Μοναχοί μιάς άλλης εποχής. Χωρίς σιδερωμένο ζωστικό, πιο πολύ μοιάζει με τσουβάλι, η φανέλα να φαίνεται από μέσα, χωρίς επίσημο εξώρασο. Τριμένο κομποσχοίνι απ' την αδιάκοπη προσευχή. Σηκωμένα μανίκια, μπαλώματα, χαρακωμένο απ' την δουλειά και την άσκηση πρόσωπο. Πετσί και κόκκαλο.
Απλότητα, φτώχεια όπως αρμόζει σ' έναν αληθινό μαθητή του Ιησού. Γνησιότητα στη στάση του σώματος. Διδάσκει χωρίς να μιλά ο γέροντας. Σήμερα όλοι μιλάμε κι έχουμε καταφέρει να μή λέμε τίποτα ή να μην γίνονται τα λόγια μας έμπνευση στους άλλους.
Μήπως γιατί μιλάμε, χωρίς να έχουμε πάθει, αλλά έχουμε πάθη;
Ο Θεός να μας λυπηθεί...
Πηγή φωτογραφίας: ekklisiaonline.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου