. Ναί, όντως αν εννοεί εκκλησία το σώμα των πιστών, τότε πρέπει να κάνουμε υπακοή διότι το σώμα των πιστών αν αυτό τηρεί την διδασκαλία της Αγίας Γραφής, τους δογματικούς όρους των οικουμενικών συνόδων και την διδαχή των αγίων πατέρων, την γνωστή πατερική συμφωνία, είναι η εκκλησία που ίδρυσε ο Κύριος την ημέρα της πεντηκοστής. Βεβαίως μιλούμε για τους πιστούς οι οποίοι μελετούν, ομολογούν και εφαρμόζουν την Γραφή, την δογματική ορθόδοξη πίστη, την διδαχή των αγίων, ζουν συνειδητή ευαγγελική ζωή και όχι τυπική με τον καθιερωμένο εκκλησιασμό, το γρήγορο σταυροκόπημα στο στήθος και περνούν την ζωή τους όπως οι λοιποί -άσχετοι με το ευαγγέλιο- συνάνθρωποι μας. Οι τυπικώς διαβιούντες ορθόδοξοι είναι ασθενή μέλη της εκκλησίας. Αν ο αρχιεπίσκοπος εννοεί εκκλησία την σύνοδο των επισκόπων τότε εκφράζεται αστόχως διότι η σύνοδος των επισκόπων δεν αποτελεί την καθολική εκκλησία, αλλά μέρος αυτής, το διοικητικό μέρος στο οποίο συμμετέχουν μόνο επίσκοποι και όχι και οι λοιποί πιστοί. Οι πιστοί, είτε επίσκοποι, είτε πρεσβύτεροι, είτε μοναχοί, είτε οι λοιποί, αποτελούν όλοι μαζί την καθολική εκκλησία και δεν είναι υποχρεωμένοι να κάνουν υπακοή στην σύνοδο των επισκόπων ή στον επίσκοπο της γεωγραφικής περιοχής τους, αν δεν τηρεί η σύνοδος ή ο επίσκοπος τους όσα υπεσχέθη κατά την χειροτονία του, δηλαδή τήρηση της ορθοδόξου πίστεως, των ιερών κανόνων, της ιεράς παραδόσεως των αγίων που στηρίζεται στην Γραφή. 

 

Όταν σήμερα βρισκόμαστε ενώπιον μίας πρωτοφανούς για την εκκλησιαστική ιστορία αποστασίας των ορθοδόξων από την Αγία Γραφή, όταν η αποστασία έχει εισχωρήσει σχεδόν παντού, βλέπουμε τραγική χαλάρωση ορθοδοξίας και ορθοπραξίας εντός της ορθοδόξου εκκλησίας, Βλέπουμε τραγική χαλάρωση ορθοδοξίας και ορθοπραξίας εντός της ορθοδόξου εκκλησίας.βλέπουμε εδώ και δεκαετίες επισκόπους και πρεσβυτέρους να συμπορεύονται με αιρετικούς, να συμμετέχουν σε λειτουργίες αιρετικών συμπροσευχόμενοι, το έκαναν και οι επίσκοποι Κων/πόλεως, πατριάρχες, Αθηναγόρας με τον επίσκοπο Ρώμης πάπα Παύλο τον 6ο, ο Δημήτριος με τον Ρώμης Ιωάννη Παύλο τον 2ο και ο Βαρθολομαίος με τον ίδιον, ακόμη συλλείτουργο δεν έχει γίνει. Οι Δράμας Παύλος, Νεαπόλεως Βαρνάβας και ο ηγούμενος της αγιορειτικής μονής αγίου Διονυσίου Πέτρος, συμπροσεύχονται με μουσουλμανικό τρόπο με ιμάμη σε νεκροταφείο μουσουλμάνων στην Τραπεζούντα στον τάφο του παππού του Τούρκου επιχειρηματία Εφκάν Μπασκάν, δείτε το βίντεο εδώ (https://www.youtube.com/watch?v=de17ZT8rv6Q) όπου μετά το 4' και 20'' οι επίσκοποι και ο ηγούμενος σηκώνουν τα χέρια σε μουσουλμανική στάση προσευχής. Βλέπουμε επισκόπους να συμπροσεύχονται κάθε χρόνο στην Ασσίζη της Ιταλίας με μάγους, σαμάνους, βουδιστές, εβραίους, μουσουλμάνους, παπικούς, αγγλικανούς, σίχ, προτεστάντες, και στο κέντρο πάντα ο αιρεσιάρχης επίσκοπος Ρώμης, ο λεγόμενος και πάπας. 

 

Όταν είμαστε γνώστες όλων αυτών και πολλών άλλων εκπτώσεων εκ της ορθοδόξου πίστεως και εκκλησιολογίας, πολλών επισκόπων, είτε φέρουν τον τίτλο του μητροπολίτου, είτε του αρχιεπισκόπου, είτε του πατριάρχου, τους οφείλουμε υπακοή; Όχι, γι' αυτό για πρώτη φορά και τόσο επισήμως ο Αθηνών Ιερώνυμος ανέφερε την λέξη ''αποτείχιση''. Διότι η αποτείχιση είναι η αποστολική και πατερική ορθή στάση έναντι των αιρετικών που υπάρχουν εντός της εκκλησίας αλλά ακόμη δεν έχουν δικαστεί από αρμόδιο συνοδικό όργανο. Φοβούνται λοιπόν την αποτείχιση διότι ακόμη και όπως ως τώρα έχει ξεκινήσει μετά την σύνοδο του Κολυμβαρίου της Κρήτης, με διχασμούς και όχι ενιαίο μέτωπο αντίστασης των αποτειχισμένων, τους φέρνει σε δύσκολη θέση, αφού ο Αθηνών είπε στον Καστορίας Καλλίνικο ''Επομένως σας δίνω ένα χαρτί και σας λέω, αποτειχίζομαι κι απο 'δώ και πέρα κάνω ιδιωτική ζωή, κάνω αυτό που θέλω. Πιστεύω ότι ποτέ δεν θα μας φέρεις σε τέτοια δυσκολία, πιστεύω ότι ποτέ δεν θα διαλέξεις έναν τέτοιο δρόμο και μ' έναν τέτοιο τρόπο θα υποστηρίξεις τις οποιεσδήποτε θέσεις σας.'' Γιατί ο Αθηνών λέει πως πιστεύει πως ο νέος επίσκοπος Καστορίας δεν θα διαλέξει έναν τέτοιο δρόμο και τρόπο για να υποστηρίξει τις θέσεις του; Αυτόν τον τρόπο μας διδάσκει η Γραφή, οι απόστολοι και οι άγιοι πατέρες. Οι σημερινοί επίσκοποι γιατί δεν τον θέλουν; Είναι λοιπόν απέναντι από την Αγία Γραφή, τους αποστόλους τους αγίους, οι οποίοι όποτε εμφανιζόταν αίρεση εντός της εκκλησίας λάμβαναν αποστάσεις από τους κήρυκες της αίρεσης;